[ویکی فقه] شیعیان آستانه تولد امام زمان. برای آشنایی بیشتر با اوضاع فرهنگی و سیاسی شیعیان در هنگام تولد امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) لازم است نگاهی هرچند کوتاه به وضعیت دوران حضرت امام حسن عسکری (علیه السّلام) داشته باشیم.
دوران امامت آن حضرت همزمان بود با خلافت سه نفر از خلفای عباسی، که به ترتیب عبارت اند از: المعتز بالله، المهتدی بالله و المعتمد بالله. حاکمان عباسی از هر راه ممکن، آن حضرت را زیرنظر داشتند و کنترل می کردند. آنان شنیده بودند که امام مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) فرزند امام عسکری (علیه السّلام) است؛ از این رو، می کوشیدند تا به آن حضرت دسترسی پیدا کنند و او را به قتل برسانند؛ به همین جهت، امام حسن عسکری (علیه السّلام) ولادت حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) را مخفی کرده بود و غیر از نزدیکان آن حضرت، دیگران افتخار زیارت آن امام را پیدا نکردند. فشار و اختناق سیاسی چنان بالا می گیرد که امام (علیه السّلام) به ناچار باید هفته ای دوبار در روزهای دوشنبه و پنج شنبه در دارالخلافه حضور پیدا می کرد; معتزّ عباسی به اندازه ای از نفوذ امام حسن عسکری (علیه السّلام) نگران بود که به تحت نظر داشتن آن امام نیز بسنده نکرد و حضرت را با ابوهاشم جعفری و گروهی از طالبیون زندانی کرد. ستم عباسیان تنها به امام حسن عسکری (علیه السّلام) محدود نمی شد؛ آنان علیه شیعیان و دوستان آن حضرت نیز از هیچ ستمی دریغ نمی کردند و از هرگونه حرکت فرهنگی، سیاسی و غیره شیعیان جلوگیری می کردند. برای روشن شدن هرچه بیش تر مطلب، بحث را در دو بخش جداگانه پی می گیریم: ۱. وضعیت سیاسی شیعیان. ۲. وضعیت فرهنگی شیعیان.
وضعیت سیاسی شیعیان
انواع فشارهای سیاسی در این مقطع از زمان، در موارد زیر قابل پیگیری است:
← زندانیان و فراریان شیعه
با همه محدودیت ها و سختگیری هایی که عباسیان برای گوشه نشین کردن امام (علیه السّلام) و شیعیان به کار گرفته و فشارهای مختلف سیاسی که از ناحیه ی آنان بر شیعه وارد شد، گروهی از دانشمندان و راویان از خرمن فضیلت و دریای بی کران علوم آن حضرت بهره می گرفتند و برخی از آنان صاحب تالیفاتی در فنون گوناگون بوده اند و احادیثی را از امام (علیه السّلام) نقل کرده اند؛ از جمله ی آنان:
← احمد بن ابراهیم بن اسماعیل
...
دوران امامت آن حضرت همزمان بود با خلافت سه نفر از خلفای عباسی، که به ترتیب عبارت اند از: المعتز بالله، المهتدی بالله و المعتمد بالله. حاکمان عباسی از هر راه ممکن، آن حضرت را زیرنظر داشتند و کنترل می کردند. آنان شنیده بودند که امام مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) فرزند امام عسکری (علیه السّلام) است؛ از این رو، می کوشیدند تا به آن حضرت دسترسی پیدا کنند و او را به قتل برسانند؛ به همین جهت، امام حسن عسکری (علیه السّلام) ولادت حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) را مخفی کرده بود و غیر از نزدیکان آن حضرت، دیگران افتخار زیارت آن امام را پیدا نکردند. فشار و اختناق سیاسی چنان بالا می گیرد که امام (علیه السّلام) به ناچار باید هفته ای دوبار در روزهای دوشنبه و پنج شنبه در دارالخلافه حضور پیدا می کرد; معتزّ عباسی به اندازه ای از نفوذ امام حسن عسکری (علیه السّلام) نگران بود که به تحت نظر داشتن آن امام نیز بسنده نکرد و حضرت را با ابوهاشم جعفری و گروهی از طالبیون زندانی کرد. ستم عباسیان تنها به امام حسن عسکری (علیه السّلام) محدود نمی شد؛ آنان علیه شیعیان و دوستان آن حضرت نیز از هیچ ستمی دریغ نمی کردند و از هرگونه حرکت فرهنگی، سیاسی و غیره شیعیان جلوگیری می کردند. برای روشن شدن هرچه بیش تر مطلب، بحث را در دو بخش جداگانه پی می گیریم: ۱. وضعیت سیاسی شیعیان. ۲. وضعیت فرهنگی شیعیان.
وضعیت سیاسی شیعیان
انواع فشارهای سیاسی در این مقطع از زمان، در موارد زیر قابل پیگیری است:
← زندانیان و فراریان شیعه
با همه محدودیت ها و سختگیری هایی که عباسیان برای گوشه نشین کردن امام (علیه السّلام) و شیعیان به کار گرفته و فشارهای مختلف سیاسی که از ناحیه ی آنان بر شیعه وارد شد، گروهی از دانشمندان و راویان از خرمن فضیلت و دریای بی کران علوم آن حضرت بهره می گرفتند و برخی از آنان صاحب تالیفاتی در فنون گوناگون بوده اند و احادیثی را از امام (علیه السّلام) نقل کرده اند؛ از جمله ی آنان:
← احمد بن ابراهیم بن اسماعیل
...
wikifeqh: شیعیان_آستانه_تولد_امام_زمان