شیرکوه
لغت نامه دهخدا
شیرکوه. ( اِخ ) قله مهم کوههای غربی یزد. به ارتفاع 3660 گز. ( از جغرافیای طبیعی کیهان ). نام کوهی به یزد. ( یادداشت مؤلف ). کوهی است در جنوب غربی یزد که قله آن 4075 گز ارتفاع دارد. وجود همین کوه سبب شده است که در کنار دشتی سوزان و بی آب و علف ، یزد و اطراف آن آب و هوایی بسیار خنک و مطبوع داشته باشد. ( از فرهنگ فارسی معین ).
شیرکوه. ( اِخ ) مکنی به ابوحارث و ملقب به ملک المجاهدین یا ملک منصوربن شاذی بن مردان عم صلاح الدین ایوبی حکمران حمص ( از 581 هَ. ق. ). ( یادداشت مؤلف ).
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه عمومی
شیرکوه (قزوین). شیرکوه ( قزوین ) ، روستایی از توابع بخش رودبارالموت شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است. زبان مردم شیرکوه، مانند بسیاری دیگر از روستاهای الموت تاتی است. [ ۱]
این روستا در دهستان الموت بالا قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۳ نفر ( ۱۳خانوار ) بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روستا در دهستان الموت بالا قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۳ نفر ( ۱۳خانوار ) بوده است.
wiki: شیرکوه (قزوین)
دانشنامه آزاد فارسی
کوهستانی در استان یزد با وسعت ۳هزار کیلومتر مربع. این ارتفاعات از ۵۵کیلومتری غرب شهر یزد شروع می شود و تا ۷۳کیلومتری جنوب شرقی یزد با طول ۷۵ کیلومتر، ادامه می یابد. پهنای کوهستان مزبور در غرب یزد حدود ۱۰ کیلومتر و در جنوب یزد حدود ۴۰ کیلومتر است. این کوهستان قلل متعددی دارد که ارتفاع مرتفع ترین آن ۴,۰۵۵ متر است. کوهستان مزبور در زمستان از برف و یخ پوشیده می شود و آب رودخانه های فصلی متعددی را، چون رود پایین دراز، تأمین می کند. شهرها و روستاهایی که در این کوه جای دارند عبارت اند از تفت، خضرآباد، ندوشن، نیر، بنادکوک دیزه، توده، طرزجان، بنادک سادات، فراشاه، نصرآباد، علی آباد، و دهشیر. اداره کل تربیت بدنی استان یزد پناهگاهی را در ۳,۵۰۰کیلومتری قله احداث کرده است.
wikijoo: شیرکوه
پیشنهاد کاربران
شیرکوه، قله ای در شهرستان تفت از توابع استان یزد است. قلهٔ شیرکوه یکی از ۱٬۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان به شمار می رود.
گرچه از نظر تقسیم بندی کوه های منفرد ایران از آن یاد شده اما در حقیقت بخشی از رشته کوه مرکزی می باشد. ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آب آزاد در حدود ۴٬۰۷۵ متر است.
... [مشاهده متن کامل]
این رشته کوه، سه بخش در شهرستان تفت را به وجود آورده که عبارت اند از:
پیشکوه ( اسلامیه، سانیج، علی آباد، نصرآبادو. . . . )
میانکوه ( ده بالا و طزرجان و منشاد و بنادک سادات و گل افشان . . . )
پشتکوه ( نیر و گاریزات )
قلۀ شیر کوه از شهر یزد به وضوح قابل مشاهده است و اصلی ترین مسیر صعود به آن از طریق روستای ده بالا در ۲۰ کیلومتری تفت می باشد. این قله در فصل زمستان سرد و پوشیده از برف است.
برای صعود به آن مسیرهای گوناگونی وجود دارد از جمله:
• درهٔ سوسن
• درهٔ شمس
• لابیدشیر
• بیدکبکان
• لابیدسرخ
• لایخچال
• لاگردو
• آب ریز
آب ریز دارای دو مسیر فرعی به نام های درهٔ نجیب و لاسرگون می باشد. وجه تسمیهٔ آن نیز وجود تنگه ای است با شیب تند و طولانی به نام درهٔ نجیب که مشکل ترین بخش صعود می باشد.
برای رسیدن به شیرکوه باید به شهر تفت در سی کیلومتری یزد و از آنجا به منطقه ای ییلاقی به نام دِه بالا رفت که ۲٬۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و حدود ۲۰ کیلومتر از شهر تفت فاصله دارد و پیمودن این مسیر حدود یک ساعت و نیم طول می کشد. شیرکوه بلندترین ارتفاع استان یزد را داراست و در بیشتر فصول سال پوشیده از برف است و یکی از منابع تأمین آب روستاهای اطراف تفت، یزد و مهریز می باشد. شیرکوه همچنین یکی از نقاط سردسیر و خوش آب وهوای استان محسوب می شود و بیشتر توانمندان یزدی ویلایی در روستاهای اطراف این کوه به ویژه در دِه بالا ( هدش ) ، طزرجان و بنادک سادات و منشاد و گل افشان و سانیج دارند. به نظر می رسد وجه تسمیهٔ این کوه به دلیل شباهت آن به یک شیر خفته از فاصلهٔ دور می باشد.
شیرکوه از یک زیربنای گرانیتی تشکیل یافته است که سن آن در میان زمین شناسان پیوسته مورد بحث و گفت وگو بوده است. بر روی این زیربنای گرانیتی بیش از ۱٬۰۰۰ متر سنگ آهک و دولومیت که به دوره کرتاسه تعلق دارند قرار گرفته است. بخش بزرگی از این تشکیلات آهکی، به ویژه در نواحی جنوبی شیرکوه فرسایش یافته و از میان رفته است. در نتیجه زیربنای گرانیتی در پهنهٔ وسیعی نمایان گشته و در دسترس مطالعه قرار گرفته است. جابه جا، در زیر رسوبات دولومیتی و آهکی کرتاسه چند لایه سرخ رنگ ( Red Beds ) دیده می شود که از جنوب به شمال مرتباً بر ضخامت آن ها افزوده می شود. در حاشیهٔ جنوبی این کوهستان، تشکیلات آذرین خروجی که به اواخر دوران سوم و دوران چهارم تعلق دارند ظاهر می گردند. در کنار این تشکیلات، موادی که از فرسایش سطحی حاصل شده اند و به دورهٔ پلئیستوسن تعلق دارند رفته رفته در بستر سفلای دره ها و در دشت های اطراف کوهستان ته نشین شده اند. همزمان با تشکیل این رسوبات، لایه هایی از تراورتن نیز در این منطقه به وجود آمده است. مواد فرسایشی و تراورتن های یادشده جوان ترین تشکیلات زمین شناسی این منطقه محسوب می شوند و مخصوصاً در حاشیهٔ شمالی شیرکوه نمایانند.
گرچه از نظر تقسیم بندی کوه های منفرد ایران از آن یاد شده اما در حقیقت بخشی از رشته کوه مرکزی می باشد. ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آب آزاد در حدود ۴٬۰۷۵ متر است.
... [مشاهده متن کامل]
این رشته کوه، سه بخش در شهرستان تفت را به وجود آورده که عبارت اند از:
پیشکوه ( اسلامیه، سانیج، علی آباد، نصرآبادو. . . . )
میانکوه ( ده بالا و طزرجان و منشاد و بنادک سادات و گل افشان . . . )
پشتکوه ( نیر و گاریزات )
قلۀ شیر کوه از شهر یزد به وضوح قابل مشاهده است و اصلی ترین مسیر صعود به آن از طریق روستای ده بالا در ۲۰ کیلومتری تفت می باشد. این قله در فصل زمستان سرد و پوشیده از برف است.
برای صعود به آن مسیرهای گوناگونی وجود دارد از جمله:
• درهٔ سوسن
• درهٔ شمس
• لابیدشیر
• بیدکبکان
• لابیدسرخ
• لایخچال
• لاگردو
• آب ریز
آب ریز دارای دو مسیر فرعی به نام های درهٔ نجیب و لاسرگون می باشد. وجه تسمیهٔ آن نیز وجود تنگه ای است با شیب تند و طولانی به نام درهٔ نجیب که مشکل ترین بخش صعود می باشد.
برای رسیدن به شیرکوه باید به شهر تفت در سی کیلومتری یزد و از آنجا به منطقه ای ییلاقی به نام دِه بالا رفت که ۲٬۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و حدود ۲۰ کیلومتر از شهر تفت فاصله دارد و پیمودن این مسیر حدود یک ساعت و نیم طول می کشد. شیرکوه بلندترین ارتفاع استان یزد را داراست و در بیشتر فصول سال پوشیده از برف است و یکی از منابع تأمین آب روستاهای اطراف تفت، یزد و مهریز می باشد. شیرکوه همچنین یکی از نقاط سردسیر و خوش آب وهوای استان محسوب می شود و بیشتر توانمندان یزدی ویلایی در روستاهای اطراف این کوه به ویژه در دِه بالا ( هدش ) ، طزرجان و بنادک سادات و منشاد و گل افشان و سانیج دارند. به نظر می رسد وجه تسمیهٔ این کوه به دلیل شباهت آن به یک شیر خفته از فاصلهٔ دور می باشد.
شیرکوه از یک زیربنای گرانیتی تشکیل یافته است که سن آن در میان زمین شناسان پیوسته مورد بحث و گفت وگو بوده است. بر روی این زیربنای گرانیتی بیش از ۱٬۰۰۰ متر سنگ آهک و دولومیت که به دوره کرتاسه تعلق دارند قرار گرفته است. بخش بزرگی از این تشکیلات آهکی، به ویژه در نواحی جنوبی شیرکوه فرسایش یافته و از میان رفته است. در نتیجه زیربنای گرانیتی در پهنهٔ وسیعی نمایان گشته و در دسترس مطالعه قرار گرفته است. جابه جا، در زیر رسوبات دولومیتی و آهکی کرتاسه چند لایه سرخ رنگ ( Red Beds ) دیده می شود که از جنوب به شمال مرتباً بر ضخامت آن ها افزوده می شود. در حاشیهٔ جنوبی این کوهستان، تشکیلات آذرین خروجی که به اواخر دوران سوم و دوران چهارم تعلق دارند ظاهر می گردند. در کنار این تشکیلات، موادی که از فرسایش سطحی حاصل شده اند و به دورهٔ پلئیستوسن تعلق دارند رفته رفته در بستر سفلای دره ها و در دشت های اطراف کوهستان ته نشین شده اند. همزمان با تشکیل این رسوبات، لایه هایی از تراورتن نیز در این منطقه به وجود آمده است. مواد فرسایشی و تراورتن های یادشده جوان ترین تشکیلات زمین شناسی این منطقه محسوب می شوند و مخصوصاً در حاشیهٔ شمالی شیرکوه نمایانند.
شیر کوه از دوقسمت شیر بعلاوه کوه درست شده است در نگاه اول به معنای کوه شیر ( حیوان درنده ) است که این اسم با حقیقت جور در نماید چون اصولا شیردر کوه زندگی نمی کند بلکه در بیشه ها و علف زارهای هموار می زیید
... [مشاهده متن کامل]
پس با این توصیف ( شیر ) یک عارضه طبیعی است ( وبه لایه های سنگی یا شن و ماسه گفته می شود که به صورت موازی روی هم قرار گرفته اند ) و دارای خاصیت نگهداری اب در خود هستند
در ایران اسامی شیر کوه فراوان است که با تلفظ دیگر می تواند ( شیل کوه ) باشند .
... [مشاهده متن کامل]
پس با این توصیف ( شیر ) یک عارضه طبیعی است ( وبه لایه های سنگی یا شن و ماسه گفته می شود که به صورت موازی روی هم قرار گرفته اند ) و دارای خاصیت نگهداری اب در خود هستند
در ایران اسامی شیر کوه فراوان است که با تلفظ دیگر می تواند ( شیل کوه ) باشند .
کوه بزرگ