شیدوش

شیدْوَش
در شاهنامۀ فردوسی دو تن بدین نام خوانده شده اند؛ ۱. پسر گودَرز و از سرداران سپاه ایران که در زمان کِیخُسرو به فرماندهی پدر به جنگ با توران رفت و در پشت سر او، با درفش شیرپیکر، فرماندهی هزار سپاهی را برعهده داشت . در نبرد هَماوَن، نامزد درآویختن با لَهاک تورانی بود. سپس ، همراه پدر به زَبید رفت . در جنگ بزرگ کِیخسرو با افراسیاب نیز حضور داشت . طَبَری از شیدوش به نام نخستین کسی یاد می کند که پس از کشته شدن سیاوش در سوگ او جامۀ سیاه بر تن کرد و به دیدار کیخسرو رفت . مَجمَل ُالتَواریخ نیز نسب ابومسلم خراسانی را به شیدوَش می رساند. حَمزِۀ اصفهانی سیاه پوشی ابومسلم را تقلیدی از سیاه پوشیدن شیدوش پس از کشته شدن سیاوش می داند؛ ۲. دلاوری از دربار فریدون که در زمان منوچهر به جنگ سلم و تور رفت؛ در سفر کیکاوس به هاماوران نیز او را همراهی کرد.