شیخعلی خان زنگنه

شیخ علی خان زنگنه ( ـ۱۱۰۱ق)
(ملقب به: اعتمادالدوله ) از دولتمردان ایرانی در عهد صفویه. پدرش علی بیگ ، مشهور به «علی بالی بیگ»، در پادشاهی شاه عباس صفوی دوم میرآخور شاهی بود و چون درگذشت شیخ علی خان جانشین او شد. در ۱۰۴۹ق، که برادرش، شاهرخ سلطان، درگذشت ، شاه عباس ، شیخ علی بیگ را که هنوز میرآخور بود به جای برادر او به حکومت کرمانشاه و دینور فرستاد. شیخ علی خان در سال هایی که در کرمانشاه حکومت داشت در بخشیدن امنیت به منطقه کوشا بود و شاه را واداشت تا سلیمان خان اردلان ، حاکم کردستان ، را که هوای خودسری در سر داشت به اصفهان فراخواند و از آن جا به مشهد تبعید کند. در ۱۰۷۹ق، که شاه سلیمان صفوی وزیر اعظم خود را که به شاه اعتنایی نداشت به قتل رساند، شیخ علی خان را که او را در کشتن وزیر یاری داده بود به وزارت برداشت و ملقب به «اعتماد الدوله» کرد. شیخ علی خان در بیست سالی که وزارت شاه سلیمان را داشت با کاردانی و دادگستری کشور را اداره می کرد و شاه بیمار را که از درد پا و نقرس نالان بود در حرم واگذشت . وی اخلاقی نیکو و دستی گشاده داشت . در راه عتبات عراق چند گرمابه و کاروان سرا ساخته بود. شب ها در جامۀ بدل در محلات اصفهان می گشت و از تهی دستان و ایتام و طلاب علوم دینی دستگیری می کرد.