[ویکی اهل البیت] یکی از آن عالمان وارسته آیت الله حاج شیخ عباس علی ابرسجی معروف به شاهرودی است. وی در سال 1320 ق. در این روستا پا به عرصه وجود گذاشت و بعدها نقشی مهم در جامعه اسلامی ایفا کرد.
جد وی حاجی محمود و پدرش حاجی قدیر ابرسجی با تلاش و کوشش از راه کشاورزی و دامداری روزگار می گذرانیدند، حاجی قدیر از جمله افراد خیر و نیکوکار، پایبند به فرایض و احکام نورانی اسلام، راهنمای مردم در مسائل و احکام شرعی و گشاینده گره های اجتماعی روستا بود. مادرش زنی مؤمنه و پارسا، مقید به نماز و دعا و مجالس دینی بود.
این پدر و مادر فضای خانه خود را با تأمین روزی حلال و پارسایی و خدمت به مردم برای تربیت فرزندانی صالح و شایسته آماده کردند و سرانجام فرزانه ای چون حاج شیخ عباسعلی شاهرودی را که در مناعت طبع، قناعت در زندگی، عزت نفس و تقوا و فضیلت الگو بود، پرورش دادند.
پس از آن که عباسعلی به سن هفت سالگی رسید، پدرش او را به مدرسه فرستاد تا خواندن و نوشتن را فراگیرد. در سن دوازده سالگی با گرفتن اولین مدرک تحصیلی، عشق و علاقه سرشار به فراگیری علوم دینی در وی نمایان شد و پیشنهاد خود را به گوش پدر رسانید. مرحوم حاجی قدیر به درخواست فرزند توجه کرد و اقدامات لازم را انجام داد.
عباسعلی بعد از طی دوران ابتدایی به حوزه علمیه بسطام که زیر نظر مرحوم میرمطلب بسطامی اداره می شد، وارد گردید و به مدت دو سال به تحصیل پرداخت. در آن زمان حوزه علمیه شهر گرگان از شهرت بسیار خوبی برخوردار بود؛ از این رو، در سن پانزده سالگی با کسب اجازه از پدرش به حوزه علمیه گرگان رفت و تا پایان مرحله سطح در آن حوزه به تحصیل پرداخت.
حاج شیخ عباس علی شاهرودی برای ادامه تحصیلات عالیه به مشهد مقدس رفت و در جوار ملکوتی حضرت ثامن الائمه علی ابن موسی الرضا علیه السلام سکونت گزید و از محضر اساتید بزرگوار آن حوزه مقدسه استفاده کرد و جان و روح تشنه خود را با کسب معلومات عالیه اسلامی سیراب ساخت.
برخی از استادان وی عبارتند از آیات بزرگوار:
معظم له ضمن تحصیل دروس عالیه، به تدریس کتب سطح مانند مکاسب و کفایتین می پراخت و دانشجویان زیادی از وجود وی بهرمند می شدند.
جد وی حاجی محمود و پدرش حاجی قدیر ابرسجی با تلاش و کوشش از راه کشاورزی و دامداری روزگار می گذرانیدند، حاجی قدیر از جمله افراد خیر و نیکوکار، پایبند به فرایض و احکام نورانی اسلام، راهنمای مردم در مسائل و احکام شرعی و گشاینده گره های اجتماعی روستا بود. مادرش زنی مؤمنه و پارسا، مقید به نماز و دعا و مجالس دینی بود.
این پدر و مادر فضای خانه خود را با تأمین روزی حلال و پارسایی و خدمت به مردم برای تربیت فرزندانی صالح و شایسته آماده کردند و سرانجام فرزانه ای چون حاج شیخ عباسعلی شاهرودی را که در مناعت طبع، قناعت در زندگی، عزت نفس و تقوا و فضیلت الگو بود، پرورش دادند.
پس از آن که عباسعلی به سن هفت سالگی رسید، پدرش او را به مدرسه فرستاد تا خواندن و نوشتن را فراگیرد. در سن دوازده سالگی با گرفتن اولین مدرک تحصیلی، عشق و علاقه سرشار به فراگیری علوم دینی در وی نمایان شد و پیشنهاد خود را به گوش پدر رسانید. مرحوم حاجی قدیر به درخواست فرزند توجه کرد و اقدامات لازم را انجام داد.
عباسعلی بعد از طی دوران ابتدایی به حوزه علمیه بسطام که زیر نظر مرحوم میرمطلب بسطامی اداره می شد، وارد گردید و به مدت دو سال به تحصیل پرداخت. در آن زمان حوزه علمیه شهر گرگان از شهرت بسیار خوبی برخوردار بود؛ از این رو، در سن پانزده سالگی با کسب اجازه از پدرش به حوزه علمیه گرگان رفت و تا پایان مرحله سطح در آن حوزه به تحصیل پرداخت.
حاج شیخ عباس علی شاهرودی برای ادامه تحصیلات عالیه به مشهد مقدس رفت و در جوار ملکوتی حضرت ثامن الائمه علی ابن موسی الرضا علیه السلام سکونت گزید و از محضر اساتید بزرگوار آن حوزه مقدسه استفاده کرد و جان و روح تشنه خود را با کسب معلومات عالیه اسلامی سیراب ساخت.
برخی از استادان وی عبارتند از آیات بزرگوار:
معظم له ضمن تحصیل دروس عالیه، به تدریس کتب سطح مانند مکاسب و کفایتین می پراخت و دانشجویان زیادی از وجود وی بهرمند می شدند.
wikiahlb: شیخ_عباس_علی_شاهرودی