[ویکی اهل البیت] ادیب و شاعر بزرگ، شیخ صفی الدین عبدالعزیز بن سرایا بن علی بن ابی القاسم ابن احمد بن نصر بن عبدالعزیز ابی سرایا بن باقی بن عبدالله بن عریض حلی طائی سنبسی (از اولاد سنبس قبیله ای از طی) (677-752) او از شاعران طراز اول از شعراء لغت عرب بوده است.
وی یکی از شاعران بزرگ شیعه در سده هشتم اسلامی است و بجز مدایح نبوی، در ثناگستری علی و اولاد علی نیز اشعار بسیار دارد، که از این جمله است قطعه معروف او در ثنای امام علی بن ابیطالب علیه السلام که در دو بیت آن نقل می شود:
همین گونه در کوبیدن مداحان ظلم و ستمگران و خوار ساختن جباران با زبان نیرومند شعر - کوششی ستودنی داشته است از اشعار منسوب به او غدیریه است که به واقعه غدیرخم می پردازد:
وی یکی از شاعران بزرگ شیعه در سده هشتم اسلامی است و بجز مدایح نبوی، در ثناگستری علی و اولاد علی نیز اشعار بسیار دارد، که از این جمله است قطعه معروف او در ثنای امام علی بن ابیطالب علیه السلام که در دو بیت آن نقل می شود:
همین گونه در کوبیدن مداحان ظلم و ستمگران و خوار ساختن جباران با زبان نیرومند شعر - کوششی ستودنی داشته است از اشعار منسوب به او غدیریه است که به واقعه غدیرخم می پردازد:
wikiahlb: شیخ_صفی_الدین_حلی