[ویکی اهل البیت] یکی از فرزندان رشید اسلام و مکتب پویای جعفری، رکن الاسلام والمسلمین، ثقة المحدثین آقای حاج شیخ حسن حجتی واعظ گیلانی طاب ثراه است. او عمر کوتاه خویش را با زبان و قلم و قدم در خدمت اسلام و مسلمین سپری کرد. در سال 1306 ش. در نجف اشرف و در خانواده ای روحانی پای به عرصه وجود گذاشت.
پدرش آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی گیلانی، از علمای معروف رشت بود که در اواخر عمر به قم مهاجرت نمود و تا پایان عمر در این شهر زندگی کرد. حاج شیخ ابوالقاسم حجتی، در حدود سال 1274 ش. در لشت نشاء رشت متولد شد. پدرش شیخ محمدحسین، به امر وعظ و ارشاد مردم اشتغال داشت. حاج شیخ ابوالقاسم، مقدمات و ادبیات را در مدارس علمی رشت و در نزد استادان برجسته آن سامان فراگرفت و در هفده سالگی برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید.
وی سطوح را در نزد استادان برجسته و نامدار این حوزه به اتمام رسانید: مکاسب را در نزد آیت الله میرزا آقا اصطهباناتی، رسائل را در نزد آیت الله آقا شیخ فتاح نجفی و کفایه را در نزد آیت الله حاج شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی خواند. آن گاه در دروس خارج فقه و اصول و تفسیر، به مدت دوازده سال شرکت جست و بر اثر تلاش فراوان، از آیات بزرگوار ذیل اجازه اجتهاد دریافت کرد:
وی بعد از تکمیل معارف و اخذ اجازات اجتهاد، به رشت مراجعت کرد و به مدت بیست سال به احیای آثار دینی، تدریس، تبلیغ، ارشاد و هدایت مردم پرداخت. تعمیر و بازسازی مسجد محله سید ابوالقاسم ناحیه دو و مسجد میدان رشت، یکی از اقدامات فرهنگی و دینی ایشان است. او در این دو مسجد به اقامه جماعت اشتغال داشت. و نیز در مدرسه جامع علمیه رشت تدریس می کرد. وی در اواخر عمر، در قم ساکن گردید و در درس مرحوم آیت الله العظمی بروجردی شرکت جست. به علاوه، خود وی نیز، برای عده ای از طلاب حوزه علمیه قم درس خصوصی گذاشت. وی در مسجد رضوی، ابتدای خیابان باجک، هم اقامه جماعت داشت. از آثار قلمی وی تفسیر سوره یوسف و شرح احوال ائمه معصوم علیهم السلام است که هیچ کدام به طبع نرسیده است.
حاشیه بر مکاسب، حاشیه بر رسائل و حاشیه بر کفایة الاصول به صورت خطی از وی به یادگار مانده است. معظم له، علاقه فراوانی به تفسیر و علوم قرآنی داشت. بزرگترین یادگار ارزشمند و از جمله باقیات الصالحات وی، تنها فرزند ذکورش عالم دانشمند، واعظ نامدار، اسوه بیان مرحوم حجةالاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ حسن حجتی گیلانی، از خطبای نامدار گیلان بود، که متأسفانه عمری کوتاه داشت!
آیت الله حاج سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی فرمود: «آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی، انسانی متواضع و متخلق به اخلاق حمیده و نیز مورد عنایت و توجه ویژه بزرگان، علی الخصوص آیت الله بروجردی بود».
آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی در مدت بیست سال اقامت در رشت، در مدارس علمیه این شهر، خصوصاً مدرسه علمیه کاسه فروشان، برای طلاب و فضلا تدریس می کرد و نیز با آیات و علمای بزرگوار آن سامان همانند آیت الله سید حسن بحرالعلوم، شیخ محمدکاظم صادقی و سید محمود ضیابری در امور سیاسی و اجتماعی و دینی شهر رشت همکاری نزدیک داشت.
آیت الله حجتی گیلانی دارای پنج فرزند بوده است: چهار دختر و یک پسر.
پدرش آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی گیلانی، از علمای معروف رشت بود که در اواخر عمر به قم مهاجرت نمود و تا پایان عمر در این شهر زندگی کرد. حاج شیخ ابوالقاسم حجتی، در حدود سال 1274 ش. در لشت نشاء رشت متولد شد. پدرش شیخ محمدحسین، به امر وعظ و ارشاد مردم اشتغال داشت. حاج شیخ ابوالقاسم، مقدمات و ادبیات را در مدارس علمی رشت و در نزد استادان برجسته آن سامان فراگرفت و در هفده سالگی برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید.
وی سطوح را در نزد استادان برجسته و نامدار این حوزه به اتمام رسانید: مکاسب را در نزد آیت الله میرزا آقا اصطهباناتی، رسائل را در نزد آیت الله آقا شیخ فتاح نجفی و کفایه را در نزد آیت الله حاج شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی خواند. آن گاه در دروس خارج فقه و اصول و تفسیر، به مدت دوازده سال شرکت جست و بر اثر تلاش فراوان، از آیات بزرگوار ذیل اجازه اجتهاد دریافت کرد:
وی بعد از تکمیل معارف و اخذ اجازات اجتهاد، به رشت مراجعت کرد و به مدت بیست سال به احیای آثار دینی، تدریس، تبلیغ، ارشاد و هدایت مردم پرداخت. تعمیر و بازسازی مسجد محله سید ابوالقاسم ناحیه دو و مسجد میدان رشت، یکی از اقدامات فرهنگی و دینی ایشان است. او در این دو مسجد به اقامه جماعت اشتغال داشت. و نیز در مدرسه جامع علمیه رشت تدریس می کرد. وی در اواخر عمر، در قم ساکن گردید و در درس مرحوم آیت الله العظمی بروجردی شرکت جست. به علاوه، خود وی نیز، برای عده ای از طلاب حوزه علمیه قم درس خصوصی گذاشت. وی در مسجد رضوی، ابتدای خیابان باجک، هم اقامه جماعت داشت. از آثار قلمی وی تفسیر سوره یوسف و شرح احوال ائمه معصوم علیهم السلام است که هیچ کدام به طبع نرسیده است.
حاشیه بر مکاسب، حاشیه بر رسائل و حاشیه بر کفایة الاصول به صورت خطی از وی به یادگار مانده است. معظم له، علاقه فراوانی به تفسیر و علوم قرآنی داشت. بزرگترین یادگار ارزشمند و از جمله باقیات الصالحات وی، تنها فرزند ذکورش عالم دانشمند، واعظ نامدار، اسوه بیان مرحوم حجةالاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ حسن حجتی گیلانی، از خطبای نامدار گیلان بود، که متأسفانه عمری کوتاه داشت!
آیت الله حاج سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی فرمود: «آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی، انسانی متواضع و متخلق به اخلاق حمیده و نیز مورد عنایت و توجه ویژه بزرگان، علی الخصوص آیت الله بروجردی بود».
آیت الله شیخ ابوالقاسم حجتی در مدت بیست سال اقامت در رشت، در مدارس علمیه این شهر، خصوصاً مدرسه علمیه کاسه فروشان، برای طلاب و فضلا تدریس می کرد و نیز با آیات و علمای بزرگوار آن سامان همانند آیت الله سید حسن بحرالعلوم، شیخ محمدکاظم صادقی و سید محمود ضیابری در امور سیاسی و اجتماعی و دینی شهر رشت همکاری نزدیک داشت.
آیت الله حجتی گیلانی دارای پنج فرزند بوده است: چهار دختر و یک پسر.
wikiahlb: شیخ_حسن_حجتی