فرایند شکل دهی حرارتی با فشار هوا ( به انگلیسی: Pressure Thermoforming ) یکی از زیر شاخه های شکل دهی حرارتی است. این روش یک فرایند پیشرفته برای شکل دهی ورق های پلاستیکی است که از فشار مثبت هوا برای اعمال نیرو بر ورق گرم شده جهت قالب گیری استفاده می شود. بسیاری از قطعات پلاستیکی از ظروف یک بار مصرف گرفته تا طلق های بسته بندی محصولات یا حتی داشبورد خودروها، جداره داخلی و روی در یخچال، حباب های پلاستیکی، جای تخم مرغ و امثال آن ها از این روش تولید می شوند. [ ۱]
ترمو فرمینگ یا شکل دهی حرارتی، یکی از روشهای پرکاربرد شکل دهی پلاستیک هاست. در این فرایند ابتدا ورق پلاستیکی گرما نرم ( ترمو پلاست ) آنقدر حرارت می بیند تا نرم و انعطاف پذیر شود. سپس این ورق نرم شده روی قالب گذاشته شده و روی قالب کشیده می شود و شکل قالب را به خود می گیرد. ورق ماده اولیه به روش اکستروژن تولید می شود. بسته به ضخامت، ورق اولیه می تواند به شکل ورقه های مجزا یا ورق توپ پیوسته باشد. فرایند شکل دهی حرارتی از دو مرحله اصلی تشکیل شده است:
الف ) گرمادهی:در این مرحله ورق پلاستیکی گرمانرم ( ترمو پلاست ) آنقدر حرارت می بیند تا نرم و انعطاف پذیر شود. عمل گرمادهی معمولاً با استفاده از المنت های حرارتی که یک یا هر دو طرف ورق پلاستیکی و با فاصله ای معین از آن قرار می گیرند، انجام می شود. با توجه به جنس پلیمر و ضخامت ورق میزان گرمادهی می بایست کاملاً مشخص و تنظیم شده باشد. ب ) شکل دهی:روش هایی که برای انجام مرحلهٔ شکل دهی در فرایند شکل دهی حرارتی به کار می روند را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
۱ - شکل دهی با خلأ ( Vacuum Forming ) ۲ - شکل دهی با فشار هوا ( Pressure Forming ) ۳ - شکل دهی مکانیکی ( Mechanical Thermoforming ) شکل دهی با فشار هوا که دومین روش شکل دهی حرارتی است در دو مرحله انجام می شود. مرحله اول، ابتدا ورق پلاستیکی که از قبل گرم شده را روی حفره های قالب بگذاریم در مرحله دوم، اعمال نیرو توسط فشار هوا از سمت بالا روی ورق قالب می باشد در این حالت ورق به درون حفره قالب کشیده می شود و لازم به توضیح است که برای بیرون راندن هوایی که در بین ورق و قالب به دام افتاده است منافذی در قالب باید تعبیه شود. [ ۲]
موادی که ترموپلاستیک یا گرمانرم هستند می توانند در این روش مورد استفاده قرار گیرند. از آنجایی که این فرایند به طور عمده در صنایع مواد غذایی کاربرد دارد، از ترموپلاست هایی استفاده می شود که دارای ویژگی مناسب برای نگه داری مواد غذایی بوده و آلودگی خوراکی ایجاد نکنند، نظیر پلی اتیلن، پلی آمید، پلی اتیلن ترفتالات، پلی پروپیلن، پلی استایرن، پلی وینیل کلراید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفترمو فرمینگ یا شکل دهی حرارتی، یکی از روشهای پرکاربرد شکل دهی پلاستیک هاست. در این فرایند ابتدا ورق پلاستیکی گرما نرم ( ترمو پلاست ) آنقدر حرارت می بیند تا نرم و انعطاف پذیر شود. سپس این ورق نرم شده روی قالب گذاشته شده و روی قالب کشیده می شود و شکل قالب را به خود می گیرد. ورق ماده اولیه به روش اکستروژن تولید می شود. بسته به ضخامت، ورق اولیه می تواند به شکل ورقه های مجزا یا ورق توپ پیوسته باشد. فرایند شکل دهی حرارتی از دو مرحله اصلی تشکیل شده است:
الف ) گرمادهی:در این مرحله ورق پلاستیکی گرمانرم ( ترمو پلاست ) آنقدر حرارت می بیند تا نرم و انعطاف پذیر شود. عمل گرمادهی معمولاً با استفاده از المنت های حرارتی که یک یا هر دو طرف ورق پلاستیکی و با فاصله ای معین از آن قرار می گیرند، انجام می شود. با توجه به جنس پلیمر و ضخامت ورق میزان گرمادهی می بایست کاملاً مشخص و تنظیم شده باشد. ب ) شکل دهی:روش هایی که برای انجام مرحلهٔ شکل دهی در فرایند شکل دهی حرارتی به کار می روند را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
۱ - شکل دهی با خلأ ( Vacuum Forming ) ۲ - شکل دهی با فشار هوا ( Pressure Forming ) ۳ - شکل دهی مکانیکی ( Mechanical Thermoforming ) شکل دهی با فشار هوا که دومین روش شکل دهی حرارتی است در دو مرحله انجام می شود. مرحله اول، ابتدا ورق پلاستیکی که از قبل گرم شده را روی حفره های قالب بگذاریم در مرحله دوم، اعمال نیرو توسط فشار هوا از سمت بالا روی ورق قالب می باشد در این حالت ورق به درون حفره قالب کشیده می شود و لازم به توضیح است که برای بیرون راندن هوایی که در بین ورق و قالب به دام افتاده است منافذی در قالب باید تعبیه شود. [ ۲]
موادی که ترموپلاستیک یا گرمانرم هستند می توانند در این روش مورد استفاده قرار گیرند. از آنجایی که این فرایند به طور عمده در صنایع مواد غذایی کاربرد دارد، از ترموپلاست هایی استفاده می شود که دارای ویژگی مناسب برای نگه داری مواد غذایی بوده و آلودگی خوراکی ایجاد نکنند، نظیر پلی اتیلن، پلی آمید، پلی اتیلن ترفتالات، پلی پروپیلن، پلی استایرن، پلی وینیل کلراید.
wiki: شکل دهی با فشار