شکار ارواح فرایند بررسی مکان هایی است که گزارش شده است توسط ارواح تسخیر شده اند. به طور معمول، یک تیم شکار ارواح تلاش می کند شواهدی را جمع آوری کند که وجود فعالیت های ماوراءالطبیعه را نشان دهد. شکارچیان ارواح از انواع دستگاه های الکترونیکی از جمله سنجش گر الکترومغناطیس، دماسنج دیجیتال، دوربین های ویدئویی دیجیتال دستی و ثابت، از جمله دوربین های حرارتی و دید در شب، عینک های دید در شب و همچنین ضبط کننده های صوتی دیجیتال استفاده می کنند. سایر تکنیک های سنتی تر مانند انجام مصاحبه و پژوهش در مورد تاریخ مکان های ادعایی خالی از سکنه نیز مورد استفادهٔ استفادهٔ آن ها قرار می گیرد. شکارچیان ارواح همچنین ممکن است خود را با عنوان محققان ماوراءالطبیعه معرفی کنند. [ ۱]
شکار ارواح به دلیل رد کردن روش علمی به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. هیچ پژوهش علمی تاکنون نتوانسته است که وجود ارواح را تأیید کند. [ ۲] [ ۳] شکار ارواح توسط اکثریت قریب به اتفاق مربیان، دانشگاهیان و نویسندگان علمی، یک نمونه از شبه علم در نظر گرفته می شود. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
پژوهش های ماوراءالطبیعه به قرن نوزدهم و سازمان هایی مانند جامعه تحقیقات روان بازمی گردد که در مورد مسائل معنوی پژوهش می کنند. هری پرایس، پژوهشگر روان شناسی ، کتاب اعترافات یک شکارچی ارواح خود را در سال ۱۹۳۶ منتشر کرد. [ ۱۲]
شکار ارواح در دههٔ ۲۰۰۰ توسط مجموعه های تلویزیونی مانند Most Haunted و Ghost Hunters، همراه با افزایش دسترسی به تجهیزات با تکنولوژی بالا رایج شد. انجمن ماوراءالطبیعهٔ آتلانتیک گزارش داده است که تعداد اعضای خود در اواخر دههٔ ۲۰۰۰ دو برابر شده است و این امر را به برنامه های تلویزیونی نسبت می دهند. علی رغم عدم پذیرش شکار ارواح در محافل دانشگاهی، محبوبیت برنامه های تلویزیون واقع نمای شکار ارواح، تعداد زیادی از افراد را تحت تأثیر قرار داده است تا این برنامه ها را دنبال کنند. [ ۱۳]
کسب وکارهای کوچک ارائه کنندهٔ تجهیزات شکار ارواح و خدمات تحقیقات ماوراءالطبیعه در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ افزایش یافتند. بسیاری از آن ها دستگاه های سنجش گر میدان الکترومغناطیسی ( EMF ) ، حسگرهای حرکتی فروسرخ و دستگاه هایی را ارائه می کنند که با عنوان «ردیاب های شبح» نام گذاری می شوند. رونق کسب وکارهای مرتبط با ماوراءالطبیعه به گونه ای است که برخی از کسب وکارهای کوچک مرتبط با شکار ارواح از طریق تبلیغات پادکست و وب سایت، کتاب، دی وی دی، ویدئو و سایر شرکت های تجاری مرتبط سود بالایی کسب می کنند. [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشکار ارواح به دلیل رد کردن روش علمی به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. هیچ پژوهش علمی تاکنون نتوانسته است که وجود ارواح را تأیید کند. [ ۲] [ ۳] شکار ارواح توسط اکثریت قریب به اتفاق مربیان، دانشگاهیان و نویسندگان علمی، یک نمونه از شبه علم در نظر گرفته می شود. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
پژوهش های ماوراءالطبیعه به قرن نوزدهم و سازمان هایی مانند جامعه تحقیقات روان بازمی گردد که در مورد مسائل معنوی پژوهش می کنند. هری پرایس، پژوهشگر روان شناسی ، کتاب اعترافات یک شکارچی ارواح خود را در سال ۱۹۳۶ منتشر کرد. [ ۱۲]
شکار ارواح در دههٔ ۲۰۰۰ توسط مجموعه های تلویزیونی مانند Most Haunted و Ghost Hunters، همراه با افزایش دسترسی به تجهیزات با تکنولوژی بالا رایج شد. انجمن ماوراءالطبیعهٔ آتلانتیک گزارش داده است که تعداد اعضای خود در اواخر دههٔ ۲۰۰۰ دو برابر شده است و این امر را به برنامه های تلویزیونی نسبت می دهند. علی رغم عدم پذیرش شکار ارواح در محافل دانشگاهی، محبوبیت برنامه های تلویزیون واقع نمای شکار ارواح، تعداد زیادی از افراد را تحت تأثیر قرار داده است تا این برنامه ها را دنبال کنند. [ ۱۳]
کسب وکارهای کوچک ارائه کنندهٔ تجهیزات شکار ارواح و خدمات تحقیقات ماوراءالطبیعه در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ افزایش یافتند. بسیاری از آن ها دستگاه های سنجش گر میدان الکترومغناطیسی ( EMF ) ، حسگرهای حرکتی فروسرخ و دستگاه هایی را ارائه می کنند که با عنوان «ردیاب های شبح» نام گذاری می شوند. رونق کسب وکارهای مرتبط با ماوراءالطبیعه به گونه ای است که برخی از کسب وکارهای کوچک مرتبط با شکار ارواح از طریق تبلیغات پادکست و وب سایت، کتاب، دی وی دی، ویدئو و سایر شرکت های تجاری مرتبط سود بالایی کسب می کنند. [ ۱۴]
wiki: شکار روح