شک سببی

[ویکی فقه] شک سببی، شک پدید آورنده شک دیگر است.
شک سببی، مقابل شک مسببی بوده و به شکی گفته می شود که سبب ایجاد شک دیگر می گردد، به گونه ای که با برطرف شدن آن، شک دیگر نیز برطرف می گردد، مانند آن که شک در طهارت آب، سبب شک در طهارت لباسی شود که با آن آب شسته شده است و یا شک در وکالت شخصی، سبب شک در معامله ای گردد که او از جانب موکل انجام داده است.
نکته
بحث از شک سببی و مسببی در کتاب های اصولی در باب استصحاب، مطرح می شود، و آن در جایی است که جریان استصحاب در موردی باعث منتفی شدن موضوع استصحاب دیگر گردد، شک در استصحاب اول را «شک سبی» و شک در استصحاب دوم را «شک مسببی» می گویند.
عناوین مرتبط
...