در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۳، یوگنی پریگوژین، رهبر گروه واگنر مدعی شد که سربازان وزارت دفاع روسیه مواضع او را گلوله باران می کنند. پریگوژین قول داد از رهبری وزارت دفاع انتقام بگیرد. [ ۶] پریگوژین گفت که «شرارت» در رهبری نظامی باید متوقف شود و به «راهپیمایی برای عدالت» قول داد. [ ۷] او همچنین توجیه تهاجم روسیه به اوکراین را رد کرد و گفت که اوکراین و ناتو قصد حمله به دونباس و کریمه در سال ۲۰۲۲ را نداشتند، وزیر دفاع، سرگئی شویگو، را مسئول شکست در میدان نبرد دانست و ارتش روسیه را به حمله موشکی به خاک روسیه متهم کرد. گروه واگنر در روسیه، در میان دیگر اتهامات جدی علیه رژیم روسیه که باعث شد سرویس امنیت فدرال ( FSB ) یک پرونده جنایی علیه او باز کند. [ ۸] [ ۹]
پیش از شورش، یوگنی پریگوژین از افراد مورد اعتماد ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بود. در سال ۲۰۱۴، او، یک شرکت نظامی خصوصی روسی را با عنوان گروه واگنر، تأسیس کرد. [ ۱۰] در پس زمینه حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، افزایش شدید نفوذ یوگنی پریگوژین و گروه واگنر مشاهده شد. بر اساس تخمین های اطلاعاتی غرب، تعداد تخمینی واگنری ها از «چند هزار» جنگجو در سال های ۲۰۱۷–۲۰۱۸ به ۵۰۰۰۰ جنگجو تا ژانویه ۲۰۲۳ رسیده است. [ ۱۱]
به گفته مدوزا، در آستانه تهاجم روسیه به اوکراین، پریگوژین روابط پرتنشی با رهبری روسیه ایجاد کرد و با وزارت دفاع روسیه و اداره ریاست جمهوری روسیه درگیر شد. پریگوژین از سرگئی شویگو به دلیل اقدامات ارتش روسیه در سوریه انتقاد کرد و گفت که ارتش روسیه با «روش های منسوخ» در آنجا عملیات می کند. به نوبه خود، شویگو از تهیه غذا برای ارتش روسیه توسط شرکت های پریگوژین خوشش نمی آمد. [ ۱۲]
رشد نفوذ گروه واگنر به دلیل شکست برنامه های اولیه رهبری روسیه برای شکست سریع اوکراین بود. در ماه های اول تهاجم روسیه به اوکراین، ارتش روسیه متحمل خسارات قابل توجهی شد اما پوتین اعلام بسیج را برای مدت طولانی به تعویق انداخت. در چنین شرایطی، مقامات روسی شروع به جذب فعال مزدوران برای شرکت در خصومت ها در اوکراین کردند. پریگوژین منابع قابل توجهی از جمله هوانوردی خود و حق استخدام زندانیان روسی در پی ام سی واگنر دریافت کرد. پی ام سی واگنر تبدیل به ارتش خصوصی پریگوژین می شد که خارج از قوانین روسیه و خارج از سلسله مراتب نظامی فدراسیون روسیه عمل می کرد. وزارت دفاع روسیه و ستاد کل روسیه از این وضعیت ناراضی بودند و شروع به تلاش برای محدود کردن نفوذ فزاینده پریگوژین کردند. [ ۱۱] پریگوژین شروع به انتقاد علنی از وزارت دفاع فدراسیون روسیه با عبارات تند کرد. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیش از شورش، یوگنی پریگوژین از افراد مورد اعتماد ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بود. در سال ۲۰۱۴، او، یک شرکت نظامی خصوصی روسی را با عنوان گروه واگنر، تأسیس کرد. [ ۱۰] در پس زمینه حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، افزایش شدید نفوذ یوگنی پریگوژین و گروه واگنر مشاهده شد. بر اساس تخمین های اطلاعاتی غرب، تعداد تخمینی واگنری ها از «چند هزار» جنگجو در سال های ۲۰۱۷–۲۰۱۸ به ۵۰۰۰۰ جنگجو تا ژانویه ۲۰۲۳ رسیده است. [ ۱۱]
به گفته مدوزا، در آستانه تهاجم روسیه به اوکراین، پریگوژین روابط پرتنشی با رهبری روسیه ایجاد کرد و با وزارت دفاع روسیه و اداره ریاست جمهوری روسیه درگیر شد. پریگوژین از سرگئی شویگو به دلیل اقدامات ارتش روسیه در سوریه انتقاد کرد و گفت که ارتش روسیه با «روش های منسوخ» در آنجا عملیات می کند. به نوبه خود، شویگو از تهیه غذا برای ارتش روسیه توسط شرکت های پریگوژین خوشش نمی آمد. [ ۱۲]
رشد نفوذ گروه واگنر به دلیل شکست برنامه های اولیه رهبری روسیه برای شکست سریع اوکراین بود. در ماه های اول تهاجم روسیه به اوکراین، ارتش روسیه متحمل خسارات قابل توجهی شد اما پوتین اعلام بسیج را برای مدت طولانی به تعویق انداخت. در چنین شرایطی، مقامات روسی شروع به جذب فعال مزدوران برای شرکت در خصومت ها در اوکراین کردند. پریگوژین منابع قابل توجهی از جمله هوانوردی خود و حق استخدام زندانیان روسی در پی ام سی واگنر دریافت کرد. پی ام سی واگنر تبدیل به ارتش خصوصی پریگوژین می شد که خارج از قوانین روسیه و خارج از سلسله مراتب نظامی فدراسیون روسیه عمل می کرد. وزارت دفاع روسیه و ستاد کل روسیه از این وضعیت ناراضی بودند و شروع به تلاش برای محدود کردن نفوذ فزاینده پریگوژین کردند. [ ۱۱] پریگوژین شروع به انتقاد علنی از وزارت دفاع فدراسیون روسیه با عبارات تند کرد. [ ۱۳]
wiki: شورش گروه واگنر