شورای ملی مقاومت فرانسه ( به فرانسوی: Conseil national de la Résistance ) بدنه ای بود که جنبش های مختلفی از مقاومت فرانسه را هدایت می کرد و میان آن ها هماهنگی ها را انجام می داد. این شورا از نیمه سال ۱۹۴۳ تأسیس شد و مسؤلیت هماهنگی میان اعضای احزاب سیاسی که علیه دولت ویشی مبارزه می کردند را به عهده داشت.
از ابتدای اشغال فرانسه توسط آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ بسیاری جنبش ها در این کشور شکل گرفت. با گسترش گروه های رزمنده مانند پارتیزان ها، گروه مانوشیان و دیگر تجمع هایی که به حزب کمونیست فرانسه وفادار بودند، سازمان نیافتگی و نداشتن ارتباط با یکدیگر باعث می شد که میزان تأثیرشان در مبارزه علیه نازی ها کمتر شود. نبود هماهنگی میان این گروه ها به آن جا رسید که به فکر تشکیل چنین شورایی بیفتند.
شارل دو گل که در لندن در تبعید زندگی می کرد و توسط حکومت انگلستان به عنوان رهبر دولت در تبعید فرانسه شناخته می شد تلاش کرد تا کمیته ای را تشکیل دهد تا بواسطه آن بتواند گروه های مقاومت فرانسه را با هم متحد کند. در ژانویه ۱۹۴۲ او این وظیفه را در داخل خاک فرانسه به ژان مولن محول کرد. مولن در ۲۷ مه ۱۹۴۳ توانست اولین نشست شورای ملی مقاومت را در آپارتمان رنه کوربن در پلاک ۴۸ کوچه فور پاریس برگزار کند.
بجز ژان مولن و دو دستیارش، پیر مونیه و روبر شامبریون، نمایندگان هشت گروه اصلی مقاومت، اعضای شش حزب سیاسی فرانسه و دو اتحادیه تجاری مربوط به قبل از جنگ در این نشست شرکت کردند. گروه های کومبا، فران تیرور و آزادی جنوب تحت تأثیر ژان مولن توافق کردند که در ژانویه سال ۱۹۴۳ با هم متحد شوند و جنبش متحد مقاومت را تشکیل دهند. آن ها با به کارگیری تسلیحاتی که در اختیار داشتند ارتش مخفی را نیز تشکیل دادند.
بعد از پیدایش شورای ملی مقاومت فرانسه، ژان مولن مسؤل این شورا توسط اس اس ها در کالوییر دستگیر شد. مولن سه روز پیاپی بدست یک آلمانی بنام کلاوس باربی شکنجه شد و در زمان انتقال به آلمان جانش را از دست داد. او به شکنجه گرانش هیچ اطلاعاتی را نداد. سکوت او در مقابل شکنجه گران باعث شد که شورای ملی مقاومت فرانسه بتواند فعالیت هایش را ادامه دهد.
بعد از دستگیری و مرگ ژان مولن، شورای ملی مقاومت تصمیم گرفت تا به دلایل امنیتی جلسات علنی اش را پایان دهد و با عضویت پنج تن از اعضایش دفتر اجرایی خود را تشکیل داد. این دفتر با مسؤلیت الکساندر پارودی اداره می شد. در سپتامبر سال ۱۹۴۴ لویی سیان توانست ریاست این شورا را بدست بیاورد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز ابتدای اشغال فرانسه توسط آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ بسیاری جنبش ها در این کشور شکل گرفت. با گسترش گروه های رزمنده مانند پارتیزان ها، گروه مانوشیان و دیگر تجمع هایی که به حزب کمونیست فرانسه وفادار بودند، سازمان نیافتگی و نداشتن ارتباط با یکدیگر باعث می شد که میزان تأثیرشان در مبارزه علیه نازی ها کمتر شود. نبود هماهنگی میان این گروه ها به آن جا رسید که به فکر تشکیل چنین شورایی بیفتند.
شارل دو گل که در لندن در تبعید زندگی می کرد و توسط حکومت انگلستان به عنوان رهبر دولت در تبعید فرانسه شناخته می شد تلاش کرد تا کمیته ای را تشکیل دهد تا بواسطه آن بتواند گروه های مقاومت فرانسه را با هم متحد کند. در ژانویه ۱۹۴۲ او این وظیفه را در داخل خاک فرانسه به ژان مولن محول کرد. مولن در ۲۷ مه ۱۹۴۳ توانست اولین نشست شورای ملی مقاومت را در آپارتمان رنه کوربن در پلاک ۴۸ کوچه فور پاریس برگزار کند.
بجز ژان مولن و دو دستیارش، پیر مونیه و روبر شامبریون، نمایندگان هشت گروه اصلی مقاومت، اعضای شش حزب سیاسی فرانسه و دو اتحادیه تجاری مربوط به قبل از جنگ در این نشست شرکت کردند. گروه های کومبا، فران تیرور و آزادی جنوب تحت تأثیر ژان مولن توافق کردند که در ژانویه سال ۱۹۴۳ با هم متحد شوند و جنبش متحد مقاومت را تشکیل دهند. آن ها با به کارگیری تسلیحاتی که در اختیار داشتند ارتش مخفی را نیز تشکیل دادند.
بعد از پیدایش شورای ملی مقاومت فرانسه، ژان مولن مسؤل این شورا توسط اس اس ها در کالوییر دستگیر شد. مولن سه روز پیاپی بدست یک آلمانی بنام کلاوس باربی شکنجه شد و در زمان انتقال به آلمان جانش را از دست داد. او به شکنجه گرانش هیچ اطلاعاتی را نداد. سکوت او در مقابل شکنجه گران باعث شد که شورای ملی مقاومت فرانسه بتواند فعالیت هایش را ادامه دهد.
بعد از دستگیری و مرگ ژان مولن، شورای ملی مقاومت تصمیم گرفت تا به دلایل امنیتی جلسات علنی اش را پایان دهد و با عضویت پنج تن از اعضایش دفتر اجرایی خود را تشکیل داد. این دفتر با مسؤلیت الکساندر پارودی اداره می شد. در سپتامبر سال ۱۹۴۴ لویی سیان توانست ریاست این شورا را بدست بیاورد.
wiki: شورای ملی مقاومت فرانسه