شور وا شور

/SurvASur/

لغت نامه دهخدا

شورواشور. [ شورْ ] ( اِ مرکب ) شوی واشوی. در تداول عامیانه ، شستن جامه ای و پوشیدن جامه دیگر و سپس جامه اخیر را شستن و پوشیدن جامه نخستین. ( فرهنگ فارسی معین ). واگردان ( جامه ).
- امثال :
رخت شورواشور ندارد. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شور و واشور شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) شستن جامه ای و پوشیدن جامه دیگر و سپس جامه اخیر را شستن و پوشیدن جامه نخستین .

فرهنگ معین

(اِمص . ) از دو دست لباس به نوبت یکی را شستن و یکی را پوشیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس