شهرین

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

شهرین. [ ش َ ] ( اِخ ) نام یکی از مرزبانان و نجبای ایرانی از دوده مهران مرزبان بیت درائی بوده است. ( از ترجمه ایران در زمان ساسانیان ص 159 ). در نامه اعمال شهیدان اشارات متفرقی راجع به احوال نجبا مذکوراست : بعد از مرگ شهرین که از دودمان مهران بود برادرش کس فرستاد تا پسر شهرین گشن یزداد ( قدیس سابها ) راطلب کرد. ( ترجمه ایران در زمان ساسانیان ص 341 ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی شَهْرَیْنِ: دو ماه
ریشه کلمه:
شهر (۲۱ بار)

پیشنهاد کاربران

باسلام جالبه من متولد ۱۳۵۷ هستم اسم من شهرین فامیلی نوری. من واقعا هوش وذکاوت پدرم رلتحسین میکنم که دردهه ۵۰ این اسم نجیب رابرایم انتخاب کرده است . . . . . . ممنون از لطف وعنایت شما درراستای نشر وگسترش اگاهی وعلم جامعه