لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
شهرنشینی (urbanization)
فرآیندی که طی آن جمعیتی که در شهرها و شهرک ها یا حومۀ آن ها زندگی می کنند، از گذر مهاجرت و زاد و ولد افزایش می یابد. رشد تمرکز شهری در امریکا و اروپا پدیده ای نسبتاً جدید است و پیشینۀ آن به حدود ۱۵۰ سال قبل یعنی اوایل انقلاب صنعتی می رسد، اگرچه نخستین شهرهای دنیا بیش از ۵هزار سال پیش بنا شدند. تقریباً همۀ رشد شهری در کشورهای در حال توسعه روی خواهد داد، که در آن سالانه ده شهر بزرگ سر بر خواهد آورد. در ایران بنابر سرشماری ۱۳۸۵، شهرنشینی از۶۱.۳۱ درصد در ۱۳۷۵ به۶۸.۴۶ درصد در ۱۳۸۵ افزایش یافته است. شهرنشینی تأثیر مهمی در ساختارهای اجتماعی جوامع صنعتی داشته و بر محل زندگی مردم و نیز بر چگونگی زندگی آنان نیز مؤثر بوده است. در انگلستان از ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۲ حدود ۷۰۵هزار هکتار از زمین های کشاورزی سابق را به خانه سازی، توسعۀ صنعتی، و جاده سازی اختصاص دادند. مرکز اقامتگاه های انسانی سازمان ملل در ۱۹۹۶ گزارش داد که رشد اغلب شهرها در دهۀ ۱۹۸۰ کندتر از سه دهۀ قبل از آن بوده است، زیرا بسیاری از مردم از شهرها کوچ کرده اند، تا آن که به شهرها مهاجرت کنند.
فرآیندی که طی آن جمعیتی که در شهرها و شهرک ها یا حومۀ آن ها زندگی می کنند، از گذر مهاجرت و زاد و ولد افزایش می یابد. رشد تمرکز شهری در امریکا و اروپا پدیده ای نسبتاً جدید است و پیشینۀ آن به حدود ۱۵۰ سال قبل یعنی اوایل انقلاب صنعتی می رسد، اگرچه نخستین شهرهای دنیا بیش از ۵هزار سال پیش بنا شدند. تقریباً همۀ رشد شهری در کشورهای در حال توسعه روی خواهد داد، که در آن سالانه ده شهر بزرگ سر بر خواهد آورد. در ایران بنابر سرشماری ۱۳۸۵، شهرنشینی از۶۱.۳۱ درصد در ۱۳۷۵ به۶۸.۴۶ درصد در ۱۳۸۵ افزایش یافته است. شهرنشینی تأثیر مهمی در ساختارهای اجتماعی جوامع صنعتی داشته و بر محل زندگی مردم و نیز بر چگونگی زندگی آنان نیز مؤثر بوده است. در انگلستان از ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۲ حدود ۷۰۵هزار هکتار از زمین های کشاورزی سابق را به خانه سازی، توسعۀ صنعتی، و جاده سازی اختصاص دادند. مرکز اقامتگاه های انسانی سازمان ملل در ۱۹۹۶ گزارش داد که رشد اغلب شهرها در دهۀ ۱۹۸۰ کندتر از سه دهۀ قبل از آن بوده است، زیرا بسیاری از مردم از شهرها کوچ کرده اند، تا آن که به شهرها مهاجرت کنند.
wikijoo: شهرنشینی
مترادف ها
شهر سازی، شهر نشینی، اعتیاد به زندگی شهری
شهر سازی، شهر نشینی، اعتیاد به زندگی شهری
پیشنهاد کاربران
شهرنشینی ( به انگلیسی: Urbanization ) به انتقال جمعیت از مناطق روستایی به مناطق شهری، افزایش تدریجی نسبت افراد ساکن شهرها، و راه هایی که هر جامعه خود را با این تغییرات وفق می دهد، گفته می شود.
شهرنشینی، کلاً به مفهوم زندگی یک جمعیت در شهرها به کار می رود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد.
... [مشاهده متن کامل]
شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین، با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی های نسبتاً زیادی می شود.
شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی می شود.
از زمان توسعه شهرهای اولیه بین النهرین و مصر تا قرن هجدهم، تعادلی بین اکثریت قریب به اتفاق جمعیتی که در روستا به زندگی مبتنی بر تولید کشاورزی مشغول بودند و مراکز کوچکی از جمعیت در شهرهایی که عمدتاً فعالیت اقتصادی داشتند وجود داشت. به دلیل تجارت وتولیدات کوچک در بازارها و به دلیل وضعیت بدوی و نسبتاً راکد کشاورزی در کل این دوره، نسبت جمعیت روستایی به شهری در یک تعادل ثابت باقی مانده است. با این حال، می توان افزایش قابل توجه درصد جمعیت شهرنشین در مقیاس جهانی را در هزاره اول قبل از میلاد جستجو کرد. افزایش قابل توجه دیگر را می توان در تمدن مغول هندی مشاهده کرد، جایی که ۱۵٪ از جمعیت آن در طول قرن ۱۶–۱۷در مراکز شهری زندگی می کردند. بالاتر از آن، در سال۱۸۰۰درصد جمعیت اروپایی ساکن در شهرها ۱۳–۸ ٪ بود. از اواسط قرن هجدهم بود که شهرنشینی جمعیت انسانی به سرعت شتاب گرفت.
با شروع انقلاب کشاورزی و انقلاب صنعتی انگلیس در اواخر قرن هجدهم، سرانجام رابطه و نسبت جمعیت درشهر و روستا درهم شکست. بطوریکه در طول قرن هیجدهم، چه از طریق ادامه مهاجرت از حومه شهرو چه به دلایل بسیار زیاد دیگر، رشد بی سابقه ای در جمعیت شهرنشین ایجاد گردید. با این گسترش جمعیت در شهرها، درانگلستان و ولز، نسبت جمعیت ساکن در شهرهایی با بیش از ۲۰۰۰۰نفر، از ۱۷٪ در ۱۸۰۱ به ۵۴٪ در ۱۸۹۱ افزایش یافت. علاوه براین، با تعریف وسیعتری ازشهرنشینی، جمعیت شهرنشین در سال ۱۸۵۱، در انگلستان و ولز، ۷۲٪ کل جمعیت، درفرانسه ۳۷٪، در پروس ۴۱٪ و در ایالات متحده ۲۸٪ را نشان می داد.
شهرنشینی، کلاً به مفهوم زندگی یک جمعیت در شهرها به کار می رود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد.
... [مشاهده متن کامل]
شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین، با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی های نسبتاً زیادی می شود.
شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی می شود.
از زمان توسعه شهرهای اولیه بین النهرین و مصر تا قرن هجدهم، تعادلی بین اکثریت قریب به اتفاق جمعیتی که در روستا به زندگی مبتنی بر تولید کشاورزی مشغول بودند و مراکز کوچکی از جمعیت در شهرهایی که عمدتاً فعالیت اقتصادی داشتند وجود داشت. به دلیل تجارت وتولیدات کوچک در بازارها و به دلیل وضعیت بدوی و نسبتاً راکد کشاورزی در کل این دوره، نسبت جمعیت روستایی به شهری در یک تعادل ثابت باقی مانده است. با این حال، می توان افزایش قابل توجه درصد جمعیت شهرنشین در مقیاس جهانی را در هزاره اول قبل از میلاد جستجو کرد. افزایش قابل توجه دیگر را می توان در تمدن مغول هندی مشاهده کرد، جایی که ۱۵٪ از جمعیت آن در طول قرن ۱۶–۱۷در مراکز شهری زندگی می کردند. بالاتر از آن، در سال۱۸۰۰درصد جمعیت اروپایی ساکن در شهرها ۱۳–۸ ٪ بود. از اواسط قرن هجدهم بود که شهرنشینی جمعیت انسانی به سرعت شتاب گرفت.
با شروع انقلاب کشاورزی و انقلاب صنعتی انگلیس در اواخر قرن هجدهم، سرانجام رابطه و نسبت جمعیت درشهر و روستا درهم شکست. بطوریکه در طول قرن هیجدهم، چه از طریق ادامه مهاجرت از حومه شهرو چه به دلایل بسیار زیاد دیگر، رشد بی سابقه ای در جمعیت شهرنشین ایجاد گردید. با این گسترش جمعیت در شهرها، درانگلستان و ولز، نسبت جمعیت ساکن در شهرهایی با بیش از ۲۰۰۰۰نفر، از ۱۷٪ در ۱۸۰۱ به ۵۴٪ در ۱۸۹۱ افزایش یافت. علاوه براین، با تعریف وسیعتری ازشهرنشینی، جمعیت شهرنشین در سال ۱۸۵۱، در انگلستان و ولز، ۷۲٪ کل جمعیت، درفرانسه ۳۷٪، در پروس ۴۱٪ و در ایالات متحده ۲۸٪ را نشان می داد.
مدنیت : شهرنشینی / تمدن
شهرنشینی ( به انگلیسی: Urbanization ) به انتقال جمعیت از مناطق روستایی به مناطق شهری، افزایش تدریجی نسبت افراد ساکن شهرها، و راه هایی که هر جامعه خود را با این تغییرات وفق می دهد، گفته می شود
... [مشاهده متن کامل]
شهرنشینی، کلاً به مفهوم زندگی یک جمعیت در شهرها به کار می رود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد.
شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین، با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی های نسبتاً زیادی می شود.
شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی ( زاغه:Slum ) ، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی می شود.
منطقه شهری : Urban Area
کلان شهر : Metropolis
Urbanism : شهرگرایی
شهرگرایی سبک های زندگی، ارزش ها، و نقطه نظراتی که خصوصیات مردمی که در شهرها ساکن می شوند را مشخص می کند.
تعریف
شهرگرایی به فرهنگ و شیوهٔ زیست شهرنشینان گفته می شود که به وضوح از شیوهٔ زیست و فرهنگ دیگر مردمان متفاوت است. مهم ترین تفاوت آن است که در این فرهنگ قانون و انضباط بر هر چیز مقدم است. این فرهنگ از تبعات انقلاب صنعتی و شیوع فردباوری و شیوه های نوین حکومت است. شهرگرایی یا شهرباوری شیوهٔ تفکر و نگاهیست که بر شهر و محیط شهری و جنبه های مختلف آن نظر دارد.
شهرنشینی ( به انگلیسی: Urbanization ) به انتقال جمعیت از مناطق روستایی به مناطق شهری، افزایش تدریجی نسبت افراد ساکن شهرها، و راه هایی که هر جامعه خود را با این تغییرات وفق می دهد، گفته می شود
... [مشاهده متن کامل]
شهرنشینی، کلاً به مفهوم زندگی یک جمعیت در شهرها به کار می رود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد.
شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین، با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونی های نسبتاً زیادی می شود.
شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی ( زاغه:Slum ) ، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی می شود.
منطقه شهری : Urban Area
کلان شهر : Metropolis
Urbanism : شهرگرایی
شهرگرایی سبک های زندگی، ارزش ها، و نقطه نظراتی که خصوصیات مردمی که در شهرها ساکن می شوند را مشخص می کند.
تعریف
شهرگرایی به فرهنگ و شیوهٔ زیست شهرنشینان گفته می شود که به وضوح از شیوهٔ زیست و فرهنگ دیگر مردمان متفاوت است. مهم ترین تفاوت آن است که در این فرهنگ قانون و انضباط بر هر چیز مقدم است. این فرهنگ از تبعات انقلاب صنعتی و شیوع فردباوری و شیوه های نوین حکومت است. شهرگرایی یا شهرباوری شیوهٔ تفکر و نگاهیست که بر شهر و محیط شهری و جنبه های مختلف آن نظر دارد.
تمدن، مدنیت
تمدن
مدنیت