شهرستان های جمهوری خلق چین ( به چینی:县 یا Xiàn ) تقسیمات اداری سطح سوم کشور چین هستند. در سرزمین اصلی چین ۱٫۴۶۴ شهرستان و ۲٫۸۶۲ منطقه ی سطح شهرستان ( سطح سوم ) وجود دارد.
لواء ( به مغولی: ᠬᠣᠰᠢᠭᠤ، به سیریلیک: хошуу، به لاتین: qosiɣu ) ( به چینی: 旗، به پین یین: qí ) واحدهای تقسیماتی هم سطح با شهرستان هستند که به جا مانده از آرایش نظامی قوای مغول تبار در منطقهٔ مغولستان داخلی تحت فرمانروایی دودمان چینگ ( سلسله پادشاهی منچو - تبار حاکم بر چین در طول قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی ) می باشد. در گذشته هر تیپ نظامی در شاهنشهای چین با یک لواء ( مترادف با «پرچم»، «بیرق»، «علم»، یا «سنجاق» ) خود را نمایندگی می کرد. امروزه نام اکثر لواءها نشان دهندهٔ موقعیت جغرافیایی آن است، اما لواءهایی نیز وجود دارند، چون لواء زرد حاشیه دار در آیماق شیلین گول که نام آنها بازتاب دهندهٔ رنگ و شمایل لواءهای تاریخی این تیپ های نظامی می باشد. در بعضی موارد نیز، نام لواءها بازتاب دهندهٔ موقعیت استقرار تیپ های نظامی در آرایش نظامی یک «آیماق» ( مجموعه ای از تیپ ها ) است، به طور مثال لواء راست آلشا و لواء چپ آلشا.
لواءها یا تابع آیماق ها و یا تابع شهرهای در سطح ولایت می باشند. لواءها خود به شهرک و سُوم ( معادل «قصبه» در میان مردم مغول ) تقسیم شده اند. امروزه در چین ۴۹ لواء وجود دارد.
لواءهایی که اکثریت جمعیت آن را اقلیت قومی غیر از مردم هان و مردم مغول تشکیل می دهند، به عنوان لواء خودمختار ( به مغولی: ᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨ ᠵᠠᠰᠠᠬᠤ ᠬᠣᠰᠢᠭᠤ، به سیریلیک: өөртөө засах хошуу، به لاتین: öbertegen jasaqu qosiɣu ) ( به چینی: 自治旗، به پین یین: zìzhìqí ) شناخته می شوند. امروزه، ۳ لواء خودمختار، هر سه در مغولستان داخلی، وجود دارد، یکی برای مردم اوروچون، یکی برای مردم اونکی، و یکی برای مردم داغور.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلواء ( به مغولی: ᠬᠣᠰᠢᠭᠤ، به سیریلیک: хошуу، به لاتین: qosiɣu ) ( به چینی: 旗، به پین یین: qí ) واحدهای تقسیماتی هم سطح با شهرستان هستند که به جا مانده از آرایش نظامی قوای مغول تبار در منطقهٔ مغولستان داخلی تحت فرمانروایی دودمان چینگ ( سلسله پادشاهی منچو - تبار حاکم بر چین در طول قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی ) می باشد. در گذشته هر تیپ نظامی در شاهنشهای چین با یک لواء ( مترادف با «پرچم»، «بیرق»، «علم»، یا «سنجاق» ) خود را نمایندگی می کرد. امروزه نام اکثر لواءها نشان دهندهٔ موقعیت جغرافیایی آن است، اما لواءهایی نیز وجود دارند، چون لواء زرد حاشیه دار در آیماق شیلین گول که نام آنها بازتاب دهندهٔ رنگ و شمایل لواءهای تاریخی این تیپ های نظامی می باشد. در بعضی موارد نیز، نام لواءها بازتاب دهندهٔ موقعیت استقرار تیپ های نظامی در آرایش نظامی یک «آیماق» ( مجموعه ای از تیپ ها ) است، به طور مثال لواء راست آلشا و لواء چپ آلشا.
لواءها یا تابع آیماق ها و یا تابع شهرهای در سطح ولایت می باشند. لواءها خود به شهرک و سُوم ( معادل «قصبه» در میان مردم مغول ) تقسیم شده اند. امروزه در چین ۴۹ لواء وجود دارد.
لواءهایی که اکثریت جمعیت آن را اقلیت قومی غیر از مردم هان و مردم مغول تشکیل می دهند، به عنوان لواء خودمختار ( به مغولی: ᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨ ᠵᠠᠰᠠᠬᠤ ᠬᠣᠰᠢᠭᠤ، به سیریلیک: өөртөө засах хошуу، به لاتین: öbertegen jasaqu qosiɣu ) ( به چینی: 自治旗، به پین یین: zìzhìqí ) شناخته می شوند. امروزه، ۳ لواء خودمختار، هر سه در مغولستان داخلی، وجود دارد، یکی برای مردم اوروچون، یکی برای مردم اونکی، و یکی برای مردم داغور.
