شهرستان سرچهان

شهرستان سرچهان یکی از شهرستان های استان فارس ایران است. مرکز این شهرستان، شهر کره ای است.
این شهرستان در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۹۸ از شهرستان بوانات جدا شد و مستقل گردید. [ ۱]
وجود سنگ نگاره های تاریخی عصر ایلامی، دوران توتمپرستی و پرستش نیروهای برتر طبیعی گرفته تا پیش از کیش زردتشت که به علت وجود منابع آبی فراوان از مراکز آیین مهرپرستی، پرستش آبهای روان تقدس الهه آب آناهیتا، وجود معبد آب پرستشگاه آب در روستای قلات که توسط پژوهشگران پژوهشکده فارس مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است - کشف یک گور دخمه باستانی و جسد یک دختر قربانی شده مومیایی در دامنه کوه های سربره بید ملای روستای گلپا - وجود استودانها یا خرف خانه های زرتشتیان کوچ نشین و وجود ده ها رشته قنات و قلعه های ویران شده در کنار رودخانه های دائمی - وجود نامهایی تاریخی همچون: توگردی: توجردی که گرد در فارسی باستان به معنای ده یا آبادی که دارای رونق اقتصادی بوده گفته می شده ( لغت نامه دهخدا ( - مروشاهگان :مروشکان: , مرو+شاهگان به معنای سرزمین جلگه ای هموار که رودی در آن جریان دارد وزمینهای حاصلخیز دارد - اوجکان :جوکان:و یا، که کان به معنای چشمه و او یا جو بمعنای آب می باشد - برازگان: برازجان، روستایی در انتهای بخش سرچهان و در نزدیکی شهرستان خاتم می باشد - وجود آب کر به معنای جاری که نام شهر کره ای نیز از آن گرفته شده است و ده ها نام باستانی دیگر که همه و همه گویای تاریخ بس کهن این منطقه می باشد از دوران اسلامی از حضور اعراب کوچ نشین، کیش اسلام، و وجود آرامگاه حضرت ابوالقاسم از فرزندان امام کاظم و مکان های عربی دیگری همچون ابونصر به معنای پدر فتح پیروزی که گویا جنگی در این منطقه روی داده است. وهمچنین وجود صدها قبرستان از مسلمانان از اوایل دوره اسلامی تا کنون که قدیمی ترین قبر تاریخ دار کشف شده در روستای دفر به تاریخ ۱۳۷ یکصدو سی و هفت هجری خورشیدی می باشد و قدمگاه محمد حنفیه در روستا قلات در نزدیکی توجردی از اوایل دوره اسلامی در سرچهان بوده است گذری بر تاریخ سرچهان در دوره مغولها و صفویه ( ۱ ) گویا گذر لطفعلی خان زند آخرین پادشاه زندیه از بوانات به فسا همراه با معدودی از سپاهیان خود از این منطقه ( سرچهان ) صورت گرفته است و همچنین در دوره قاجار غارت منابع چوب بوانات از تنگ جوکان معروف به باب الجوز و به توپ بستن قلعه بهار نارنج جشنیها و کوچ آنان همراه با عده ای از مردم سرچهان به استان تهران به علت عدم پرداخت مالیات و در گیریهای قزاقان قاجار با طوایف و عشایر لبو محمدی و چهارراهی و جنگ پلیس جنوب با طوایف عربِ خمسه و فارسِ چهارراهی در زمان جنگ جهانی اول که هزار سوار همراه با یک ارابه توپ جنگی از قلعه نیریز به قصد سرکوبی عشایر وارد سرچهان شدند. آنها ابتدا نیروهای خانی خان عرب کدخدای لبو محمدی را در بورو خلع سلاح نموده و در چنارویه به اردوگاه امیر قلی خان سهامی را تار و مار کردند و پس از استراحت به حسامی و چهارراهی حمله نمودند و دست به تخریب قلعه ها دو سرکوب مردم بی گناه در تنگ شاه نظر و کوه وول نمودند و صدها راس گوسفند را نابود کردند. فرار عشایر غیور ایل چهارراهی به جزیره بختگان در شهرستان نیریز و همراه شدن امیر لشنی و بستن تنگه ارسنجان که عده ای از انگلیسی ها را به خاک خون کشیدند در اردیبهشت ۱۲۹۷ هجری خورشیدی انجام گرفت.