شهرستان استارا

شهرستان آستارا. شهرستان آستارا از شهرستان های ساحلی استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان، شهر آستارا است. این شهرستان با کشور جمهوری آذربایجان همسایه است. بیشتر مردم این شهرستان به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند، [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] همچنین زبان فارسی و زبان تالشی نیز در این شهرستان رواج دارد. در مناطق کوهپایه ای شهرستان نظیر عنبران محله مردمان به زبان تالشی صحبت می نمایند. [ ۸] شغل اکثر مردم شهرستان آستارا صادرات یا واردات کالا از جمهوری آذربایجان و کشاورزی است. همچنین این شهرستان همه ساله به خصوص در فصل های بهار و تابستان میزبان گردشگران بسیاری است که از شهرهای مختلف ایران و کشورهای قفقاز به این شهرستان مسافرت می کنند. وجود بازارچه ساحلی، پاساژهای متعدد نیز باعث رونق وضعیت اقتصادی این شهرستان شده است. وسعت این شهرستان ۳۴۰ کیلومتر مربع است. [ ۹]
شهر: آستارا
• بخش مرکزی شهرستان آستارا
• دهستان حیران
• دهستان ویرمونی
شهر: لوندویل
• بخش لوندویل
• دهستان چلوند
• دهستان لوندویل
منطقه آستارا تا پایان دوران صفوی بخشی از ولایت گیلان و مرکز حکومت تالش بود. پس از کشته شدن نادرشاه، آستارا مرکز یک حکومت نیمه مستقل به نام خانات تالش شد. با انعقاد عهدنامه ترکمانچای و جدا شدن نیمی از سرزمین تالش از ایران، ادارهٔ امور بخش های باقی مانده از خانات تالش، از جمله آستارا، در اختیار نایب السلطنه عباس میرزا حکمران آذربایجان قرار گرفت. قسمتی از مناطق مذکور بین خان های محلی گیلان به صورت تیول تقسیم شده و مابقی به ایالت آذربایجان ضمیمه شد و تا پایان دوران قاجاری نیز به همان شکل باقی ماند. در تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ خورشیدی، بخش آستارا از گیلان جدا شد و به زیرمجموعهٔ شهرستان اردبیل از استان آذربایجان شرقی محسوب شده بود. در سال ۱۳۳۶، با تأسیس فرمانداری، به یکی از شهرستان های استان آذربایجان شرقی ارتقا پیدا کرد. شهرستان آستارا از خرداد ۱۳۳۹[ نیازمند منبع] به استان گیلان ملحق گردید.
از دوره بیستم مجلس شورای ملی، شهرستان آستارا دارای نماینده مستقل بوده است.
• …
• روحی: حوالی سال ۱۳۳۸. [ ۱۰]
• سرگرد مصلح ( سرپرست فرمانداری ) : سال ۱۳۳۸. [ ۱۰]
• رزاقی: از بهمن ۱۳۳۸. [ ۱۰]
• …
• پیشوایی: حوالی سال های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۳. [ ۱۱]
• بوند ( سرپرست فرمانداری ) : سال ۱۳۴۳. [ ۱۱]
• …
• مهرداد نادری: حوالی سال های ۱۳۵۲[ ۱۲] و ۱۳۵۴.
• تراب زاده: سال های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷. [ ۱۳]
• …
• محمود ارشیا ( سرپرست فرمانداری ) : سال ۱۳۵۸. [ ۱۴]
• حمید جمشیدی: از آذر ۱۳۵۸. [ ۱۴]
• محمود ارشیا: حوالی سال ۱۳۵۹. [ ۱۵]
• آقایی: حوالی سال های ۱۳۶۰[ ۱۶] و ۱۳۶۲. [ ۱۵]
• …
• امیری: حوالی سال ۱۳۶۴. [ ۱۷]

شهرستان آستارا (جمهوری آذربایجان). آستارا ( به لاتین: Astara ) ( به تالشی: Ostoro rəyon ) شهرستانی در جنوب شرقی کشور جمهوری آذربایجان با مرکزیت شهر آستارا است. این شهرستان یکی از جنوبی ترین شهرستان های کشور جمهوری آذربایجان است.
جمعیت این شهرستان بر اساس سرشماری سال ۲۰۲۰ میلادی، ۱۰۹۷۰۰ تن بوده است. بیشتر مردم آستارا از قوم تالش هستند و به زبان تالشی سخن می گویند. بیشتر مردم آستارا مسلمان و پیرو مذاهب شیعه دوازده امامی ( ۵۵٪ ) و سنی شافعی ( ۴۵٪ ) می باشند. روستاهای سرک، سیم، تنگه رود، سیغالونی، سیاه کوه، واگو و تولکوان از جمله مناطق تماماً سنی نشین شهرستان آستارا هستند. [ ۳]
واژه آستارا در واقع برگرفته از عبارت تالشی آسته راه یا هاسته راه به معنی آهسته راه یا راهی که باید آن را آهسته طی کرد است. برخی نیز ریشه آن را از واژه تالشی اوستورو می دانند که به معنی راه قابل گذر با استر و قاطر است. احتمالا دلیل این نامگذاری وجود مرداب های پرشمار در این منطقه است.
آستارا شهری بندری و خوش منظر در کنار دریای مازندران و در مرز با ایران است. در آن سوی مرز، شهر آستارای استان گیلان در ایران قرار دارد. رود آستارا بخش ایران و جمهوری آذربایجان را از هم جدا می کند. هنگامی که از شمال و از سمت لنکران به بخش آستارا نزدیک می شوید، سماوری بزرگ در کنار جاده قرار دارد. شهر آستارا میان دریا و کوه های تالش قرار گرفته و ساحل شنی دارد. کشتزارهای برنج و باغ های مرکبات در این ناحیه خودنمایی می کنند.
این شهرستان بخشی از منطقه اقتصادی ویژه استان لنکران - آستارا است. این شهرستان با شهرستان های لنکران، لریک و همچنین استان های اردبیل و گیلان هم مرز است. مرکز و بزرگ ترین شهر آن آستارا است.
بطلمیوس ریاضی دان، ستاره شناس و جغرافی دان مشهور یونانی یکی از قدیمی ترین محققانی بود که از نواحی جنوبی قفقاز بازدید کرد. وی با تهیه نقشه ای از دریای کاسپین در سده دوم میلادی، مروری واضح بر نام های جغرافیایی، اشیا و آبادی های واقع در سواحل آن داشته است. نام بسیاری از شهرها و روستاهای متعلق به آلبانیای قفقاز و همچنین نام آستارا ( به یونانی: Astarata ) در این نقشه یافت می شود.
استرابون یکی دیگر از محققان جهان باستان نیز در کتاب خود به نام Historicahypomnemata از نام آستارا یاد کرده است. آنتونی جنکینسون گردشگر و سیّاح انگلیسی ( ۱۵۲۹ - ۱۶۱۰/۱۶۱۱ ) در سال ۱۵۵۹ میلادی از سواحل دریای کاسپین بازدید کرد تا روابط تجاری میان انگلیس و بخارا را برقرار کند. او در سال ۱۵۶۲ به لندن بازگشت و کتاب روسیه و پارس را منتشر کرد. وی در کتاب خود به نام روستاها، آبادی ها و مناطق مسکونی واقع در سواحل دریای کاسپین اشاره کرده است. نام آستارا در این کتاب با نام آستارا یاد شده است.