شهرت عملی متاخرین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شهرت عملی متأخرین. شهرت عملی متاخرین به رواج عمل به روایتی توسط عده زیادی از فقهای متاخّر از عصر امامان علیهم السّلام اطلاق می شود.
شهرت عملی متاخرین، در موردی است که اشتهار عمل به روایت صدور فتوا به استناد آن در میان جمع زیادی از فقهای متاخر محقق شده باشد.

[ویکی فقه] شهرت عملی متاخرین به رواج عمل به روایتی توسط عده زیادی از فقهای متاخّر از عصر امامان علیهم السّلام اطلاق می شود.
شهرت عملی متاخرین، در موردی است که اشتهار عمل به روایت صدور فتوا به استناد آن در میان جمع زیادی از فقهای متاخر محقق شده باشد.
مراد از فقهای متأخر
«فقهای متاخر» فقیهانی هستند که اجتهاد را به طور گسترده به کار می گرفتند؛ یعنی به کمک ادله نقلی ، ادله عقلی ، اصول عملی و ضوابط و قواعد کلی، به اجتهاد می پرداختند و حکم موضوعات جدید و مصادیق مستحدث را که در مورد آنها نصی وجود نداشت، استخراج می نمودند؛ به خلاف قدما که در فتاوای خود به متن روایات بسنده می نمودند به آنها تعبد داشتند و دامنه اجتهادشان محدود بوده است.
آغاز زمان فقیهان متاخر
درباره آغاز زمان فقیهان متاخر، اختلاف است، اما زمان « علاّمه حلّی » به بعد را به طور قطع می توان عصر ظهور «فقهای متاخر» نامید. البته برخی، شروع آن را از « ابن ادریس » به بعد می دانند.
حجیت شهرت عملی متاخرین
...

پیشنهاد کاربران

بپرس