شهر بتاله

[ویکی فقه] بتاله، شهری تاریخی در بخش گُرداس پور شمال ایالت پنجاب هند می باشد. این شهر، که در ناحیه دوآبِ بزرگِ علیا قرار دارد، به سبب مرکز بودن، اهمیت ویژه داشته و پیش از بنای شهر اَمریتسر، بزرگترین شهر پس از لاهور بوده است.
نام بتاله به صورت وَتاله نیز در برخی از منابع آمده است . گفته اند که بتاله در زبان پنجابی به معنای تغییر و تبدیل است و چون به هنگام احداث این شهر (۸۷۷ق /۱۴۷۲م ) به دست شاهزاده ای هندی به نام رای رام دیو، محل بنای شهر به علت سعد نبودن ساعت و نامناسب بودن جایگاه پیشین آن تغییر داده شد، از این رو آن را بتاله نامیدند. و نیز گفته اند که بتاله نام پسر رای رام دیو بود که شهر به نام او خوانده شده است .
موقعیت و جمعیت
بتاله در ۳۱ و ۴۹ عرض شمالی و ۷۵ و ۱۴ طول شرقی و در شمال غربی هند واقع است . شهر امریتسار (ه م ) در نزدیکی و جنوب غربی بتاله قرار دارد. بتاله مرکز داد و ستد تولیدات کشاورزی ناحیه است . صنایع مختلفی در این شهر وجود دارد که وابسته به محصولات کشاورزی ناحیه است ، از آن جمله تصفیه شکر، نخ ریسی و نساجی را می توان نام برد. بتاله با جاده و راه آهن با امریتسار و دیگر شهرها متصل می گردد. طبق آمار ۱۳۷۰ش /۱۹۹۱م جمعیت شهر بتاله ۸۹۶، ۸۸نفر، و با حومه ۰۶۳، ۱۰۶نفر بود. درگذشته اکثریت ساکنان شهر را مسلمانان تشکیل می دادند.
بانی شهر بتاله
ناحیه باری دوآب سرزمینی است حاصل خیز و پرآب که میان دو رودخانه بیاس و سوتلج قرار گرفته است . این ناحیه به سبب طغیان رودخانه ها و هجوم اقوام مغول تا پیش از سده ۹ق /۱۵م ویران و خالی از سکنه بود. در دوره حکومت بهلول لودی (۸۵۵ -۸۹۴ق /۱۴۵۱- ۱۴۸۹م )، تاتارخان حکومت لاهور یافت و او ناحیه باری دوآب را به رای رام دیو، شاهزاده نومسلمانی (در بیعت با عارفی لاهوری به نام صوفی شیخ محمد قادری مسلمان شده بود.) که از هم پیمانانش بود، به اجاره واگذار کرد و او سنگ بنای بتاله را بر تپه ای بلند و قدیمی گذاشت، اما چون منجمان آن محل را سعد نیافتند، شهر در محلی دیگر در منطقه ای جنگلی و مناسب احداث، و «بتاله» نامیده شد که از کلمه «بَتَّه/ وَتَّه/ پَتَّه» به معنی «در شراکت» و «در عوض» مشتق شده است. و سپس روستاهایی در اطراف آن ایجاد گردید که باعث رونق و اعتبار اقتصادی شهر شد و نسبت به شهرهای دیگر منطقه اهمیت بیشتری یافت و یکی از شهرهای بزرگ پنجاب گردید.
وضعیت سیاسی شهر بتاله
...