شهده
فرهنگ اسم ها
معنی: منسوب به شهد، عسل، ( شهد، ه ( پسوند نسبت ) )
برچسب ها: اسم، اسم با ش، اسم دختر، اسم عربی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
شَهدَه (بغداد ۴۹۴ـ۵۷۴ق)
(زینب، ملقب به فخرالنساء) بانوی محدث ایرانی، دختر عمر ابری دینوری (ابیوردی خراسانی ). از محدثان بزرگی همچون ابوالخطاب نصر بن احمد بطروانی روایت کرده و حدیث شنیده است. همچنین ، کسانی مانند ابن جوزی و علی بن هبةالله شافعی از او روایت کردند و حدیث شنیدند. شهده حلاوت بیان و فصاحت لسان داشت و بدیهه گو بود و قطعات و مرقعات را نیز نیکو می نوشت .
(زینب، ملقب به فخرالنساء) بانوی محدث ایرانی، دختر عمر ابری دینوری (ابیوردی خراسانی ). از محدثان بزرگی همچون ابوالخطاب نصر بن احمد بطروانی روایت کرده و حدیث شنیده است. همچنین ، کسانی مانند ابن جوزی و علی بن هبةالله شافعی از او روایت کردند و حدیث شنیدند. شهده حلاوت بیان و فصاحت لسان داشت و بدیهه گو بود و قطعات و مرقعات را نیز نیکو می نوشت .
wikijoo: شهده
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید