شهباز قهوه ای ( نام علمی: Accipiter fasciatus ) یک پرنده شکاری میان جثه از خانواده بازان یا عُقابان است که در استرالیا و جزایر اطراف آن یافت می شود. [ ۲]
روتنه آن خاکستری با یقه شاه بلوطی است. زیرتنه آن عمدتاً رنگین، با نوارهای ریز سفید است؛ بنابراین رنگی شبیه به بازگنجشکی یقه دار دارد اما بزرگتر است. پرواز سریع و انعطاف پذیر است. طول بدن ۴۰–۵۵ سانتیمتر ( ۱۵٫۷–۲۱٫۷ اینچ ) و طول بال، ۷۵–۹۵ سانتیمتر ( ۲۹٫۵–۳۷٫۴ اینچ ) است. ماده ها به طور قابل توجهی بزرگتر هستند: وزن نرهای بالغ ۲۲۰ گرم ( ۷٫۸ اونس ) و ماده های بالغ، ۳۵۵ گرم ( ۱۲٫۵ اونس ) است.
شهباز قهوه ای در استرالیا، والاسیا، گینه نو، کالدونیای جدید، وانواتو و فیجی گسترده است. در استرالیا عمدتاً در جنگل های اکالیپتوس و درختزارها و همچنین در زمین های کشاورزی و مناطق شهری یافت می شود. در اقیانوس آرام، عمدتاً در جنگل های بارانی زندگی می کند. همچنین تا حدود سال ۱۷۹۰ در جزیره نورفولک یافت می شد و این ممکن است یکی دیگر از زیرگونه های توصیف نشده باشد. با این حال، نبود نمونه از جزیره نورفولک ( ۱ پوست تاریخی و ۹ استخوان نیمه فسیلی تمام موادی است که پیدا شده است ) به این معنی است که هیچ آزمایش ژنتیکی نمی تواند انجام شود.
شهبازهای قهوه ای عمدتاً از سایر پرندگان با جثه متوسط تغذیه می کنند، در حالی که پستانداران کوچک مانند موش و خرگوش نیز مصرف می شوند. شهبازهای قهوه ای اغلب در نزدیکی زمین های کشاورزی یا تالاب ها شکار می کنند، جایی که پرندگانی مانند مرغابی، طوطی کاکلی و کبوتر فراوان هستند. طعمه های کوچکتر مانند سهره، پیپیت ها و پری گنجشکان نیز در فهرست شکار هستند، درست تا به بزرگی پرندگانی به اندازه مرغ اهلی و حتی بزرگتر، پرندگان مهاجم مانند کاراوونگ و کوکابورا حمله می کند. خفاش ها، [ ۳] خزندگان کوچک، دوزیستان، و حشرات بزرگ نیز گهگاه خورده می شوند.
روش های اصلی گرفتن طعمه هنوز شکار است، که با استفاده از آن شهباز روی یک سکوی مخفی منتظر می ماند تا طعمه به فاصله ای قابل توجه برسد، و با پرواز در زیر درختان سعی می کند تا طعمه های کوچک را بیرون بریزد. در موارد کمتر، شهبازها از بالا روی طعمه شیرجه می روند یا حتی پستانداران کوچک را با پای پیاده تعقیب می کنند.
هنگامی که یک شهباز قهوه ای توسط پرندگان دیگر کشف شود، گونه های کوچکتر ترس و فرار برای پنهان شدن را برمی گزینند، در حالی که پرندگان بزرگتر مانند غراب استرالیایی، کلاغ و زاغی استرالیایی به شدت به اوباشگری خواهد پرداخت تا زمانی که این منطقه را ترک کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروتنه آن خاکستری با یقه شاه بلوطی است. زیرتنه آن عمدتاً رنگین، با نوارهای ریز سفید است؛ بنابراین رنگی شبیه به بازگنجشکی یقه دار دارد اما بزرگتر است. پرواز سریع و انعطاف پذیر است. طول بدن ۴۰–۵۵ سانتیمتر ( ۱۵٫۷–۲۱٫۷ اینچ ) و طول بال، ۷۵–۹۵ سانتیمتر ( ۲۹٫۵–۳۷٫۴ اینچ ) است. ماده ها به طور قابل توجهی بزرگتر هستند: وزن نرهای بالغ ۲۲۰ گرم ( ۷٫۸ اونس ) و ماده های بالغ، ۳۵۵ گرم ( ۱۲٫۵ اونس ) است.
شهباز قهوه ای در استرالیا، والاسیا، گینه نو، کالدونیای جدید، وانواتو و فیجی گسترده است. در استرالیا عمدتاً در جنگل های اکالیپتوس و درختزارها و همچنین در زمین های کشاورزی و مناطق شهری یافت می شود. در اقیانوس آرام، عمدتاً در جنگل های بارانی زندگی می کند. همچنین تا حدود سال ۱۷۹۰ در جزیره نورفولک یافت می شد و این ممکن است یکی دیگر از زیرگونه های توصیف نشده باشد. با این حال، نبود نمونه از جزیره نورفولک ( ۱ پوست تاریخی و ۹ استخوان نیمه فسیلی تمام موادی است که پیدا شده است ) به این معنی است که هیچ آزمایش ژنتیکی نمی تواند انجام شود.
شهبازهای قهوه ای عمدتاً از سایر پرندگان با جثه متوسط تغذیه می کنند، در حالی که پستانداران کوچک مانند موش و خرگوش نیز مصرف می شوند. شهبازهای قهوه ای اغلب در نزدیکی زمین های کشاورزی یا تالاب ها شکار می کنند، جایی که پرندگانی مانند مرغابی، طوطی کاکلی و کبوتر فراوان هستند. طعمه های کوچکتر مانند سهره، پیپیت ها و پری گنجشکان نیز در فهرست شکار هستند، درست تا به بزرگی پرندگانی به اندازه مرغ اهلی و حتی بزرگتر، پرندگان مهاجم مانند کاراوونگ و کوکابورا حمله می کند. خفاش ها، [ ۳] خزندگان کوچک، دوزیستان، و حشرات بزرگ نیز گهگاه خورده می شوند.
روش های اصلی گرفتن طعمه هنوز شکار است، که با استفاده از آن شهباز روی یک سکوی مخفی منتظر می ماند تا طعمه به فاصله ای قابل توجه برسد، و با پرواز در زیر درختان سعی می کند تا طعمه های کوچک را بیرون بریزد. در موارد کمتر، شهبازها از بالا روی طعمه شیرجه می روند یا حتی پستانداران کوچک را با پای پیاده تعقیب می کنند.
هنگامی که یک شهباز قهوه ای توسط پرندگان دیگر کشف شود، گونه های کوچکتر ترس و فرار برای پنهان شدن را برمی گزینند، در حالی که پرندگان بزرگتر مانند غراب استرالیایی، کلاغ و زاغی استرالیایی به شدت به اوباشگری خواهد پرداخت تا زمانی که این منطقه را ترک کند.
wiki: شهباز قهوه ای