شن جین

شن جین یا شن چین ( به زبان چینی: 陳進؛ به انگلیسی: Chen Jin یا Chen Chin یا Ch'en Chin؛ ۲ نوامبر ۱۹۰۷ – ۲۷ مارس ۱۹۹۸[ ۱] ) ، یک نقاش، و هنرمند اهل تایوان بود که به خاطر نقاشی هایش از زنان ( بیجین ) شهرت داشت. گفته می شود که او اولین زن نقاش تایوانی است که به رسمیت شناخته شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] او با خطوط ظریف قلم مو و رنگ های درخشان، راه را برای هنرمندان زن در نسل های آینده ترسیم کرد. [ ۴]
چن جین در ۲ نوامبر سال ۱۹۰۷ در شهرستان هسینچو در تایوان به دنیا آمد. او برای اولین بار در دبیرستان نقاشی کرد و بلافاصله عاشق این هنر شد. معلم هنرش او را تشویق کرد که هنر را دنبال کند و به پدرش پیشنهاد کرد که تحصیلاتش را در ژاپن ادامه دهد. این یک مسیر غیرمتعارف در آن زمان بود، با توجه به اینکه اکثر هنرمندان تایوان مرد بودند. [ ۴]
در ۱۸ سالگی، شن جین سوار کشتی شد که عازم ژاپن شود. او در آکادمی هنرهای زیبای زنان توکیو پذیرش گرفته بود و اولین زن تایوانی بود که در خارج از کشور به تحصیل هنر می پرداخت. شن جین پس از تحصیل زیر نظر هنرمندان معتبر ژاپنی در نمایشگاه هنرهای زیبای تایوان برگزیده شد. او یکی از سه هنرمند تایوانی از ۹۲ شرکت کننده بود. این نمایشگاه به شن جین این فرصت را داد تا آثار خود را برای مخاطبان گسترده تری به نمایش بگذارد، و به هنرمندی تحسین شده در سراسر تایوان و ژاپن تبدیل شود. [ ۴]
تمرکز شن جین در درجه اول نقاشی گواش ( آبرنگ مات ) بود، با تأکید ویژه بر نقاشی های فیگوراتیو که زندگی روزمره زنان طبقه بالای تایوانی را به تصویر می کشید. [ ۴] از سال ۱۹۲۷ به بعد، او بارها برای نمایشگاه هنر تایوان ( تایتن ) انتخاب شد. [ ۵] اثر او به نام «گروه» برای نمایشگاه هنر امپراتوری ( تایتن ) در سال ۱۹۳۴ انتخاب شد که او را به اولین زن تایوانی تبدیل کرد که کارش برگزیده می شود. این نقاشی نمادین دو زن تایوانی را در حال نواختن یک یوکین ( yueqin، بانجو چینی ) و دیزی ( dizi، فلوت بامبو ) نشان می دهد. [ ۴]
سبک شخصی شن به تدریج توسعه یافت. او اغلب زندگی روزمره در خانه و شکل ایده آل بانوی تایوانی را از طریق تکنیک قلم موی دقیق و رنگ های زیبا، در آثاری که ویژگی های خاص خانم های شیک جامعه را آشکار می کند، تصویر می کرد.
معروف ترین آثار شن که نمونه ای از سبک او هستند عبارتند از: آرایش کردن، نخل پیچ ( پاندانوس ) ، روزی دیگر و تفکر آرام.