شفاعت در توحید عبادی

[ویکی فقه] بحث شفاعت را در توحید عبادی بررسی می کنیم. شعار ما در توحید عبادی «ایاک نعبد و ایاک نستعین» و رب هب لی کمال الانقطاع الیک است.
بر این اساس، عده ای گمان کرده اند که هر گونه شفاعت و توسل جستن به غیر خدا و ترک به اشیاء و اشخاص جایز نیست و در شرع اسلام ممنوع شده است، چون این یک نوع عبادت غیر خدا محسوب می شود و شرک در عبادت است.بحث درباره عقائد این گروه متعصب که خود را نیز مدافع توحید ناب می دانند از حوصله و حیطه بحث ما خارج است و خوانندگان گرامی می توانند به کتاب هایی که در این زمینه نوشته شده مراجعه نمایند.اما در اینجا ما سه مسئله شفاعت، توسل و تبرک را در مورد بحث و تحقیق قرار می دهیم تا شبهه ای که در این باره وجود دارد رفع گردد.
مفهوم شفاعت
شفاعت دارای دو معنا می باشد:
← شفاعت مردود
با این توضیحی که داده شد شفاعت بر دو قسم صحیح و باطل تقسیم می شود: شفاعت صحیح آن است که در آن هیچ گونه پارتی بازی، نقض قوانین و غلبه بر اراده قانون گذار وجود ندارد. بلکه، با عمل خود به سراغ اولیاء الهی می رود و وسیله خود را تکمیل می نماید.ولی شفاعت باطل، همان نفوذ و غلبه بر شفیع است که بتواند رای او را به نفع خود تغییر بدهد و از حکم الهی جلوگیری نماید. در حقیقت یک نوع پارتی بازی و رابطه است.
بررسی شفاعت و آیه حبل
...