ششگلان

شِشْگِلانْ یکی از کوی های تاریخی شهر تبریز است. این کوی از سوی شمال به کوی سرخاب، از سوی جنوب به کوی خیابان و رودخانهٔ مهران رود، از سوی خاور به کوی های پل سنگی و سیلاب و از سوی باختر به کوی های سرخاب و حرم خانه می رسد و حدود آن از پل قاری تا خیابان عباسی است. کوی ششگلان دارای شش مسجد است که «مسجد امین الوزرا» از مهمترین آنهاست. نام این کوی در روضات الجنان و برخی از منابع قدیمی «شش گیلان» نوشته شده است. ششگلان خانه های تاریخی بسیاری را در خود جای داده و پیش از این نیز مراکزی مانند تکیهٔ درویش لاغری، دارالمعلمین و دولتخانهٔ کهنه در این کوی بودند. [ ۱] کوی ششگلان در زمان ایلخانان که تبریز پایتخت بود مرکز نشست فرماندار آذربایجان محسوب می شد. خانهٔ امیرنظام ( موزهٔ قاجار ) که در زمان ولیعهدی عباس میرزا بنا شده نیز در این کوی است. [ ۲]
نادر میرزا دربارهٔ ششگلان می نویسد:[ ۱]
کویی است کوچک، بیشتر مردم آنجا اعیان و بزرگان باشند و از برزن های باغمیشه است. ششگلان را به دفتر «درب ری» نویسند.
اعتمادالسلطنه نیز در این باره می نویسد:[ ۱]
از عمارات غیر سلطانی در تبریز یکی عمارت عزیزخان سردار کل است که در محلهٔ ششگلان واقع و در زیبایی از روی حقیقت اولین عمارت این شهر است.
بیشتر اهالی این کوی به همراه کوی های باغمیشه، قراملک، سرخاب و دوه چی هنگام جنبش مشروطه ایران مخالف مشروطه بوده و با اهالی کوی های خیابان و امیرخیز که هوادار مشروطیت بودند مخالفت کرده و با آنها درگیر جنگ داخلی شدند. [ ۳]