[ویکی فقه] جواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیت های این خاندان شریف بن عبدالحسین نجفی جواهری است.
شیخ شریف جواهری ، فقه را نزد میرزای شیرازی ، میرزاحسین خلیلی تهرانی و محمدحسین کاظمی فراگرفت و از کاظمی اجازه روایت داشت .او از شاگردان خاص شیخ محمدهادی تهرانی بود.در نجف به کار خطابه اشتغال داشت .
محمد حرزالدین ، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج ۱، ص۳۶۱ـ۳۶۲، قم ۱۴۰۵.
از وی دو اثر بر جای مانده است : مقتل ابی عبداللّه الحسین که در ۱۳۳۰ چاپ شده است
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی ، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۲، ص۲۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی ، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
شیخ شریف دو پسر به نام های محسن و عبدالرسول داشت .
شیخ شریف جواهری ، فقه را نزد میرزای شیرازی ، میرزاحسین خلیلی تهرانی و محمدحسین کاظمی فراگرفت و از کاظمی اجازه روایت داشت .او از شاگردان خاص شیخ محمدهادی تهرانی بود.در نجف به کار خطابه اشتغال داشت .
محمد حرزالدین ، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج ۱، ص۳۶۱ـ۳۶۲، قم ۱۴۰۵.
از وی دو اثر بر جای مانده است : مقتل ابی عبداللّه الحسین که در ۱۳۳۰ چاپ شده است
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی ، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۲، ص۲۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی ، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
شیخ شریف دو پسر به نام های محسن و عبدالرسول داشت .
wikifeqh: شریف _بن_عبد_الحسین