شرکت ملی نفت ایران
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
شرکت ملّی نفت ایران
شرکت ملّی نفت ایران
شرکت ملّی نفت ایران
شرکت ملّی نفت ایران
از بزرگ ترین شرکت های نفتی جهان که عهده دار بهره برداری، استخراج، پالایش و صادرات نفت ایران است. اداره مرکزی آن در تهران واقع است. با اعطای امتیاز استخراج و بهره وری از نفت سراسر ایران (به جز پنج استان شمالی) در ۱۲۸۰ش از سوی مظفرالدین شاه قاجار به ویلیام ناکس دارسی انگلیسی، عملیات حفاری در ایران آغاز شد. در ۱۹۰۵ شرکتی به نام شرکت «سندیکای امتیازات» که مرکز آن در گلاسگو بود، عملیات حفاری در مسجدسلیمان را به عهده گرفت. با فوران نفت از اولین چاه حفر شده در مسجدسلیمان در ۱۲۸۷، نام ایران به عنوان خاستگاه نخست صنعت نفت خاورمیانه ثبت شد. شرکت نفت برمه (شرکتی اسکاتلندی که امتیازی در کشور برمه داشت) و شرکت سندیکای امتیازات، چندماه پس از کشف نفت در مسجدسلیمان با سرمایه داری انگلیسی به نام لُرد استراتکونا شرکت جدیدی به نام «شرکت نفت انگلیس ـ ایران» را تأسیس کردند و تصمیم بر آن شد که نفت پس از تولید به آبادان منتقل، و در این نقطه پالایشگاهی احداث و فرآورده های نفتی از آن جا بارگیری شود. عملیات احداث پالایشگاه در اکتبر ۱۹۰۱ آغاز شد. بعد از جنگ جهانی اول و با روی کار آمدن رضاشاه پهلوی، قرارداد اولیۀ دارسی در ۱۹۲۴ رسماً ملغی اعلام شد. پس از مذاکراتی در ۱۹۳۳، قراردادی جهت تمدید قرارداد ما بین دولت ایران و شرکت نفت انگلیس ـ ایران منعقد شد. در این قرارداد، شرکت نفت انگلیس ـ ایران همچنان به اکتشاف، استخراج و فروش منابع نفتی ایران ادامه می داد. در ۱۳۲۳، دکتر مصدق قانون معروف به تحریم امتیاز نفت را به تصویب مجلس رساند. در ۱۳۲۸، قرارداد الحاقی نفت موسوم به قرارداد «گس ـ گلشائیان» امضا شد که براساس آن شرکت نفت انگلیس ـ ایران تعدیلاتی در مبالغ پرداختی به ایران را می پذیرفت. این قرارداد به تصویب مجلس شورای ملّی نرسید. در ۱۳۲۹، کمیسیون خاص نفت در مجلس که ریاست آن را مصدق برعهده داشت، پیشنهاد ملی کردن نفت را تصویب کرد و گزارش کمیسیون در ۲۹ اسفند همان سال به تصویب قوۀ قانون گذاری رسید. در ۱۳۳۰، مجلس به نخست وزیری مصدق رأی تمایل داد و او برنامۀ دولت خود را به مجلس ارائه کرد. قدم اول در اجرای ملی شدن نفت، تشکیل شرکت ملی نفت ایران بود که سه تن به عنوان هیئت مدیرۀ موقت آن منصوب شدند. این هیئت در ۱۹ خرداد ۱۳۳۰ وارد آبادان شد و در ۲۰ خرداد پرچم ایران را بر فراز ادارۀ مرکزی شرکت نفت در خرمشهر برافراشت. با وقوع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و برکناری دولت مصدق، قرارداد کنسرسیوم با دولتِ کودتا به امضا رسید. در این کنسرسیوم شرکت نفت انگلیس ـ ایران که نامش به شرکت نفت بریتانیا (BP) تغییر کرده بود، ۴۰ درصد سهم داشت و ۴۰ درصد دیگر سهام را شرکت های امریکایی در اختیار داشتند. از بیست درصد باقی مانده، چهارده درصد به شرکت هلندی ـ انگلیسی «شل» و شش درصد به شرکت فرانسوی «CFP» واگذار شد. در ۱۳۳۶، سه سال پس از امضای قرارداد کنسرسیوم، نخستین قانون نفت ایران به تصویب رسید. اما این قانون در ۱۳۵۳ مورد تجدید نظر قرار گرفت. از آن پس سرمایه گذاری شرکت های خارجی در عملیات نفتی، یعنی اکتشاف، توسعه و بهره برداری، منحصراً از طریق قرار داد خدمت یا پیمانکاری میسر بود و مشارکت خارجی در تولید و بهره برداری نفت ممنوع شد. سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی شرکت ملی نفت ایران پایان رابطه با مجموعۀ شرکت های عضو کنسرسیوم رسماً اعلام و به آن شرکت ها ابلاغ شد. امروزه شرکت ملی نفت ایران در زمرۀ بزرگ ترین شرکت های نفتی جهان است. در حال حاضر این شرکت دولتی است و مدیرعامل آن را رئیس جمهور تعیین می کند.
شرکت ملّی نفت ایران
شرکت ملّی نفت ایران
شرکت ملّی نفت ایران
از بزرگ ترین شرکت های نفتی جهان که عهده دار بهره برداری، استخراج، پالایش و صادرات نفت ایران است. اداره مرکزی آن در تهران واقع است. با اعطای امتیاز استخراج و بهره وری از نفت سراسر ایران (به جز پنج استان شمالی) در ۱۲۸۰ش از سوی مظفرالدین شاه قاجار به ویلیام ناکس دارسی انگلیسی، عملیات حفاری در ایران آغاز شد. در ۱۹۰۵ شرکتی به نام شرکت «سندیکای امتیازات» که مرکز آن در گلاسگو بود، عملیات حفاری در مسجدسلیمان را به عهده گرفت. با فوران نفت از اولین چاه حفر شده در مسجدسلیمان در ۱۲۸۷، نام ایران به عنوان خاستگاه نخست صنعت نفت خاورمیانه ثبت شد. شرکت نفت برمه (شرکتی اسکاتلندی که امتیازی در کشور برمه داشت) و شرکت سندیکای امتیازات، چندماه پس از کشف نفت در مسجدسلیمان با سرمایه داری انگلیسی به نام لُرد استراتکونا شرکت جدیدی به نام «شرکت نفت انگلیس ـ ایران» را تأسیس کردند و تصمیم بر آن شد که نفت پس از تولید به آبادان منتقل، و در این نقطه پالایشگاهی احداث و فرآورده های نفتی از آن جا بارگیری شود. عملیات احداث پالایشگاه در اکتبر ۱۹۰۱ آغاز شد. بعد از جنگ جهانی اول و با روی کار آمدن رضاشاه پهلوی، قرارداد اولیۀ دارسی در ۱۹۲۴ رسماً ملغی اعلام شد. پس از مذاکراتی در ۱۹۳۳، قراردادی جهت تمدید قرارداد ما بین دولت ایران و شرکت نفت انگلیس ـ ایران منعقد شد. در این قرارداد، شرکت نفت انگلیس ـ ایران همچنان به اکتشاف، استخراج و فروش منابع نفتی ایران ادامه می داد. در ۱۳۲۳، دکتر مصدق قانون معروف به تحریم امتیاز نفت را به تصویب مجلس رساند. در ۱۳۲۸، قرارداد الحاقی نفت موسوم به قرارداد «گس ـ گلشائیان» امضا شد که براساس آن شرکت نفت انگلیس ـ ایران تعدیلاتی در مبالغ پرداختی به ایران را می پذیرفت. این قرارداد به تصویب مجلس شورای ملّی نرسید. در ۱۳۲۹، کمیسیون خاص نفت در مجلس که ریاست آن را مصدق برعهده داشت، پیشنهاد ملی کردن نفت را تصویب کرد و گزارش کمیسیون در ۲۹ اسفند همان سال به تصویب قوۀ قانون گذاری رسید. در ۱۳۳۰، مجلس به نخست وزیری مصدق رأی تمایل داد و او برنامۀ دولت خود را به مجلس ارائه کرد. قدم اول در اجرای ملی شدن نفت، تشکیل شرکت ملی نفت ایران بود که سه تن به عنوان هیئت مدیرۀ موقت آن منصوب شدند. این هیئت در ۱۹ خرداد ۱۳۳۰ وارد آبادان شد و در ۲۰ خرداد پرچم ایران را بر فراز ادارۀ مرکزی شرکت نفت در خرمشهر برافراشت. با وقوع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و برکناری دولت مصدق، قرارداد کنسرسیوم با دولتِ کودتا به امضا رسید. در این کنسرسیوم شرکت نفت انگلیس ـ ایران که نامش به شرکت نفت بریتانیا (BP) تغییر کرده بود، ۴۰ درصد سهم داشت و ۴۰ درصد دیگر سهام را شرکت های امریکایی در اختیار داشتند. از بیست درصد باقی مانده، چهارده درصد به شرکت هلندی ـ انگلیسی «شل» و شش درصد به شرکت فرانسوی «CFP» واگذار شد. در ۱۳۳۶، سه سال پس از امضای قرارداد کنسرسیوم، نخستین قانون نفت ایران به تصویب رسید. اما این قانون در ۱۳۵۳ مورد تجدید نظر قرار گرفت. از آن پس سرمایه گذاری شرکت های خارجی در عملیات نفتی، یعنی اکتشاف، توسعه و بهره برداری، منحصراً از طریق قرار داد خدمت یا پیمانکاری میسر بود و مشارکت خارجی در تولید و بهره برداری نفت ممنوع شد. سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی شرکت ملی نفت ایران پایان رابطه با مجموعۀ شرکت های عضو کنسرسیوم رسماً اعلام و به آن شرکت ها ابلاغ شد. امروزه شرکت ملی نفت ایران در زمرۀ بزرگ ترین شرکت های نفتی جهان است. در حال حاضر این شرکت دولتی است و مدیرعامل آن را رئیس جمهور تعیین می کند.
wikijoo: شرکت_ملی_نفت_ایران
پیشنهاد کاربران
شرکت ملی نفت ایران ؛ در 29 اسفندماه 1329 هَ. ش. مجلس سنا و مجلس شوری کمیسیونی به نام �کمیسیون نفت � تشکیل دادند. کمیسیون پس از چند ماه مطالعه و مباحثه ماده قانونی به مجلسین پیشنهاد کرد مبنی بر اینکه صنعت نفت در سراسر ایران ملی است و عملیات اکتشاف و استخراج و بهره برداری از آن بعهده دولت ایران است. در اردیبهشت 1330 هَ. ش. قانون دیگری از تصویب مجلسین گذشت و دولت ایران شرکتی بنام �شرکت ملی نفت ایران � تشکیل صنعت نفت را در اختیار خود گرفت. فصل اول از �قانون مربوط به اساسنامه شرکت ملی نفت ایران � که به تصویب مجلسین رسیده از این قرار است : �ماده 1 - شرکت ملی نفت ایران که به موجب قانون مورخ 9 اردیبهشت 1330 هَ. ش. تأسیس گردیده شرکت سهامی بازرگانی است که عملیات خود را بر طبق مقررات این اساسنامه و قانون تجارت اجرا خواهد نمود. ماده 2 - مرکز اصلی شرکت ، تهران است شرکت می تواند شعب یا نمایندگیهایی برای اجرای عملیات خود در داخله و خارجه تأسیس نماید. ماده 3 - سرمایه شرکت ده هزار میلیون ریال است که به ده هزار سهم یک میلیون ریالی با نام تقسیم و پنجاه درصد آن به صورت منقول و غیر منقول پرداخت شده است. نسبت به پنجاه درصد بقیه ، صاحبان سهام متعهد میباشند که به تقاضای هیئت مدیره شرکت و تصویب شورای عالی نفت آن را پرداخت نمایند. سهام شرکت کلاً متعلق به دولت ایران و غیر قابل انتقال است. کلیه تأسیسات صنعت نفت واقع در حوزه قرارداد فروش نفت مصوب 7 آبان 1333 هَ. ش. که حق استفاده قسمتی از آن به شرکتهای عامل نفت ایران واگذار گردیده علاوه بر سرمایه مذکور متعلق به شرکت و جزء دارایی اندوخته آن میباشد�.
... [مشاهده متن کامل]
در فصل دوم آمده : ماده 4 - موضوع شرکت و حدود عملیات آن در سرتاسر کشور و فلات قاره بشرح زیر است : الف - تفحص و نقشه برداری و اکتشافات نفت و گاز طبیعی و هیدروکاربورهای دیگر ( اعم از مایع و جامد ) استخراج و تصفیه و ساختن و عمل آوردن فرآورده های نفتی و هرگونه عملیات به منظور قابل عرضه کردن مواد مزبور در بازار و پخش و فروش و صدور آن �. ( فرهنگ فارسی معین ) . شرکت ملی نفت ایران مسئولیت دارد که قرارداد از طرف شرکتهای عامل و کنسرسیوم صحیحاً اجرا گردد. شرکت ملی نفت ایران همچنین مسئول اداره عملیات غیرصنعتی می باشد. عملیات غیر صنعتی به موجب ماده 17 قرارداد نفت شامل تهیه و نگهداری و اجرای خدمات زیر می گردد: اداره منازل و امکنه ، نگاهداری جاده های عمومی ، امور بهداری و بهداشتی ، اداره انبارهای خواربار و پوشاک و غذاخوری و رستورانها، تعلیم و تربیت فنی و صنعتی ، محافظت اموال ، رفاه اجتماعی ، وسایل نقلیه عمومی ، آب و برق مورد مصرف اهالی و سایر خدمات اجتماعی و نیز خدمات دیگری که طبق توافق شرکتهای عامل و شرکت ملی به شرکت اخیر واگذار گردد. این خدمات گرچه جزء امور وابسته است اما برای تولید و تصفیه نفت کمال ضرورت را دارد. صرف نظر از وظایفی که در قرارداد نفت برای شرکت ملی نفت ایران پیش بینی شده است این مؤسسه مسئول پخش مواد نفتی و گاز طبیعی در داخله کشور می باشد. شرکت ملی نفت همچنین در نقاطی خارج از حوزه قرارداد کنسرسیوم به اکتشاف و استخراج نفت مشغول است و پالایشگاه کرمانشاه را نیز اداره می نماید. از اینها گذشته شرکت ملی نفت ایران مالک 50 درصد از سهام دو شرکتی است که امتیاز اکتشاف در نقاطی خارج از حوزه قرارداد را دارا می باشند. این دو شرکت عبارتند از: شرکت نفت ایران - امریکن ، وشرکت نفت ایران ایتالیا. هدف قرارداد نفت این است که در حدود قانون ملی شدن با شرکت بین المللی نفت تشریک مساعی و به منظور توسعه و بهره برداری هرچه بیشتر از منابع نفت ایران در حوزه قرارداد از تجربیات فنی و بازار فروش و سرمایه های بین المللی استفاده شود. ( از داستان نفت صص 134 - 135 ) . قراردادهای نفتی که شرکت ملی نفت ایران با کمپانیهای خارجی بسته است : 1 - قرارداد با کنسرسیوم در سال 1333 هَ. ش. مطابق 1954 م. که شرح آن بعداً خواهد آمد. ( تحت عنوان : شرکتهای عامل نفت ایران در ذیل همین ماده ) . 2 - قرارداد با شرکت �آجیب مینراریا� ایتالیایی بر مبنای 75 - 25 به سود ایران بسال 1954م. مطابق 1336 هَ. ش. که بنام شرکت �سیریپ � نامیده می شود. 3 - قرارداد با شرکت �پان امریکن پترولیوم کورپوریشن � امریکایی در سال 1337 هَ. ش. مطابق 1958 م. که در نتیجه شرکت �ایپاک � مخفف �شرکت ایران پان امریکن � بوجود آمد. 4 - قرارداد با گروه نفتی امریکایی تاید واتر در دیماه 1343 هَ. ش. که منجربه تشکیل �شرکت نفت فلات قاره ایران � شد. 5 - قرارداد با شرکت �با تافشه پترولیوم ماتشاپای � ( شل ) در دیماه 1343 هَ. ش. که منجر به تشکیل �شرکت نفت فلات دشتستان � شد. 6 - قرارداد با گروه نفتی آتلانتیک - در تاریخ دیماه 1343 هَ. ش. که منجر به تشکیل �شرکت نفت لاوان � گردید. 7 - قرارداد با گروه شرکتهای نفتی فرانسوی در دیماه 1343 هَ. ش. که به تشکیل �شرکت نفت فارس � انجامید. 8 - قرارداد با گروه آجیب فیلیپس نفت و گاز هندوستان در دیماه 1343 هَ. ش. که به تشکیل �شرکت نفت بین المللی دریایی ایران � انجامید. 9 - قرارداد با گروه شرکتهای نفتی آلمانی ( هفت شرکت ) در سال 1344 هَ. ش. که منجر به تشکیل ( شرکت نفت خلیج فارس ) گردید. شش قرارداد اخیر بیش از سه قرارداد اول و بخصوص قرارداد با کنسرسیوم منافع ملت ایران را تأمین می کند. ( از کتاب تاریخچه و متن قراردادهای مربوط به نفت ایران صص 17 - 190 ) . رجوع به مأخذ بالا و نیز ترکیب شرکتهای عامل نفت ایران شود.
... [مشاهده متن کامل]
در فصل دوم آمده : ماده 4 - موضوع شرکت و حدود عملیات آن در سرتاسر کشور و فلات قاره بشرح زیر است : الف - تفحص و نقشه برداری و اکتشافات نفت و گاز طبیعی و هیدروکاربورهای دیگر ( اعم از مایع و جامد ) استخراج و تصفیه و ساختن و عمل آوردن فرآورده های نفتی و هرگونه عملیات به منظور قابل عرضه کردن مواد مزبور در بازار و پخش و فروش و صدور آن �. ( فرهنگ فارسی معین ) . شرکت ملی نفت ایران مسئولیت دارد که قرارداد از طرف شرکتهای عامل و کنسرسیوم صحیحاً اجرا گردد. شرکت ملی نفت ایران همچنین مسئول اداره عملیات غیرصنعتی می باشد. عملیات غیر صنعتی به موجب ماده 17 قرارداد نفت شامل تهیه و نگهداری و اجرای خدمات زیر می گردد: اداره منازل و امکنه ، نگاهداری جاده های عمومی ، امور بهداری و بهداشتی ، اداره انبارهای خواربار و پوشاک و غذاخوری و رستورانها، تعلیم و تربیت فنی و صنعتی ، محافظت اموال ، رفاه اجتماعی ، وسایل نقلیه عمومی ، آب و برق مورد مصرف اهالی و سایر خدمات اجتماعی و نیز خدمات دیگری که طبق توافق شرکتهای عامل و شرکت ملی به شرکت اخیر واگذار گردد. این خدمات گرچه جزء امور وابسته است اما برای تولید و تصفیه نفت کمال ضرورت را دارد. صرف نظر از وظایفی که در قرارداد نفت برای شرکت ملی نفت ایران پیش بینی شده است این مؤسسه مسئول پخش مواد نفتی و گاز طبیعی در داخله کشور می باشد. شرکت ملی نفت همچنین در نقاطی خارج از حوزه قرارداد کنسرسیوم به اکتشاف و استخراج نفت مشغول است و پالایشگاه کرمانشاه را نیز اداره می نماید. از اینها گذشته شرکت ملی نفت ایران مالک 50 درصد از سهام دو شرکتی است که امتیاز اکتشاف در نقاطی خارج از حوزه قرارداد را دارا می باشند. این دو شرکت عبارتند از: شرکت نفت ایران - امریکن ، وشرکت نفت ایران ایتالیا. هدف قرارداد نفت این است که در حدود قانون ملی شدن با شرکت بین المللی نفت تشریک مساعی و به منظور توسعه و بهره برداری هرچه بیشتر از منابع نفت ایران در حوزه قرارداد از تجربیات فنی و بازار فروش و سرمایه های بین المللی استفاده شود. ( از داستان نفت صص 134 - 135 ) . قراردادهای نفتی که شرکت ملی نفت ایران با کمپانیهای خارجی بسته است : 1 - قرارداد با کنسرسیوم در سال 1333 هَ. ش. مطابق 1954 م. که شرح آن بعداً خواهد آمد. ( تحت عنوان : شرکتهای عامل نفت ایران در ذیل همین ماده ) . 2 - قرارداد با شرکت �آجیب مینراریا� ایتالیایی بر مبنای 75 - 25 به سود ایران بسال 1954م. مطابق 1336 هَ. ش. که بنام شرکت �سیریپ � نامیده می شود. 3 - قرارداد با شرکت �پان امریکن پترولیوم کورپوریشن � امریکایی در سال 1337 هَ. ش. مطابق 1958 م. که در نتیجه شرکت �ایپاک � مخفف �شرکت ایران پان امریکن � بوجود آمد. 4 - قرارداد با گروه نفتی امریکایی تاید واتر در دیماه 1343 هَ. ش. که منجربه تشکیل �شرکت نفت فلات قاره ایران � شد. 5 - قرارداد با شرکت �با تافشه پترولیوم ماتشاپای � ( شل ) در دیماه 1343 هَ. ش. که منجر به تشکیل �شرکت نفت فلات دشتستان � شد. 6 - قرارداد با گروه نفتی آتلانتیک - در تاریخ دیماه 1343 هَ. ش. که منجر به تشکیل �شرکت نفت لاوان � گردید. 7 - قرارداد با گروه شرکتهای نفتی فرانسوی در دیماه 1343 هَ. ش. که به تشکیل �شرکت نفت فارس � انجامید. 8 - قرارداد با گروه آجیب فیلیپس نفت و گاز هندوستان در دیماه 1343 هَ. ش. که به تشکیل �شرکت نفت بین المللی دریایی ایران � انجامید. 9 - قرارداد با گروه شرکتهای نفتی آلمانی ( هفت شرکت ) در سال 1344 هَ. ش. که منجر به تشکیل ( شرکت نفت خلیج فارس ) گردید. شش قرارداد اخیر بیش از سه قرارداد اول و بخصوص قرارداد با کنسرسیوم منافع ملت ایران را تأمین می کند. ( از کتاب تاریخچه و متن قراردادهای مربوط به نفت ایران صص 17 - 190 ) . رجوع به مأخذ بالا و نیز ترکیب شرکتهای عامل نفت ایران شود.
- شرکت ملی نفت ایران ؛ در 29 اسفندماه 1329 هَ. ش. مجلس سنا و مجلس شوری کمیسیونی به نام �کمیسیون نفت � تشکیل دادند. کمیسیون پس از چند ماه مطالعه و مباحثه ماده قانونی به مجلسین پیشنهاد کرد مبنی بر اینکه
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
صنعت نفت در سراسر ایران ملی است و عملیات اکتشاف و استخراج و بهره برداری از آن بعهده دولت ایران است. در اردیبهشت 1330 هَ. ش. قانون دیگری از تصویب مجلسین گذشت و دولت ایران شرکتی بنام �شرکت ملی نفت ایران � تشکیل صنعت نفت را در اختیار خود گرفت. فصل اول از �قانون مربوط به اساسنامه شرکت ملی نفت ایران � که به تصویب مجلسین رسیده از این قرار است : �ماده 1 - شرکت ملی نفت ایران که به موجب قانون مورخ 9 اردیبهشت 1330 هَ. ش. تأسیس گردیده شرکت سهامی بازرگانی است که عملیات خود را بر طبق مقررات این اساسنامه و قانون تجارت اجرا خواهد نمود. ماده 2 - مرکز اصلی شرکت ، تهران است شرکت می تواند شعب یا نمایندگیهایی برای اجرای عملیات خود در داخله و خارجه تأسیس نماید. ماده 3 - سرمایه شرکت ده هزار میلیون ریال است که به ده هزار سهم یک میلیون ریالی با نام تقسیم و پنجاه درصد آن به صورت منقول و غیر منقول پرداخت شده است. نسبت به پنجاه درصد بقیه ، صاحبان سهام متعهد میباشند که به تقاضای هیئت مدیره شرکت و تصویب شورای عالی نفت آن را پرداخت نمایند. سهام شرکت کلاً متعلق به دولت ایران و غیر قابل انتقال است. کلیه تأسیسات صنعت نفت واقع در حوزه قرارداد فروش نفت مصوب 7 آبان 1333 هَ. ش. که حق استفاده قسمتی از آن به شرکتهای عامل نفت ایران واگذار گردیده علاوه بر سرمایه مذکور متعلق به شرکت و جزء دارایی اندوخته آن میباشد�.
مدیریت امور فنی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بعد از سمت مدیرعامل مهم ترین و استراتژیک ترین مدیریت و معاونت مدیرعامل شرکت مناطق نفت خیز جنوب است.
این مدیریت از 3 معاونت و 2 اداره تشکیل شده است به ترتیب درجه اهمیت عبارتند از:
... [مشاهده متن کامل]
- معاونت مهندسی نفت
- معاونت حفاری
- معاونت زمین شناسی
- اداره مطالعات شیمیایی و آزمایشگاه های کنترل کیفیت
- اداره بازرسی فنی و خوردگی فلزات
معاونت مهندسی نفت:
معاونت مهندسی نفت مهمترین معاونت مدیریت امور فنی و مناطق نفت خیز جنوب است که وظیفه انجام امور فنی و مهندسی بهره برداری و تولید نفت و گاز را به عهده دارد، این معاونت از سه اداره تشکیل شده است که به ترتیب درجه اهمیت عبارتند از:
- اداره مهندسی بهره برداری
- اداره ارزیابی مخازن
- اداره مهندسی فرآورش و پروژه های تزریق گاز
اداره مهندسی بهره برداری مهم ترین اداره معاونت مهندسی نفت و مدیریت امور فنی است که وظیفه انجام امور فنی و مهندسی بهره برداری نفت و گاز شرکت را عهده دار می باشد این اداره از چندین بخش زیرمجموعه تشکیل شده است که عبارتند از:
- اداره برنامه ریزی و مطالعات پروژه های مهندسی بهره برداری
- اداره مهندسی تعمیر و تکمیل چاهها
- اداره انگیزش و آزمایش چاهها
ادارات زیر نیز تحت نظارت رئیس اداره مهندسی بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب کار می کنند:
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز آغارجاری
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان
رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز کارون - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز مارون - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز آغاجاری - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز گچساران و رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان گزارش توان و تنگاهای تولید شرکت های مربوطه را به رئیس اداره مهندسی بهره برداری شرکت مناطق نفت خیز جنوب و معاون مدیر تولید ( رئیس اداره بهره برداری مناطق نفت خیز ) گزارش می دهند تا جهت رفع و پیگیری آنها در ستاد مناطق نفت خیز جنوب برنامه ریزی و طرح ریزی کنند.
اداره مهندسی بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب و اداره کل بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب دو بخش در ارتباط می باشند در واقع کارها و امور فنی و مهندسی بهره برداری نفت و گاز در اداره مهندسی بهره برداری انجام و تایید شده و پس از تایید برای اجرایی شدن معاونت بهره برداری ( معاون مدیرتولید ) مناطق نفت خیز جنوب آن را اجرایی می کند.
رئیس اداره مهندسی بهره برداری شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب مهندس غلامحسین میرزاوند است مهندس غلامحسین میرزاوند از متخصصین بسیار باتجربه و زبده در حوزه تولید و بهره برداری نفت و گاز وزارت نفت است از اکثر مدیران و مهندسین و روسای ستادی وزارت نفت در حوزه تولید و بهره برداری نفت و گاز سرآمدتر است باید به عنوان مدیرامورفنی مناطق نفت خیز جنوب انتصاب شود.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - شرکت ملی نفت ایران
- - - شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب ( ستاد مرکز اهواز ) ( شرکت های تابعه )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون ( مرکز اهواز )
میدان های نفتی این شرکت میدان نفتی اهواز بزرگترین میدان نفتی ایران - میدان نفتی آب تیمور - میدان نفتی منصوری - میدان نفتی رامین ) ( بهره برداری و تولید 1 میلیون بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون ( مرکز رامهرمز اهواز )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان نفتی مارون - میدان نفتی شادگان - میدان نفتی کوپال ) ( بهره برداری و تولید 500 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران ( مرکز شهر گچساران )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان نفتی بی بی حکیمه - میدان نفتی گچساران - میدان نفتی پازنان - میدان نفتی رگ سفید - میدان نفتی نرگسی - میدان نفتی گلخاری ) ( بهره برداری و تولید 700 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری ( مرکز شهر امیدیه )
میدان های نفتی این شرکت ( میدان نفتی آغاجاری - میدان نفتی پرنج - میدان نفتی کرنج - میدان نفتی پارسی - میدان نفتی رامشیر ) ( بهره برداری و تولید 600 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان ( مرکز شهر مسجدسلیمان )
میدان های نفتی این شرکت ( میدان نفتی لب سفید - میدان نفتی نفت سفید - میدان نفتی قلعه نار و میدان نفتی هفتگل ) ( بهره برداری و تولید 200 هزار بشکه نفت خام در روز )
مهم ترین و بزرگترین و استراتژیک ترین میدان های نفتی ایران در محدوده شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است 75 درصد از کل نفت تولید شده وزارت نفت ایران و 16 درصد از کل گاز تولید شده وزارت نفت ایران از شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بهره برداری و تولید می گردد.
- - - شرکت نفت مناطق مرکزی ایران ( ستاد مرکز تهران ) ( شرکت های تابعه )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب ( مرکز کرمانشاه )
( میدان های نفتی و گازی این شرکت استان های غرب و مرکز ایران مثل کرمانشاه - ایلام - لُرستان - استان مرکزی و تهران - کردستان است که فقط در دو استان کرمانشاه و ایلام میدان نفتی وجود دارد. ) ( بهره برداری و تولید 150 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی ( مرکز شیراز )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان های نفتی استان فارس است ) ( این شرکت نفت آنچنانی بهره برداری و تولید نمی کند و عمدتا گاز تولید می نماید )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق ( مرکز شهر مشهد )
( میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان های نفتی استان خراسان شمالی - جنوبی و رضوی و استان سیستان و بلوچستان است ) ( این شرکت نیز نفت آنچنانی بهره برداری و تولید ندارد و تنها از دو میدان نفتی و گازی تحت مدیریت خودش گاز تولید می نماید )
- شرکت نفت فلات قاره ایران ( ستاد مرکز تهران )
میدان های نفتی و گازی این شرکت میدان های حوزه خلیج فارس است. ( میزان تولید این شرکت در سال 1403 در حدود 270 هزار بشکه نفت خام در روز بوده که رسانه ها آن را در مقایسه با برنامه تولید ضعیف دانستند. )
- - - شرکت نفت و گاز اروندان ( ستاد مرکز خرمشهر )
( میدان های نفتی این شرکت میدان های نفتی شهرستان های آبادان و خرمشهر است این دو شهرستان منبع زیادی از ذخایر نفت و گاز است اما هنوز بهره برداری و تولید چندانی از آنها انجام نمی شود ) ( این شرکت در حدود 230 هزار بشکه نفت خام در روز تولید می نماید )
- - - شرکت نفت و گاز پارس ( ستاد مرکز عسلویه بوشهر )
( این شرکت فقط گاز تولید می کند و میدان های گازی آن عبارتند از میدان گازی پارس جنوبی - میدان گازی پارس شمالی - میدان گازی فردوس - میدان گازی گلشن که تنها از میدان گازی پارس جنوبی بهره برداری و تولید انجام می شود )
- - - شرکت ملی حفاری ایران ( ستاد مرکز اهواز ) ( شرکت خدمات فنی )
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
75 درصد از کل نفت تولید شده ایران در حدود 3 میلیون بشکه نفت خام و 16 درصد از کل گاز تولید شده ایران در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب تولید می گردد.
این مدیریت از 3 معاونت و 2 اداره تشکیل شده است به ترتیب درجه اهمیت عبارتند از:
... [مشاهده متن کامل]
- معاونت مهندسی نفت
- معاونت حفاری
- معاونت زمین شناسی
- اداره مطالعات شیمیایی و آزمایشگاه های کنترل کیفیت
- اداره بازرسی فنی و خوردگی فلزات
معاونت مهندسی نفت:
معاونت مهندسی نفت مهمترین معاونت مدیریت امور فنی و مناطق نفت خیز جنوب است که وظیفه انجام امور فنی و مهندسی بهره برداری و تولید نفت و گاز را به عهده دارد، این معاونت از سه اداره تشکیل شده است که به ترتیب درجه اهمیت عبارتند از:
- اداره مهندسی بهره برداری
- اداره ارزیابی مخازن
- اداره مهندسی فرآورش و پروژه های تزریق گاز
اداره مهندسی بهره برداری مهم ترین اداره معاونت مهندسی نفت و مدیریت امور فنی است که وظیفه انجام امور فنی و مهندسی بهره برداری نفت و گاز شرکت را عهده دار می باشد این اداره از چندین بخش زیرمجموعه تشکیل شده است که عبارتند از:
- اداره برنامه ریزی و مطالعات پروژه های مهندسی بهره برداری
- اداره مهندسی تعمیر و تکمیل چاهها
- اداره انگیزش و آزمایش چاهها
ادارات زیر نیز تحت نظارت رئیس اداره مهندسی بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب کار می کنند:
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز آغارجاری
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران
- رئیس مهندسی بهره برداری ( و رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاههای نفت ) شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان
رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز کارون - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز مارون - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز آغاجاری - رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز گچساران و رئیس مهندسی تولید شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان گزارش توان و تنگاهای تولید شرکت های مربوطه را به رئیس اداره مهندسی بهره برداری شرکت مناطق نفت خیز جنوب و معاون مدیر تولید ( رئیس اداره بهره برداری مناطق نفت خیز ) گزارش می دهند تا جهت رفع و پیگیری آنها در ستاد مناطق نفت خیز جنوب برنامه ریزی و طرح ریزی کنند.
اداره مهندسی بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب و اداره کل بهره برداری مناطق نفت خیز جنوب دو بخش در ارتباط می باشند در واقع کارها و امور فنی و مهندسی بهره برداری نفت و گاز در اداره مهندسی بهره برداری انجام و تایید شده و پس از تایید برای اجرایی شدن معاونت بهره برداری ( معاون مدیرتولید ) مناطق نفت خیز جنوب آن را اجرایی می کند.
رئیس اداره مهندسی بهره برداری شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب مهندس غلامحسین میرزاوند است مهندس غلامحسین میرزاوند از متخصصین بسیار باتجربه و زبده در حوزه تولید و بهره برداری نفت و گاز وزارت نفت است از اکثر مدیران و مهندسین و روسای ستادی وزارت نفت در حوزه تولید و بهره برداری نفت و گاز سرآمدتر است باید به عنوان مدیرامورفنی مناطق نفت خیز جنوب انتصاب شود.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - شرکت ملی نفت ایران
- - - شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب ( ستاد مرکز اهواز ) ( شرکت های تابعه )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون ( مرکز اهواز )
میدان های نفتی این شرکت میدان نفتی اهواز بزرگترین میدان نفتی ایران - میدان نفتی آب تیمور - میدان نفتی منصوری - میدان نفتی رامین ) ( بهره برداری و تولید 1 میلیون بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون ( مرکز رامهرمز اهواز )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان نفتی مارون - میدان نفتی شادگان - میدان نفتی کوپال ) ( بهره برداری و تولید 500 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران ( مرکز شهر گچساران )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان نفتی بی بی حکیمه - میدان نفتی گچساران - میدان نفتی پازنان - میدان نفتی رگ سفید - میدان نفتی نرگسی - میدان نفتی گلخاری ) ( بهره برداری و تولید 700 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری ( مرکز شهر امیدیه )
میدان های نفتی این شرکت ( میدان نفتی آغاجاری - میدان نفتی پرنج - میدان نفتی کرنج - میدان نفتی پارسی - میدان نفتی رامشیر ) ( بهره برداری و تولید 600 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان ( مرکز شهر مسجدسلیمان )
میدان های نفتی این شرکت ( میدان نفتی لب سفید - میدان نفتی نفت سفید - میدان نفتی قلعه نار و میدان نفتی هفتگل ) ( بهره برداری و تولید 200 هزار بشکه نفت خام در روز )
مهم ترین و بزرگترین و استراتژیک ترین میدان های نفتی ایران در محدوده شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است 75 درصد از کل نفت تولید شده وزارت نفت ایران و 16 درصد از کل گاز تولید شده وزارت نفت ایران از شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بهره برداری و تولید می گردد.
- - - شرکت نفت مناطق مرکزی ایران ( ستاد مرکز تهران ) ( شرکت های تابعه )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب ( مرکز کرمانشاه )
( میدان های نفتی و گازی این شرکت استان های غرب و مرکز ایران مثل کرمانشاه - ایلام - لُرستان - استان مرکزی و تهران - کردستان است که فقط در دو استان کرمانشاه و ایلام میدان نفتی وجود دارد. ) ( بهره برداری و تولید 150 هزار بشکه نفت خام در روز )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی ( مرکز شیراز )
میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان های نفتی استان فارس است ) ( این شرکت نفت آنچنانی بهره برداری و تولید نمی کند و عمدتا گاز تولید می نماید )
- شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق ( مرکز شهر مشهد )
( میدان های نفتی و گازی این شرکت ( میدان های نفتی استان خراسان شمالی - جنوبی و رضوی و استان سیستان و بلوچستان است ) ( این شرکت نیز نفت آنچنانی بهره برداری و تولید ندارد و تنها از دو میدان نفتی و گازی تحت مدیریت خودش گاز تولید می نماید )
- شرکت نفت فلات قاره ایران ( ستاد مرکز تهران )
میدان های نفتی و گازی این شرکت میدان های حوزه خلیج فارس است. ( میزان تولید این شرکت در سال 1403 در حدود 270 هزار بشکه نفت خام در روز بوده که رسانه ها آن را در مقایسه با برنامه تولید ضعیف دانستند. )
- - - شرکت نفت و گاز اروندان ( ستاد مرکز خرمشهر )
( میدان های نفتی این شرکت میدان های نفتی شهرستان های آبادان و خرمشهر است این دو شهرستان منبع زیادی از ذخایر نفت و گاز است اما هنوز بهره برداری و تولید چندانی از آنها انجام نمی شود ) ( این شرکت در حدود 230 هزار بشکه نفت خام در روز تولید می نماید )
- - - شرکت نفت و گاز پارس ( ستاد مرکز عسلویه بوشهر )
( این شرکت فقط گاز تولید می کند و میدان های گازی آن عبارتند از میدان گازی پارس جنوبی - میدان گازی پارس شمالی - میدان گازی فردوس - میدان گازی گلشن که تنها از میدان گازی پارس جنوبی بهره برداری و تولید انجام می شود )
- - - شرکت ملی حفاری ایران ( ستاد مرکز اهواز ) ( شرکت خدمات فنی )
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
75 درصد از کل نفت تولید شده ایران در حدود 3 میلیون بشکه نفت خام و 16 درصد از کل گاز تولید شده ایران در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب تولید می گردد.
مهندس غلامحسین میرزاوند رئیس اداره مهندسی بهره برداری شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب و سایر مدیران شرکت
شرکت ملی نفت ایران ( به انگلیسی: National Iranian Oil Company ) ( مخفف انگلیسی: NIOC ) شرکت دولتی نفت وگاز ایران است، که در زمینه اکتشاف، تولید، انتقال، بازاریابی و فروش نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی فعالیت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۲۷ پس از ملی شدن صنعت نفت ایران، تأسیس و از سال ۱۳۳۰ به طور رسمی جایگزین شرکت نفت ایران و انگلیس شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل وزارت نفت، بخش های پایین دستی شامل پالایش و پخش، توزیع گاز و صنایع پتروشیمی، از این شرکت منفک شدند و به عنوان شرکت های مستقل و زیرمجموعه وزارت نفت، به فعالیت خود ادامه دادند.
هم اکنون ظرفیت تولید نفت خام شرکت ملی نفت ایران معادل ۴ میلیون بشکه در روز است، که درپی اعمال تحریم های آمریکا علیه ایران، میزان تولید این شرکت به ۱٫۷ میلیون بشکه در روز که نیاز پالایشی ایران می باشد، کاهش یافته است. این شرکت روزانه بالغ بر یک میلیارد متر مکعب گاز طبیعی تولید می کند، همچنین میزان تولید میعانات گازی آن در حدود ۹۰۰ هزار بشکه در روز است.
حجم ذخایر زیرزمینی نفت خام تحت مالکیت این شرکت در حدود ۱۵۷ میلیارد بشکه برآورد می شود و دومین شرکت دارنده ذخایر نفت جهان به شمار می آید. شرکت ملی نفت ایران ازنظر میزان تولید مجموع نفت و گاز، پس از شرکت های سعودی آرامکو ( عربستان سعودی ) و گازپروم ( روسیه ) در رتبه سوم جهان قرار دارد.
با وجود داشتن پیشوند ملی هیچگاه همه یا حتی بخشی از سهام شرکت ملی نفت و ۳ شرکت دیگر تابعه وزارت نفت ایران، به شکل سهام عدالت یا عرضه اولیه در بورس، در اختیار مردم ایران قرار نگرفته است.
شرکت ملی نفت ایران پس از ملی شدن نفت ایران و انحلال شرکت نفت ایران و انگلیس در سال ۱۳۲۷، از تأسیسات و دارایی های این شرکت در ایران تأسیس شد، ولی به طور رسمی فعالیت خود را از سال ۱۳۳۰ آغاز کرد. اولین هیئت مدیره موقت شرکت ملی نفت ایران، درپی اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت و پس از خلع ید از شرکت نفت انگلیس و ایران، در خردادماه ۱۳۳۰ تشکیل شد و نخستین مدیرعامل این شرکت نیز مهدی بازرگان بود. در سال های نخست شرکت ملی نفت تنها در بخش پایین دستی صنعت نفت فعالیت می کرد، ولی به تدریج دامنه فعالیت های خود را به بخش بالادستی، در خارج از منطقه جغرافیایی قرارداد کنسرسیوم گسترش داد. در سال ۱۳۴۴ با تصویب قانون توسعه صنایع پتروشیمی در مجلس شورای ملی، شرکت ملی نفت فعالیت در صنایع پتروشیمی که از سال ۱۳۳۷ با راه اندازی واحد تولیدی کود شیمیایی شیراز آغاز شده بود را گسترش داد، همچنین اقدام به تأسیس بخش توزیع گاز خود در همین سال ( ۱۳۴۴ ) نمود. پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل وزارت نفت، بخش های پائین دستی شامل پالایش و پخش، توزیع گاز و صنایع پتروشیمی، از این شرکت منفک شدند و به عنوان شرکت های مستقل و زیرمجموعه وزارت نفت، به فعالیت خود ادامه دادند. پس از وقوع انقلاب تاکنون تمرکز شرکت ملی نفت بر فعالیت های بخش بالادستی ( اکتشاف و تولید نفت و گاز ) معطوف می باشد و انحصار تولید نفت و گاز را در کشور ایران در اختیار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۲۷ پس از ملی شدن صنعت نفت ایران، تأسیس و از سال ۱۳۳۰ به طور رسمی جایگزین شرکت نفت ایران و انگلیس شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل وزارت نفت، بخش های پایین دستی شامل پالایش و پخش، توزیع گاز و صنایع پتروشیمی، از این شرکت منفک شدند و به عنوان شرکت های مستقل و زیرمجموعه وزارت نفت، به فعالیت خود ادامه دادند.
هم اکنون ظرفیت تولید نفت خام شرکت ملی نفت ایران معادل ۴ میلیون بشکه در روز است، که درپی اعمال تحریم های آمریکا علیه ایران، میزان تولید این شرکت به ۱٫۷ میلیون بشکه در روز که نیاز پالایشی ایران می باشد، کاهش یافته است. این شرکت روزانه بالغ بر یک میلیارد متر مکعب گاز طبیعی تولید می کند، همچنین میزان تولید میعانات گازی آن در حدود ۹۰۰ هزار بشکه در روز است.
حجم ذخایر زیرزمینی نفت خام تحت مالکیت این شرکت در حدود ۱۵۷ میلیارد بشکه برآورد می شود و دومین شرکت دارنده ذخایر نفت جهان به شمار می آید. شرکت ملی نفت ایران ازنظر میزان تولید مجموع نفت و گاز، پس از شرکت های سعودی آرامکو ( عربستان سعودی ) و گازپروم ( روسیه ) در رتبه سوم جهان قرار دارد.
با وجود داشتن پیشوند ملی هیچگاه همه یا حتی بخشی از سهام شرکت ملی نفت و ۳ شرکت دیگر تابعه وزارت نفت ایران، به شکل سهام عدالت یا عرضه اولیه در بورس، در اختیار مردم ایران قرار نگرفته است.
شرکت ملی نفت ایران پس از ملی شدن نفت ایران و انحلال شرکت نفت ایران و انگلیس در سال ۱۳۲۷، از تأسیسات و دارایی های این شرکت در ایران تأسیس شد، ولی به طور رسمی فعالیت خود را از سال ۱۳۳۰ آغاز کرد. اولین هیئت مدیره موقت شرکت ملی نفت ایران، درپی اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت و پس از خلع ید از شرکت نفت انگلیس و ایران، در خردادماه ۱۳۳۰ تشکیل شد و نخستین مدیرعامل این شرکت نیز مهدی بازرگان بود. در سال های نخست شرکت ملی نفت تنها در بخش پایین دستی صنعت نفت فعالیت می کرد، ولی به تدریج دامنه فعالیت های خود را به بخش بالادستی، در خارج از منطقه جغرافیایی قرارداد کنسرسیوم گسترش داد. در سال ۱۳۴۴ با تصویب قانون توسعه صنایع پتروشیمی در مجلس شورای ملی، شرکت ملی نفت فعالیت در صنایع پتروشیمی که از سال ۱۳۳۷ با راه اندازی واحد تولیدی کود شیمیایی شیراز آغاز شده بود را گسترش داد، همچنین اقدام به تأسیس بخش توزیع گاز خود در همین سال ( ۱۳۴۴ ) نمود. پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل وزارت نفت، بخش های پائین دستی شامل پالایش و پخش، توزیع گاز و صنایع پتروشیمی، از این شرکت منفک شدند و به عنوان شرکت های مستقل و زیرمجموعه وزارت نفت، به فعالیت خود ادامه دادند. پس از وقوع انقلاب تاکنون تمرکز شرکت ملی نفت بر فعالیت های بخش بالادستی ( اکتشاف و تولید نفت و گاز ) معطوف می باشد و انحصار تولید نفت و گاز را در کشور ایران در اختیار دارد.
دفتر ریاست اداره مهندسی تولید شرکت نفت و گاز کارون
جلسه مهندس غلامحسین میرزاوند رئیس اداره مهندسی تولید با روسای زیرمجموعه اداره مهندسی تولید، رئیس مهندسی بهره برداری - رئیس مهندسی فرآورش - رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاهها و تعدادی دیگر از روسای بخش ها
جلسه مهندس غلامحسین میرزاوند رئیس اداره مهندسی تولید با روسای زیرمجموعه اداره مهندسی تولید، رئیس مهندسی بهره برداری - رئیس مهندسی فرآورش - رئیس مهندسی تعمیر و تکمیل چاهها و تعدادی دیگر از روسای بخش ها
