[ویکی فقه] شرح طیبة النشر فی القراءات ( ابن الجزری). «شرح طیبة النشر فی القرائات العشر» نوشته امام شهاب الدین ابو بکر احمد بن محمد بن محمد ابن جزری دمشقی متوفای سال ۸۳۵ ق و به زبان عربی است. این کتاب شرحی بر « طیبة النشر فی القرائات العشر »می باشد.
این کتاب شرحی است بر «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است در قرائات دهگانه سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن علی بن یوسف العمری معروف به ابن جزری پدر شارح. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن ۷۹۹ ق بوده است. ابن جزری (صاحب منظومه) مقری، محدث و فقیه شافعی است وی در دمشق متولد شد و در همانجا به فراگیری قرآن و حدیث پرداخت. او از محضر اساتیدی چون دمیاطی، ابن الصائغ،ابن سلار و ابن الجندی بهره برد. آنچه موجب شهرت ابن جزری گشته، مقام او در علم قرائت است. وی در ۱۳ سالگی قرآن را حفظ کرده بود و تلاش او برای استماع از بزرگترین مقریان بلاد اسلامی باعث شد که قرائت او نه تنها از حیث تعدد طرق، بلکه از حیث علو سند نیز چشمگیر باشد.ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تالیف کرد که سایه آن تا به امروز بر این علم گسترده است.«طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم (صاحب همین کتاب) نوشته شده است. در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید ، وقف و ابتدا، استعاذه ، بسمله و... و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
این کتاب شرحی است بر «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است در قرائات دهگانه سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن علی بن یوسف العمری معروف به ابن جزری پدر شارح. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن ۷۹۹ ق بوده است. ابن جزری (صاحب منظومه) مقری، محدث و فقیه شافعی است وی در دمشق متولد شد و در همانجا به فراگیری قرآن و حدیث پرداخت. او از محضر اساتیدی چون دمیاطی، ابن الصائغ،ابن سلار و ابن الجندی بهره برد. آنچه موجب شهرت ابن جزری گشته، مقام او در علم قرائت است. وی در ۱۳ سالگی قرآن را حفظ کرده بود و تلاش او برای استماع از بزرگترین مقریان بلاد اسلامی باعث شد که قرائت او نه تنها از حیث تعدد طرق، بلکه از حیث علو سند نیز چشمگیر باشد.ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تالیف کرد که سایه آن تا به امروز بر این علم گسترده است.«طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم (صاحب همین کتاب) نوشته شده است. در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید ، وقف و ابتدا، استعاذه ، بسمله و... و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
[ویکی فقه] شرح طیبة النشر فی القراءات ( النویری). «شرح طیبة النشر فی القرائات العشر» نوشته ابو القاسم محمد بن محمد بن محمد بن علی نویری متوفای ۸۵۷ هجری قمری و به زبان عربی است. این کتاب شرحی بر کتاب « طیبة النشر فی القرائات العشر » می باشد.
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای ۸۳۳ ه. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد. این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است. شارح آن ابو القاسم نویری است. وی در روستایی از روستاهای مصر در سال ۸۰۱ ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست. وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت. سرانجام در سال ۸۵۷ ه در مکه دیده از جهان فروبست. وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند. او برای جوینده علم رعایت آدابی را- چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش- لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد. تعریف «قرائات»، «مقرئ» و «قاری»، شرائط «مقرئ» و آنچه بر وی لازم و واجب است و نیز آنچه انجام آن از سوی وی شایسته و پسندیده است و... از جمله مطالبی است که شارح به بیان آنها می پردازد. وی در ادامه به بیان مطالبی در ارتباط با قصیده ابن الجزری نظیر عروض، وزن و... پرداخته و سپس وارد شرح قصیده می شود.
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای ۸۳۳ ه. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد. این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است. شارح آن ابو القاسم نویری است. وی در روستایی از روستاهای مصر در سال ۸۰۱ ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست. وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت. سرانجام در سال ۸۵۷ ه در مکه دیده از جهان فروبست. وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند. او برای جوینده علم رعایت آدابی را- چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش- لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد. تعریف «قرائات»، «مقرئ» و «قاری»، شرائط «مقرئ» و آنچه بر وی لازم و واجب است و نیز آنچه انجام آن از سوی وی شایسته و پسندیده است و... از جمله مطالبی است که شارح به بیان آنها می پردازد. وی در ادامه به بیان مطالبی در ارتباط با قصیده ابن الجزری نظیر عروض، وزن و... پرداخته و سپس وارد شرح قصیده می شود.
[ویکی فقه] شرح طیبه النشر فی القراءات ( ابن الجزری). «شرح طیبة النشر فی القرائات العشر» نوشته امام شهاب الدین ابو بکر احمد بن محمد بن محمد ابن جزری دمشقی متوفای سال ۸۳۵ ق و به زبان عربی است. این کتاب شرحی بر « طیبة النشر فی القرائات العشر »می باشد.
این کتاب شرحی است بر «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است در قرائات دهگانه سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن علی بن یوسف العمری معروف به ابن جزری پدر شارح. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن ۷۹۹ ق بوده است. ابن جزری (صاحب منظومه) مقری، محدث و فقیه شافعی است وی در دمشق متولد شد و در همانجا به فراگیری قرآن و حدیث پرداخت. او از محضر اساتیدی چون دمیاطی، ابن الصائغ،ابن سلار و ابن الجندی بهره برد. آنچه موجب شهرت ابن جزری گشته، مقام او در علم قرائت است. وی در ۱۳ سالگی قرآن را حفظ کرده بود و تلاش او برای استماع از بزرگترین مقریان بلاد اسلامی باعث شد که قرائت او نه تنها از حیث تعدد طرق، بلکه از حیث علو سند نیز چشمگیر باشد.ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تالیف کرد که سایه آن تا به امروز بر این علم گسترده است.«طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم (صاحب همین کتاب) نوشته شده است. در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید ، وقف و ابتدا، استعاذه ، بسمله و... و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر مقدمه ای از محقق است که در آن به کارهایی که توسط وی در ضبط و تعلیقه بر کتاب انجام شده و نیز شرح حال کوتاه مؤلف اشاره می شود. سپس خطبه کتاب «طیبه النشر» آمده و پس از آن به شرح حال قراء عشرة و راویان ایشان پرداخته شده است. مباحث بعدی کتاب عبارتند از: مبحث طرق الطیبة و راوییه، مبحث رموز الائمة العشرة و رواتهم، مبحث اصطلاح الناظم فی التعبیر عن القرائات، التجوید، مبحث الوقف و الابتداء، باب الاستعاذه، باب البسملة، سورة ام القرآن، باب الادغام الکبیر، باب هاء الکنایة، باب المد و القصر... باب فرش الحروف (در این باب به فرش الحروف سوره های بقره تا ناس پرداخته می شود) باب التکبیر و در پایان فهرست مطالب کتاب. شارح به شرح تک تک ابیات این ارجوزه به طور جداگانه می پردازد.
نسخه شناسی
مؤلف کتاب شهاب الدین ابو بکر احمد بن محمد بن محمد ابن الجزری الدمشقی است. کتاب توسط شیخ انس مهرة مورد پژوهش قرار گرفته و تعلیقه هایی بر آن افزوده گشته است. این کتاب در قطع وزیری با جلد گالینگور در ۳۴۴ صفحه برای بار سوم در سال ۱۴۲۶ ه- ۲۰۰۵ م از سوی انتشارات «دار الکتب العلمیة» بیروت منتشر شده است.
این کتاب شرحی است بر «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است در قرائات دهگانه سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن علی بن یوسف العمری معروف به ابن جزری پدر شارح. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن ۷۹۹ ق بوده است. ابن جزری (صاحب منظومه) مقری، محدث و فقیه شافعی است وی در دمشق متولد شد و در همانجا به فراگیری قرآن و حدیث پرداخت. او از محضر اساتیدی چون دمیاطی، ابن الصائغ،ابن سلار و ابن الجندی بهره برد. آنچه موجب شهرت ابن جزری گشته، مقام او در علم قرائت است. وی در ۱۳ سالگی قرآن را حفظ کرده بود و تلاش او برای استماع از بزرگترین مقریان بلاد اسلامی باعث شد که قرائت او نه تنها از حیث تعدد طرق، بلکه از حیث علو سند نیز چشمگیر باشد.ابن جزری با مطرح کردن کتب منسوخ قرائت و گردآوری محتوای آن با سبکی نو در واقع دایرة المعارفی در علم قرائت تالیف کرد که سایه آن تا به امروز بر این علم گسترده است.«طیبة النشر...» از جمله آثار وی در علم قرائت است که عده ای بر آن شرح نگاشته اند و اولین شرح آن توسط فرزند ناظم (صاحب همین کتاب) نوشته شده است. در این کتاب به شرح حال قراء دهگانه و راویان ایشان، و نیز طرق کتاب «طیبة النشر» و راویان آن، رموزی که ناظم کتاب برای نه تن از این قراء و روات ایشان قرار داده است، مباحث علم تجوید ، وقف و ابتدا، استعاذه ، بسمله و... و نیز فرش الحروف سور قرآن پرداخته می شود.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر مقدمه ای از محقق است که در آن به کارهایی که توسط وی در ضبط و تعلیقه بر کتاب انجام شده و نیز شرح حال کوتاه مؤلف اشاره می شود. سپس خطبه کتاب «طیبه النشر» آمده و پس از آن به شرح حال قراء عشرة و راویان ایشان پرداخته شده است. مباحث بعدی کتاب عبارتند از: مبحث طرق الطیبة و راوییه، مبحث رموز الائمة العشرة و رواتهم، مبحث اصطلاح الناظم فی التعبیر عن القرائات، التجوید، مبحث الوقف و الابتداء، باب الاستعاذه، باب البسملة، سورة ام القرآن، باب الادغام الکبیر، باب هاء الکنایة، باب المد و القصر... باب فرش الحروف (در این باب به فرش الحروف سوره های بقره تا ناس پرداخته می شود) باب التکبیر و در پایان فهرست مطالب کتاب. شارح به شرح تک تک ابیات این ارجوزه به طور جداگانه می پردازد.
نسخه شناسی
مؤلف کتاب شهاب الدین ابو بکر احمد بن محمد بن محمد ابن الجزری الدمشقی است. کتاب توسط شیخ انس مهرة مورد پژوهش قرار گرفته و تعلیقه هایی بر آن افزوده گشته است. این کتاب در قطع وزیری با جلد گالینگور در ۳۴۴ صفحه برای بار سوم در سال ۱۴۲۶ ه- ۲۰۰۵ م از سوی انتشارات «دار الکتب العلمیة» بیروت منتشر شده است.
wikifeqh: شرح_طیبة_النشر_فی_القراءات_(_ابن_الجزری)
[ویکی فقه] شرح طیبه النشر فی القراءات ( النویری). «شرح طیبة النشر فی القرائات العشر» نوشته ابو القاسم محمد بن محمد بن محمد بن علی نویری متوفای ۸۵۷ هجری قمری و به زبان عربی است. این کتاب شرحی بر کتاب « طیبة النشر فی القرائات العشر » می باشد.
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای ۸۳۳ ه. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد. این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است. شارح آن ابو القاسم نویری است. وی در روستایی از روستاهای مصر در سال ۸۰۱ ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست. وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت. سرانجام در سال ۸۵۷ ه در مکه دیده از جهان فروبست. وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند. او برای جوینده علم رعایت آدابی را- چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش- لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد. تعریف «قرائات»، «مقرئ» و «قاری»، شرائط «مقرئ» و آنچه بر وی لازم و واجب است و نیز آنچه انجام آن از سوی وی شایسته و پسندیده است و... از جمله مطالبی است که شارح به بیان آنها می پردازد. وی در ادامه به بیان مطالبی در ارتباط با قصیده ابن الجزری نظیر عروض، وزن و... پرداخته و سپس وارد شرح قصیده می شود.
ساختار کتاب
این شرح به قلم «ابو القاسم محمد بن محمد بن محمد بن علی النویری» نگاشته شده است. نسخ خطی: ۱- نسخه «دار الکتب المصریة» دارای ۴۶۴ ورقه که توسط شیخ عبدالله العجلونی القلینی الشافعی در سال ۱۱۱۰ هجری نوشته شده است. ۲- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۲۲۴ ورقه که در زمان حیات شارح تهیه شده است. ۳- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۳۵۰ ورقه که توسط مصطفی العشماوی در سال ۱۲۹۵ هجری نوشته شده است. ۴- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۳۳۶ ورقه که توسط محمد بن محمد بن ابراهیم الشافعی در سال ۱۲۴۶ هجری نگاشته شده است. ۵- نسخه «دار الکتب المصریة» ۶- نسخه «جامعة الامام محمد بن مسعود الاسلامیة» ریاض ۷- نسخه ای دیگر از «دار الکتب المصریة» نسخه چاپی: نسخه «مجمع البحوث الاسلامیة بالازهر الشریف» تحت نظارت «لجنة احیاء التراث الاسلامی» که علیرغم تلاش تهیه کنندگان آن دارای تحریفات و جاافتادگی های بسیاری است.
← نسخه حاضر
...
این کتاب شرحی است بر کتاب «طیبة النشر فی القرائات العشر» که ارجوزه ای است سروده شده توسط شمس الدین ابو الخیر محمد بن محمد بن یوسف معروف به ابن الجزری متوفای ۸۳۳ ه. این منظومه در بحر رجز و در هزار بیت سروده شده و موضوع آن علم قرائت می باشد. این شرح یکی از شروحی است که بر کتاب «طیبه النشر» نوشته شده است. شارح آن ابو القاسم نویری است. وی در روستایی از روستاهای مصر در سال ۸۰۱ ه دیده به جهان گشود و به حفظ قرآن و متون ادبی پرداخت و در علوم گوناگون از محضر استادانی بهره جست. وی علم قرائت را نیز از کسانی چون ابن حجر عقلانی فراگرفت و آثاری در این زمینه از خود به یادگار گذاشت. سرانجام در سال ۸۵۷ ه در مکه دیده از جهان فروبست. وی در مقدمه شرح خود بر «طیبة النشر» به انگیزه خود در شرح این کتاب اشاره می کند و شرح حال مختصری از ابن الجزری ارائه می کند. او برای جوینده علم رعایت آدابی را- چه در ارتباط با خود و چه در ارتباط با شیخ و استادش- لازم شمرده و به بیان آنها می پردازد. تعریف «قرائات»، «مقرئ» و «قاری»، شرائط «مقرئ» و آنچه بر وی لازم و واجب است و نیز آنچه انجام آن از سوی وی شایسته و پسندیده است و... از جمله مطالبی است که شارح به بیان آنها می پردازد. وی در ادامه به بیان مطالبی در ارتباط با قصیده ابن الجزری نظیر عروض، وزن و... پرداخته و سپس وارد شرح قصیده می شود.
ساختار کتاب
این شرح به قلم «ابو القاسم محمد بن محمد بن محمد بن علی النویری» نگاشته شده است. نسخ خطی: ۱- نسخه «دار الکتب المصریة» دارای ۴۶۴ ورقه که توسط شیخ عبدالله العجلونی القلینی الشافعی در سال ۱۱۱۰ هجری نوشته شده است. ۲- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۲۲۴ ورقه که در زمان حیات شارح تهیه شده است. ۳- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۳۵۰ ورقه که توسط مصطفی العشماوی در سال ۱۲۹۵ هجری نوشته شده است. ۴- نسخه «مکتبة الازهر الشریف» در ۳۳۶ ورقه که توسط محمد بن محمد بن ابراهیم الشافعی در سال ۱۲۴۶ هجری نگاشته شده است. ۵- نسخه «دار الکتب المصریة» ۶- نسخه «جامعة الامام محمد بن مسعود الاسلامیة» ریاض ۷- نسخه ای دیگر از «دار الکتب المصریة» نسخه چاپی: نسخه «مجمع البحوث الاسلامیة بالازهر الشریف» تحت نظارت «لجنة احیاء التراث الاسلامی» که علیرغم تلاش تهیه کنندگان آن دارای تحریفات و جاافتادگی های بسیاری است.
← نسخه حاضر
...
wikifeqh: شرح_طیبة_النشر_فی_القراءات_(_النویری)