[ویکی نور] «شرح اقسرایی» تألیف جمال الدین اقسرایی (که گاهی به او اقصرایی نیز می گویند) از معروف ترین و معتبرترین شروح بر کتاب «الموجز فی الطب» ابن نفیس اندلسی است. این اثر با نام «حل الموجز» نیز خوانده شده و به زبان عربی به رشته تحریر درآمده است.
وی درباره انگیزه اش از نگارش این اثر چنین گفته است: «از جمله کتاب هایی که آن را مطالعه نمودم کتاب الموجز ابن نفیس قرشی بود که پس از مطالعه آن خواستم شرحی برای آن بنویسم تا طلاب از آن فائده ببرند و ثوابی نیز به من برسد. در نگارش این اثر از کتب معتبر همانند قانون، کامل، حاوی و نگاشته های حکیم نجیب الدین سمرقندی استفاده نمودم و آن را حل الموجز نامیدم.» (شرح اقسرایی، ص8).
کتاب به تبع متن الموجز در دو جزء و چهار بخش یا چهار فن به رشته تحریر درآمده است:
بخش اول: قواعد علمی و عملی طب به صورت کلی.
بخش دوم: ادویه و اغذیه مفرده و نیز مرکبه (قرابادین).
وی درباره انگیزه اش از نگارش این اثر چنین گفته است: «از جمله کتاب هایی که آن را مطالعه نمودم کتاب الموجز ابن نفیس قرشی بود که پس از مطالعه آن خواستم شرحی برای آن بنویسم تا طلاب از آن فائده ببرند و ثوابی نیز به من برسد. در نگارش این اثر از کتب معتبر همانند قانون، کامل، حاوی و نگاشته های حکیم نجیب الدین سمرقندی استفاده نمودم و آن را حل الموجز نامیدم.» (شرح اقسرایی، ص8).
کتاب به تبع متن الموجز در دو جزء و چهار بخش یا چهار فن به رشته تحریر درآمده است:
بخش اول: قواعد علمی و عملی طب به صورت کلی.
بخش دوم: ادویه و اغذیه مفرده و نیز مرکبه (قرابادین).
wikinoor: شرح_أقسرائی