شخانه
/SaxAne/
لغت نامه دهخدا
شخانه. [ ش َ ن ِ ] ( اِ ) ماده ای مانند شخار که در رنگرزی بکار برند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - شهاب شهاب ثاقب . ۲ - سنگی که از محیط خارج از فضای زمین بر زمین ساقط شود .
تیر شهاب
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:شهاب
wikijoo: شخانه
مترادف ها
شخانه، شهاب ثاقب، شهاب سماوی
شخانه، سنگ اسمانی
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
شهاب سنگ