شحن

لغت نامه دهخدا

شحن. [ ش َ ] ( ع مص ) پر کردن کشتی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پرکردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ). || پرکردن مدینه را به اسبان. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || دور کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( غیاث اللغات ). || دفع نمودن. ( از اقرب الموارد ) ( از صحاح الفرس ). || راندن. ( منتهی الارب ). طرد کردن. ( از اقرب الموارد ). || دور راندن شکار را و صید نکردن. ( منتهی الارب ).

شحن. [ ش َ ح َ ] ( ع مص ) کینه ورزیدن با کسی : شحن علیه. ( منتهی الارب ).

شحن. [ ش َ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ شحنة. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

جمع شحنه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۳(بار)
«شحن» (بر وزن صحن) به معنای پر کردن است; و گاه به معنای مجهز ساختن، نیز آمده. و «شحناء» به عداوتی گفته می شود که تمام وجود انسان را پر کند. و منظور در اینجا این است که، آن کشتی مملوّ از نفرات و همه وسائل بود و کمبودی نداشت.
و در سوره «یس» اشاره به این است که نه تنها خودشان بر کشتی سوار می شوند، بلکه مال التجاره و وسائل مورد نیاز آنها، نیز با آن حمل و نقل می گردد.
پر کردن. «شحن السفینة شحناً: ملأها» مشحون: پر شده. شحناء عداوتی است که نفس از آن پر شده. «اشحن للبکاء» نفسش از گریه پر شد (راغب) . نوح و کسانی را که به او بودند در کشتی پر شده نجات دادیم . . راجع به این آیه در «ذرء» سخن گفتیم به قولی. مراد از فلک مشحون کشتی نوح است به قولی مراد مطلق کشتی است. قول اول بعید است . نا گفته نماند در آیات قبل آمده «وَ آیَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَیْتُهُ... وَ آیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ... وَ آیَةٌ لَهُمْ اَنّا حَمَلْنا ذُرِیَّتَهُمْ...» اگر مراد از «آیه» در این آیات علائم ربوبیت و توحید باشد آن وقت مراد از فلک مشحون مطلق کشتی است و کاملا قابل فهم است و اگر غرض آیات معاد باشد تطبیق آن تا حدّی مشکل است ولی ظاهر آیات نشان می‏دهد که علائم ربوبیت و تدبیر مراد است. مشحون سه بار در قرآن آمده است: شعراء:119 - یس:41 - صافات:140. اولی کشتی، سومی کشتی یونس است.

پیشنهاد کاربران

بپرس