شبه ازمایش

شبه آزمایش. یک شبه آزمایش، مطالعه ای تجربی است که برای تخمین تاثیر سببی یک مداخله بر جامعه هدف خود به کار می رود. تحقیق شبه آزمایشی، تشابهاتی با طراحی آزمایشی سنتی یا آزمایش تصادفی کنترل شده دارد، اما آن ها به طور خاص، فاقد عناصر انتساب تصادفی برای رفتار یا کنترل اند. به جای آن، طراحی های شبه آزمایشی، به محقق اجازه می دهند تا برای حالت رفتاری، انتساب را کنترل کنند، اما از معیارهای دیگری به جای انتساب تصادفی استفاده می شود. [ ۱] در برخی شرایط، محقق بر انتساب حالت رفتاری کنترل دارد.
شبه آزمایش ها به موضوعاتی درباره اعتبار درونی مربوطند، زیرا ممکن است در حالت پایه، گروه های رفتار و کنترل، قابل مقایسه نباشند. انتساب تصادفی سبب می شود شرکت کنندگان در مطالعه، شانس برابری برای قرارگرفتن در گروه مداخله یا گروه مقایسه را داشته باشند. در نتیجه، اختلاف بین گروه ها در ویژگی های مشاهده شده و مشاهده نشده به شانس بستگی دارد، نه یک عامل اصولی مربوط به رفتار. انتساب تصادفی معادل بودن گروه ها در پایه را تضمین نمی کند. پس از مداخله، هر تغییری در ویژگی ها، ممکن است به مداخله نسبت داده شود. با مطالعات شبه آزمایشی، امکان نمایش متقاعدکننده ارتباط سببی بین حالت رفتاری و نتایج مشاهده شده وجود دارد. این موضوع به ویژه زمانی دست است که اگر اختلاط وجود داشته باشد، نتوان آن را کنترل یا محاسبه کرد. [ ۲]