شَبَحِ اُپـِرا ( به فرانسوی: Le Fantôme de l'Opéra ) ، ( به انگلیسی: The Phantom of the Opera ) رمانی است نوشته نویسنده فرانسوی گاستون لورو ( Gaston Leroux ) . این داستان در آغاز از ۲۳ سپتامبر ۱۹۰۹ تا ۸ ژانویه ۱۹۱۰ به صورت زنجیره ای در روزنامه گلوآ ( Le Gaulois ) به چاپ رسید و پس از آن به صورت کتاب منتشر شد.
این رمان در آغاز فروش بسیار کمی داشت و حتی در سده بیستم مدت ها تجدید چاپ نیز نشد اما بعدها که از روی داستان آن، نمایش ها و فیلم های متعددی ساخته شد تبدیل به رمان و داستانی مشهور شد.
داستان این رمان مربوط به فردی است با نبوغ اما با صورتی آسیب دیده که اریک نام دارد و به خاطر عشقی که به یکی از آوازه خوان های زن اپرا به اسم کریستین دارد دست به ارعاب اپرای گارنیه پاریس می زند تا موجبات پیشرفت آوازه خوان محبوبش را در کار اپرا فراهم آورد. در سال ۲۰۱۱ با اقتباس از این رمان یک انیمشن به نام هیولایی در پاریس ساخته شد.
این رمان در آغاز فروش بسیار کمی داشت و حتی در سده بیستم مدت ها تجدید چاپ نیز نشد اما بعدها که از روی داستان آن، نمایش ها و فیلم های متعددی ساخته شد تبدیل به رمان و داستانی مشهور شد.
داستان این رمان مربوط به فردی است با نبوغ اما با صورتی آسیب دیده که اریک نام دارد و به خاطر عشقی که به یکی از آوازه خوان های زن اپرا به اسم کریستین دارد دست به ارعاب اپرای گارنیه پاریس می زند تا موجبات پیشرفت آوازه خوان محبوبش را در کار اپرا فراهم آورد. در سال ۲۰۱۱ با اقتباس از این رمان یک انیمشن به نام هیولایی در پاریس ساخته شد.
wiki: شبح اپرا
شبح اپرا (فیلم ۱۹۲۵). شبح اپرا ( انگلیسی: The Phantom of the Opera ) یک فیلم صامت ترسناک سیاه وسفید به کارگردانی «روپرت جولیان»، «ادوارد سجویک» «لان چینی»، و «ارنست لامله» است که در سال ۱۹۲۵ منتشر شد. نام سه نفرِ آخر، در عنوان بندی فیلم نیامده است.
فیلمنامهٔ اولیهٔ این فیلم توسط «الیوت جی. کلاوسون»، «ریموند ال. شراک» و «تام رید»، بر پایهٔ رمان مشهورِ «شبح اپرا» اثر «گاستون لورو» نگاشته شده است و «لان چینی» در آن نقش شبحی را ایفا می نماید که در کاخ گارنیه حضور دارد[ ۲] و برای آنکه معشوقه اش را مبدل به ستارهٔ اپرا و تئاتر کند، دست به هرکاری، از جمله تهدید، ارعاب و قتل می زند. در این فیلم همچنین، «نورمن کری»، «ماری فیلبین»، «آرتور ادموند کِی روی»، «گیبسون گولند»، «جان سنت پولیس» و «اسنیتز ادواردز» هنرنمایی می کنند. آخرین هنرپیشه بازماندهٔ این فیلم که در سال ۲۰۱۴ درگذشت، «کارلا لملی» ( دختر کارل لملی ) بود که هنگام ساخت فیلم و ایفای نقش «پریما بالرینا»، نزدیک به ۱۵ سال سن داشت.
شهرت فیلم به دلیل چهره پردازی دهشتناک و ابداعیِ «لان چینی» بر روی صورت خودش بود که تا زمان اکران عمومی فیلم، به صورت یک راز، مخفی نگاه داشته شد. [ ۳]
فیلم با صحنه هایی از نمایش «اپرای فاوست» اثر «شارل گونو» آغاز می شود. «کُنت فیلیپ دو شانی» ( با بازی جان سن پالیس ) و برادرش «ویکنت رائول دو شانی» ( با بازی نورمن کری ) در میان تماشاگران حضور دارند. رائول فقط به این دلیل به اپرا می آید تا اجرا و صدای هنرپیشهٔ مورد علاقه و معشوقه اش، «کریستین دائه» ( با بازی ماری فیلبین ) را ببیند و بشنود. «کریستین» مدتی است که به طور غیرمنتظره ای، در حرفهٔ بازیگری اش پیشرفتی چشمگیر داشته و از یک خواننده معمولی کُر به خواننده ذخیرهٔ «پریما دونا» ( خواننده اصلی و برجسته زن در اپرا یا کنسرت ) مبدل گشته است. سرانجام در یک موقعیت مناسب، رائول به پشت صحنه و اتاق آرایش کریستین رفته و ضمن ابراز علاقه، از او می خواهد دست از شغل فعلی اش بردارد و با او ازدواج کند. کریستین اما، اجازه نمی دهد که احساسات و روابط شخصی، سدی در مقابل حرفهٔ هنری اش باشد و این پیشنهادِ عجولانه را، رد می کند.
دراوج موفقیت این سالن نمایش، خبر می رسد که مدیران آن، خود را بازنشسته کرده و مالکیت سالن اپرا را به افراد دیگری واگذار کرده اند. آنان به گروه مدیریت جدید گوشزد می کنند که در این سالن نمایش یک «شبح» زندگی می کند که همواره باید درخواست هایش را اجابت نمود؛ از جمله آنکه «جایگاه ویژه ۵» در سالن نمایش، مخصوص این «شبح» است و نباید به تماشاگران دیگری داده شود. گروه مدیریت جدید که فکر می کنند این ماجرا یک شوخی است، به آن می خندند و آن را جدی نمی گیرند.
فیلمنامهٔ اولیهٔ این فیلم توسط «الیوت جی. کلاوسون»، «ریموند ال. شراک» و «تام رید»، بر پایهٔ رمان مشهورِ «شبح اپرا» اثر «گاستون لورو» نگاشته شده است و «لان چینی» در آن نقش شبحی را ایفا می نماید که در کاخ گارنیه حضور دارد[ ۲] و برای آنکه معشوقه اش را مبدل به ستارهٔ اپرا و تئاتر کند، دست به هرکاری، از جمله تهدید، ارعاب و قتل می زند. در این فیلم همچنین، «نورمن کری»، «ماری فیلبین»، «آرتور ادموند کِی روی»، «گیبسون گولند»، «جان سنت پولیس» و «اسنیتز ادواردز» هنرنمایی می کنند. آخرین هنرپیشه بازماندهٔ این فیلم که در سال ۲۰۱۴ درگذشت، «کارلا لملی» ( دختر کارل لملی ) بود که هنگام ساخت فیلم و ایفای نقش «پریما بالرینا»، نزدیک به ۱۵ سال سن داشت.
شهرت فیلم به دلیل چهره پردازی دهشتناک و ابداعیِ «لان چینی» بر روی صورت خودش بود که تا زمان اکران عمومی فیلم، به صورت یک راز، مخفی نگاه داشته شد. [ ۳]
فیلم با صحنه هایی از نمایش «اپرای فاوست» اثر «شارل گونو» آغاز می شود. «کُنت فیلیپ دو شانی» ( با بازی جان سن پالیس ) و برادرش «ویکنت رائول دو شانی» ( با بازی نورمن کری ) در میان تماشاگران حضور دارند. رائول فقط به این دلیل به اپرا می آید تا اجرا و صدای هنرپیشهٔ مورد علاقه و معشوقه اش، «کریستین دائه» ( با بازی ماری فیلبین ) را ببیند و بشنود. «کریستین» مدتی است که به طور غیرمنتظره ای، در حرفهٔ بازیگری اش پیشرفتی چشمگیر داشته و از یک خواننده معمولی کُر به خواننده ذخیرهٔ «پریما دونا» ( خواننده اصلی و برجسته زن در اپرا یا کنسرت ) مبدل گشته است. سرانجام در یک موقعیت مناسب، رائول به پشت صحنه و اتاق آرایش کریستین رفته و ضمن ابراز علاقه، از او می خواهد دست از شغل فعلی اش بردارد و با او ازدواج کند. کریستین اما، اجازه نمی دهد که احساسات و روابط شخصی، سدی در مقابل حرفهٔ هنری اش باشد و این پیشنهادِ عجولانه را، رد می کند.
دراوج موفقیت این سالن نمایش، خبر می رسد که مدیران آن، خود را بازنشسته کرده و مالکیت سالن اپرا را به افراد دیگری واگذار کرده اند. آنان به گروه مدیریت جدید گوشزد می کنند که در این سالن نمایش یک «شبح» زندگی می کند که همواره باید درخواست هایش را اجابت نمود؛ از جمله آنکه «جایگاه ویژه ۵» در سالن نمایش، مخصوص این «شبح» است و نباید به تماشاگران دیگری داده شود. گروه مدیریت جدید که فکر می کنند این ماجرا یک شوخی است، به آن می خندند و آن را جدی نمی گیرند.
wiki: شبح اپرا (فیلم ۱۹۲۵)
شبح اپرا (فیلم ۱۹۴۳). شبح اپرا ( انگلیسی: Phantom of the Opera ) یک فیلم ترسناک و موزیکال به کارگردانی آرتور لوبین است که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد و اقتباسی آزاد از رمان مشهورِ شبح اپرا اثر گاستون لورو است.
این فیلم که به روش تکنی کالر فیلم برداری شده، بازسازی یک فیلم قدیمی به همین نام ( به کارگردانی روپرت جولیان، محصول ۱۹۲۵ ) است.
• نلسون ادی
• کلود رینس
• سوزانا فاستر
• لئو کریلو
• هیوم کرونین
• جیمز میچل
• فرانک پولیا
• مایلز مندر
• اشتفن گری
• باربارا اورست
• سیریل دلاونتی
• جی. ادوارد برومبرگ
• فریتس فلد
• ادگار باریر
• فریتس لایبر
• بل میچل
«ادوارد وارد» موسیقی متن فیلم را ساخت که مشتمل بر سکانس های اپرایی بلند و بخش هایی موزیکال فراوان است. یکی از انتقادهای بعمل آمده از فیلم هم آن است که، سبک فیلم بیشتر موزیکال شده است تا فیلم ترسناک. برای صحنه های اپرایی، «ادوارد وارد» از «سمفونی شماره ۴» چایکوفسکی و نیز آثاری از فردریک شوپن اقتباس نموده است. او همچنین آهنگی به نام «لالایی ناقوس ها» ساخت که در صحنهٔ کنسرتو پیانوی «اریک» ( شبح ) شنیده می شود.
پایگاه اینترنتی راتن تومیتوز بر اساس نظرِ ۱۸ منتقد سینما، به این فیلم نمرهٔ نسبی ۷۲٪ را داده است. [ ۳]
این فیلم نامزد دریافت ۴ جایزه اسکار بود که در ۲ رشته برنده شد:
• برندهٔ «جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری»
• برندهٔ «جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری» ( رنگی )
• نامزد دریافت «بهترین موسیقی متن»
• نامزد دریافت «بهترین ضبط صدا»
این فیلم که به روش تکنی کالر فیلم برداری شده، بازسازی یک فیلم قدیمی به همین نام ( به کارگردانی روپرت جولیان، محصول ۱۹۲۵ ) است.
• نلسون ادی
• کلود رینس
• سوزانا فاستر
• لئو کریلو
• هیوم کرونین
• جیمز میچل
• فرانک پولیا
• مایلز مندر
• اشتفن گری
• باربارا اورست
• سیریل دلاونتی
• جی. ادوارد برومبرگ
• فریتس فلد
• ادگار باریر
• فریتس لایبر
• بل میچل
«ادوارد وارد» موسیقی متن فیلم را ساخت که مشتمل بر سکانس های اپرایی بلند و بخش هایی موزیکال فراوان است. یکی از انتقادهای بعمل آمده از فیلم هم آن است که، سبک فیلم بیشتر موزیکال شده است تا فیلم ترسناک. برای صحنه های اپرایی، «ادوارد وارد» از «سمفونی شماره ۴» چایکوفسکی و نیز آثاری از فردریک شوپن اقتباس نموده است. او همچنین آهنگی به نام «لالایی ناقوس ها» ساخت که در صحنهٔ کنسرتو پیانوی «اریک» ( شبح ) شنیده می شود.
پایگاه اینترنتی راتن تومیتوز بر اساس نظرِ ۱۸ منتقد سینما، به این فیلم نمرهٔ نسبی ۷۲٪ را داده است. [ ۳]
این فیلم نامزد دریافت ۴ جایزه اسکار بود که در ۲ رشته برنده شد:
• برندهٔ «جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری»
• برندهٔ «جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری» ( رنگی )
• نامزد دریافت «بهترین موسیقی متن»
• نامزد دریافت «بهترین ضبط صدا»
wiki: شبح اپرا (فیلم ۱۹۴۳)
شبح اپرا (فیلم ۱۹۶۲). شبح اپرا ( انگلیسی: The Phantom of the Opera ) یک فیلم ترسناک بریتانیایی به کارگردانی «ترنس فیشر» است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. این فیلم بر پایه رمان شبح اپرا اثر گاستون لورو ساخته شده است.
موسیقی فیلم بخشی از «توکاتا و فوگ در ر مینور» ب. و. فا ۵۶۵، اثرِ یوهان سباستیان باخ است.
• هربرت لام
• مایکل گاف
• هیثر سی یرز
• یان ویلسون
• ادوارد دی سوزا
• ثورلی والترز
• پاتریک تروتون
• لیام ریموند
• مارن میتلند
• مایلز مالسون
• هارولد گودوین
• میریام کارلین
• رنه هیوستن
• کیث پایِت
موسیقی فیلم بخشی از «توکاتا و فوگ در ر مینور» ب. و. فا ۵۶۵، اثرِ یوهان سباستیان باخ است.
• هربرت لام
• مایکل گاف
• هیثر سی یرز
• یان ویلسون
• ادوارد دی سوزا
• ثورلی والترز
• پاتریک تروتون
• لیام ریموند
• مارن میتلند
• مایلز مالسون
• هارولد گودوین
• میریام کارلین
• رنه هیوستن
• کیث پایِت
wiki: شبح اپرا (فیلم ۱۹۶۲)
شبح اپرا (فیلم ۲۰۰۴). شبح اپرا ( به انگلیسی: The Phantom of the Opera ) نام فیلم موزیکالی است آمریکایی به کارگردانی جوئل شوماخر و آهنگسازی اندرو لوید وبر که بر اساس رمان شبح اپرا ( به فرانسوی: Le Fantôme de L'Opéra ) نوشتهٔ نویسندهٔ فرانسوی گاستون لورو و نمایش موزیکالی به همین نام از اندرو لوید وبر ساخته شده است. این فیلم محصول ۲۰۰۴ بوده و جرارد باتلر، امی راسم و پاتریک ویلسون نقش های اصلی آن را بازی کرده اند. شبح اپرا در سه زمینه نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بوده است.
خطر لوث شدن!
فیلم در سال ۱۹۱۹ و به صورت سیاه و سفید آغاز می شود. بخشی از اموال اپرای پاریس به حراج گذارده شده و از جمله شرکت کنندگان در این حراج، مردی سالخورده است که با عنوان ویکونت رائول دو شانی معرفی می شود. اولین مورد حراجی عروسک میمونی است که سنج می زند و ویکونت آن را می خرد. پس از آن نوبت به حراج چلچراغ عظیم اپرای پاریس می رسد که با پرده ای پوشانده شده است. برای نمایش آن پرده را کنار کشیده و چلچراغ را به بالا می کشند. با بالارفتن چلچراغ زمان به عقب و ۱۸۷۰ یعنی دوران رونق سالن اپرای پاریس برمی گردد و فیلم رنگی می شود.
نمایشی عظیم قرار است اجرا شود و بازیگران مشغول تمرین هستند. ناگهان پردهٔ پشت صحنه به شدت در نزدیکی بانو کارلوتا، بازیگر نقش اصلی فرو می افتد. بازیگران می گویند که این کار شبح اپرا است و کارلوتا به حالت قهر آنجا را ترک می کند. گردانندگان اپرا که بازیگر اصلی خود را از دست داده اند به تعطیل کردن نمایش می اندیشند اما مادام ژیری، کریستین را به عنوان جایگزین کارلوتا معرفی می کند. از کریستین خواسته می شود تا آوازی را بخواند و او به زیبایی آن را اجرا می کند اما از گفتن نام کسی که آوازخواندن را به او آموخته خودداری می کند. نقش به کریستین داده می شود و در شب افتتاحیه، رائول - ویکونت شانی - که در جمع مهمانان است درمی یابد که کریستین همان دوست دوران کودکی اوست و پس از اجرای نمایش به پیش او می آید. کریستین که از دیدن رائول زیباروی بسیار شادمان شده مدتی را به گفتگو با او سپری می کند.
در پشت صحنه گل های فراوانی برای کریستین فرستاده شده اما در میان آنها یک رز سرخ قرار دارد که روبانی سیاه به آن بسته شده است. فرستندهٔ آن گل کسی نیست به جز شبح اپرا، یک نابغهٔ موسیقی که به دلیل نقص مادرزادی ای که در چهره اش دارد خود را در زیرزمین اپرای پاریس پنهان کرده و نقابی بر چهره گذاشته است. شبح عاشق کریستین است و اوست که آوازخواندن را به کریستین آموخته و در ازای آن می خواهد که کریستین برای همیشه با او بماند. او همچنین تمام تلاش خود را بکار می بندد تا کریستین ستارهٔ اصلی نمایش های اپرای پاریس باشد و با ارسال نامه ای به گردانندگان سالن اپرا آنها را تهدید می کند در صورتی که نقش اصلی نمایش بعدی به کریستین سپرده نشود باید منتظر عواقب بدی باشند. اما آنان به این تهدید توجهی نکرده و برای دلجویی از بانو کارلوتا، نقش اصلی را به او می سپارند. شبح که از این موضوع ناراحت شده با عوض کردن افشرهٔ صاف کنندهٔ صدای او باعث گرفتگی صدای کارلوتا شده و به ناچار کریستین جایگزین او می شود. اما شبح تنها به همین کار اکتفا نکرده و مسئول تغییر پرده های نمایش را با طنابی دار زده و در برابر چشمان تماشاگران آویزان می کند.
خطر لوث شدن!
فیلم در سال ۱۹۱۹ و به صورت سیاه و سفید آغاز می شود. بخشی از اموال اپرای پاریس به حراج گذارده شده و از جمله شرکت کنندگان در این حراج، مردی سالخورده است که با عنوان ویکونت رائول دو شانی معرفی می شود. اولین مورد حراجی عروسک میمونی است که سنج می زند و ویکونت آن را می خرد. پس از آن نوبت به حراج چلچراغ عظیم اپرای پاریس می رسد که با پرده ای پوشانده شده است. برای نمایش آن پرده را کنار کشیده و چلچراغ را به بالا می کشند. با بالارفتن چلچراغ زمان به عقب و ۱۸۷۰ یعنی دوران رونق سالن اپرای پاریس برمی گردد و فیلم رنگی می شود.
نمایشی عظیم قرار است اجرا شود و بازیگران مشغول تمرین هستند. ناگهان پردهٔ پشت صحنه به شدت در نزدیکی بانو کارلوتا، بازیگر نقش اصلی فرو می افتد. بازیگران می گویند که این کار شبح اپرا است و کارلوتا به حالت قهر آنجا را ترک می کند. گردانندگان اپرا که بازیگر اصلی خود را از دست داده اند به تعطیل کردن نمایش می اندیشند اما مادام ژیری، کریستین را به عنوان جایگزین کارلوتا معرفی می کند. از کریستین خواسته می شود تا آوازی را بخواند و او به زیبایی آن را اجرا می کند اما از گفتن نام کسی که آوازخواندن را به او آموخته خودداری می کند. نقش به کریستین داده می شود و در شب افتتاحیه، رائول - ویکونت شانی - که در جمع مهمانان است درمی یابد که کریستین همان دوست دوران کودکی اوست و پس از اجرای نمایش به پیش او می آید. کریستین که از دیدن رائول زیباروی بسیار شادمان شده مدتی را به گفتگو با او سپری می کند.
در پشت صحنه گل های فراوانی برای کریستین فرستاده شده اما در میان آنها یک رز سرخ قرار دارد که روبانی سیاه به آن بسته شده است. فرستندهٔ آن گل کسی نیست به جز شبح اپرا، یک نابغهٔ موسیقی که به دلیل نقص مادرزادی ای که در چهره اش دارد خود را در زیرزمین اپرای پاریس پنهان کرده و نقابی بر چهره گذاشته است. شبح عاشق کریستین است و اوست که آوازخواندن را به کریستین آموخته و در ازای آن می خواهد که کریستین برای همیشه با او بماند. او همچنین تمام تلاش خود را بکار می بندد تا کریستین ستارهٔ اصلی نمایش های اپرای پاریس باشد و با ارسال نامه ای به گردانندگان سالن اپرا آنها را تهدید می کند در صورتی که نقش اصلی نمایش بعدی به کریستین سپرده نشود باید منتظر عواقب بدی باشند. اما آنان به این تهدید توجهی نکرده و برای دلجویی از بانو کارلوتا، نقش اصلی را به او می سپارند. شبح که از این موضوع ناراحت شده با عوض کردن افشرهٔ صاف کنندهٔ صدای او باعث گرفتگی صدای کارلوتا شده و به ناچار کریستین جایگزین او می شود. اما شبح تنها به همین کار اکتفا نکرده و مسئول تغییر پرده های نمایش را با طنابی دار زده و در برابر چشمان تماشاگران آویزان می کند.
wiki: شبح اپرا (فیلم ۲۰۰۴)
شبح اپرا (مجموعه تلویزیونی). شبح اپرا ( انگلیسی: The Phantom of the Opera ) نام یک سریال کوتاه ۲ قسمتی به کارگردانی تونی ریچاردسون است که در سال ۱۹۹۰ در شبکه تلویزیونی ان بی سی پخش شد.
این سریال کوتاه بر اساس کتاب شبح اثر آرتور کوپیت ساخته شده است. کتاب آرتور کوپیت که یک نمایشنامهٔ موزیکال است خود اقتباسی آزاد از رمان مشهور شبح اپرا اثر گاستون لورو است. [ ۲]
• چارلز دنس در نقش «اریک» ( شبح اپرا )
• برت لنکستر در نقش «کریستین دائه» / بلادووا
• تری پولو در نقش «فیلیپ کونت دو شانی»
• آدام استورک در نقش «ژرار کاریه»
• ژان - پیر کسل در نقش «بازرس لودو»
• یان ریچاردسون در نقش «کولتی»
• آندره آ فره ئولدرنقش «کارلوتا»
• ژان روژری در نقش «ژان کلود»
• آندره شومو در نقش «ژوزف بوکه»
آرتور کوپیت یکی از علاقه مندان رمان شبح اپرا بود، اما عقیده داشت ترسناک بودن بستر داستان، اجازهٔ نزدیکی و روابط عاطفیِ صحیح مابین دو شخصیت اصلی داستان را نمی دهد. در نتیجه خودش دست بکار شد و داستانی نوشت که «شبحِ» آن، در واقع، یک قهرمان عاشق پیشه بود و وجودش تنها برای آنانی رعب آور بود که از تالار اپرا ( محل زندگی او ) سوءاستفاده کنند یا سد راهِ پیشرفت معشوقهٔ او ( کریستین ) شوند. شخصیت «اریک» در اینجا کمی انسان گونه و رئوف تصویر شده است تا کتاب اصلی یا اقتباس های دیگر که در آن ها، «اریک» شبحی شرور، بدخواه و فرومایه است. آرتور کوپیت همچنین تصمیم گرفت، در نمایشنامه آهنگین خود، از مقدار قابل توجهی موسیقی کلاسیک و آریتا استفاده کند تا تماشاگران، شور و احساس عاشقانهٔ اریک را به خوبی دریابند.
این سریال، در سال ۱۹۹۰، نامزد دریافت ۵ جایزه امی گشت که موفق شد ۲ جایزه را بدست بیاورد:[ ۳]
• بهترین کارگردانی هنری در یک سریال کوتاه
• بهترین آرایش مو در یک سریال کوتاه
همچنین این سریال در سال ۱۹۹۱، نامزد دریافت ۲ جایزه گلدن گلوب گردید:[ ۴]
• بهترین سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی
• بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی ( برای برت لنکستر )
این سریال کوتاه بر اساس کتاب شبح اثر آرتور کوپیت ساخته شده است. کتاب آرتور کوپیت که یک نمایشنامهٔ موزیکال است خود اقتباسی آزاد از رمان مشهور شبح اپرا اثر گاستون لورو است. [ ۲]
• چارلز دنس در نقش «اریک» ( شبح اپرا )
• برت لنکستر در نقش «کریستین دائه» / بلادووا
• تری پولو در نقش «فیلیپ کونت دو شانی»
• آدام استورک در نقش «ژرار کاریه»
• ژان - پیر کسل در نقش «بازرس لودو»
• یان ریچاردسون در نقش «کولتی»
• آندره آ فره ئولدرنقش «کارلوتا»
• ژان روژری در نقش «ژان کلود»
• آندره شومو در نقش «ژوزف بوکه»
آرتور کوپیت یکی از علاقه مندان رمان شبح اپرا بود، اما عقیده داشت ترسناک بودن بستر داستان، اجازهٔ نزدیکی و روابط عاطفیِ صحیح مابین دو شخصیت اصلی داستان را نمی دهد. در نتیجه خودش دست بکار شد و داستانی نوشت که «شبحِ» آن، در واقع، یک قهرمان عاشق پیشه بود و وجودش تنها برای آنانی رعب آور بود که از تالار اپرا ( محل زندگی او ) سوءاستفاده کنند یا سد راهِ پیشرفت معشوقهٔ او ( کریستین ) شوند. شخصیت «اریک» در اینجا کمی انسان گونه و رئوف تصویر شده است تا کتاب اصلی یا اقتباس های دیگر که در آن ها، «اریک» شبحی شرور، بدخواه و فرومایه است. آرتور کوپیت همچنین تصمیم گرفت، در نمایشنامه آهنگین خود، از مقدار قابل توجهی موسیقی کلاسیک و آریتا استفاده کند تا تماشاگران، شور و احساس عاشقانهٔ اریک را به خوبی دریابند.
این سریال، در سال ۱۹۹۰، نامزد دریافت ۵ جایزه امی گشت که موفق شد ۲ جایزه را بدست بیاورد:[ ۳]
• بهترین کارگردانی هنری در یک سریال کوتاه
• بهترین آرایش مو در یک سریال کوتاه
همچنین این سریال در سال ۱۹۹۱، نامزد دریافت ۲ جایزه گلدن گلوب گردید:[ ۴]
• بهترین سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی
• بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی ( برای برت لنکستر )
شبح اپرا (موزیکال). شبح اپرا ( به انگلیسی: The Phantom of the Opera ) یک تئاتر موزیکال از اندرو لوید وبر، که بر اساس رمانی فرانسوی به نام شبح اپرا ( Le Fantôme de l'Opéra ) از گاستون لورو ساخته شده است. [ ۱]
آهنگسازی ترانه های این موزیکال از لوید وبر، ترانه سرایی آن با چارلز هرت و ریچارد استیلگو بوده است.
شبح اپرا در تئاتر وست اند در سال ۱۹۸۶ روی صحنه رفت و در تئاتر برادوی در سال ۱۹۸۸. این موزیکال برنده جایزه الیور در سال ۱۹۸۶ و جایزه تونی در سال ۱۹۸۸ برای بهترین موزیکال شده است و بازیگر نقش اصلی آن مایکل کرافورد در همان سال ها برنده جایزه بهترین اجرای بازیگر مرد در موزیکال گردید. [ ۲] همچنین شبح اپرا طولانی ترین زمان روی صحنه بودن را در برادوی داشته است ( در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲ ده هزارمین اجرای آن در برادوی جشن گرفته شد ) همچنین طولانی ترین اجرا در موزیکال های وست اند بوده است. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
فروش مجموع اجراهای آن در سراسر جهان ۵٫۱ میلیارد دلار آمریکا ( ۳٫۵ میلیارد پوند استرلینگ ) بوده است، [ ۶] که فروش اجراهای برادوی آن فقط ۸۴۵ میلیون دلار آمریکاست، [ ۷] شبح اپرا پرفروش ترین تئاتر در کل تاریخ بوده است. [ ۸] [ ۹]
بازیگران اصلی اجرای شبح اپرا:[ ۱۰] [ ۱۱]
† نقش کریستین دائه دو بازیگری بود. بازیگر دوم دو روز در هفته بازی می کرد. [ ۱۲]
‡ سه نقش در اجرای لاس وگاس دو بازیگری بودند. [ ۱۳] اجرای لاس وگاس اکنون همان بازیگران برادوی است تک بازیگره برای همه نقش ها به جز کریستین. [ ۱۴]
• شبح – رامین کریملو
• کریستین – کلیر مور
• رائول – جان بارومن، رامین کریملو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآهنگسازی ترانه های این موزیکال از لوید وبر، ترانه سرایی آن با چارلز هرت و ریچارد استیلگو بوده است.
شبح اپرا در تئاتر وست اند در سال ۱۹۸۶ روی صحنه رفت و در تئاتر برادوی در سال ۱۹۸۸. این موزیکال برنده جایزه الیور در سال ۱۹۸۶ و جایزه تونی در سال ۱۹۸۸ برای بهترین موزیکال شده است و بازیگر نقش اصلی آن مایکل کرافورد در همان سال ها برنده جایزه بهترین اجرای بازیگر مرد در موزیکال گردید. [ ۲] همچنین شبح اپرا طولانی ترین زمان روی صحنه بودن را در برادوی داشته است ( در ۱۱ فوریه ۲۰۱۲ ده هزارمین اجرای آن در برادوی جشن گرفته شد ) همچنین طولانی ترین اجرا در موزیکال های وست اند بوده است. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
فروش مجموع اجراهای آن در سراسر جهان ۵٫۱ میلیارد دلار آمریکا ( ۳٫۵ میلیارد پوند استرلینگ ) بوده است، [ ۶] که فروش اجراهای برادوی آن فقط ۸۴۵ میلیون دلار آمریکاست، [ ۷] شبح اپرا پرفروش ترین تئاتر در کل تاریخ بوده است. [ ۸] [ ۹]
بازیگران اصلی اجرای شبح اپرا:[ ۱۰] [ ۱۱]
† نقش کریستین دائه دو بازیگری بود. بازیگر دوم دو روز در هفته بازی می کرد. [ ۱۲]
‡ سه نقش در اجرای لاس وگاس دو بازیگری بودند. [ ۱۳] اجرای لاس وگاس اکنون همان بازیگران برادوی است تک بازیگره برای همه نقش ها به جز کریستین. [ ۱۴]
• شبح – رامین کریملو
• کریستین – کلیر مور
• رائول – جان بارومن، رامین کریملو
wiki: شبح اپرا (موزیکال)