شب پرستاره برفراز رُن ( به انگلیسی: Starry Night Over the Rhone ) ( سپتامبر ۱۸۸۸ ) یکی از نقاشی های ونسان ون گوگ است که از شهر ارل در شب کشیده است. این نقاشی در نقطه ای از ساحل رودخانه رن که برای رسیدن به آنجا از خانه زرد رنگ در میدان لامارتین که ون گوگ در آن زمان اجاره کرده بود، فقط نیاز به دو دقیقه پیاده روی داشت، کشیده شده است. آسمان شب و تأثیرات نور شب موضوع چند تا از نقاشی های معروف او مانند: تراس کافه در شب ( که همان ماه زودتر کشیده شد ) است و نقاشی دیگر روی بوم از سنت رمی، شب پرستاره است.
طرحی از نقاشی در نامه ای که ونسان ون گوگ در دوم اکتبر ۱۸۸۸ به اوژن باخ فرستاد، وجود دارد.
نقاشی اولین بار در ۱۸۸۹ در نمایشگاه سالانه جامعه هنرمندان مستقل به همراه گل های زنبق در پاریس به نمایش درآمد.
دومین نمایش هم زمانی بود که ونسان پیشنهاد نمایش یکی از نقاشی هایش از باغ های عمومی ارل - به احتمال زیاد نسخه ای را که الان در مجموعه فیلیپس نگهداری می شود - را داد؛ این تابلو هم توسط تئو اضافه شد.
منظره از اسکله ( خیابانی در کنار دریا ) در سمت شرقی رُن، جایی که رودخانه به طرف کرانه غربی می پیچد: با جریان یافتن از شمال، رُن در این نقطه به سمت راست پیچیده و صخره هایی را که ارل بر روی آن ها ساخته شده است را در بر می گیرد. از برجهای سنت رمی وسنت تروی در سمت چپ تماشاگر از بالای پل آهنی که ارل را به حومه ترن کتی در سمت راست مرتبط می کند سمت شرقی کنار رودخانه را دنبال می کند. این منظره از میدان لامارتین در سمت جنوب غربی دیده می شود. ۴۳°۴۰′۵۷″شمالی ۴°۳۷′۴۹″شرقی / ۴۳٫۶۸۲۳۶۷°شمالی ۴٫۶۳۰۲۸۷°شرقی / 43. 682367; 4. 630287
ون گوگ کشیدن این نقاشی را در نامه ای به برادرش تئو اعلام کرده و آن را توصیف نمود:
در واقع نقاشی طرح کوچکی از میدان روی بوم ۳۰ - به طور خلاصه آسمان پرستاره شب - در زیر نور یک چراغ گاز است. آسمان به رنگ زرد، آب به رنگ آبی، زمین رنگ بنفش مایل به ارغوانی سیر و شهر آبی و ارغوانی رنگ آمیزی شده است. چراغ گاز زرد و انعکاس نور آن از رنگ قهوه ای مایل به زرد به رنگ سبز برنزی متمایل می گردد. در آسمان کبودفام دب اکبر به رنگ سبز و صورتی درخشان است، که زردی نسبتاً کم آن د ر تقابل با رنگ طلایی تند چراغ گاز است. پیکر کوچک دو عاشق هیجان زده در پیش صحن وجود دارد.
در واقع طرح های توصیف شده در نامه در این زمان احتمالاً براساس نقاشی اصلی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطرحی از نقاشی در نامه ای که ونسان ون گوگ در دوم اکتبر ۱۸۸۸ به اوژن باخ فرستاد، وجود دارد.
نقاشی اولین بار در ۱۸۸۹ در نمایشگاه سالانه جامعه هنرمندان مستقل به همراه گل های زنبق در پاریس به نمایش درآمد.
دومین نمایش هم زمانی بود که ونسان پیشنهاد نمایش یکی از نقاشی هایش از باغ های عمومی ارل - به احتمال زیاد نسخه ای را که الان در مجموعه فیلیپس نگهداری می شود - را داد؛ این تابلو هم توسط تئو اضافه شد.
منظره از اسکله ( خیابانی در کنار دریا ) در سمت شرقی رُن، جایی که رودخانه به طرف کرانه غربی می پیچد: با جریان یافتن از شمال، رُن در این نقطه به سمت راست پیچیده و صخره هایی را که ارل بر روی آن ها ساخته شده است را در بر می گیرد. از برجهای سنت رمی وسنت تروی در سمت چپ تماشاگر از بالای پل آهنی که ارل را به حومه ترن کتی در سمت راست مرتبط می کند سمت شرقی کنار رودخانه را دنبال می کند. این منظره از میدان لامارتین در سمت جنوب غربی دیده می شود. ۴۳°۴۰′۵۷″شمالی ۴°۳۷′۴۹″شرقی / ۴۳٫۶۸۲۳۶۷°شمالی ۴٫۶۳۰۲۸۷°شرقی / 43. 682367; 4. 630287
ون گوگ کشیدن این نقاشی را در نامه ای به برادرش تئو اعلام کرده و آن را توصیف نمود:
در واقع نقاشی طرح کوچکی از میدان روی بوم ۳۰ - به طور خلاصه آسمان پرستاره شب - در زیر نور یک چراغ گاز است. آسمان به رنگ زرد، آب به رنگ آبی، زمین رنگ بنفش مایل به ارغوانی سیر و شهر آبی و ارغوانی رنگ آمیزی شده است. چراغ گاز زرد و انعکاس نور آن از رنگ قهوه ای مایل به زرد به رنگ سبز برنزی متمایل می گردد. در آسمان کبودفام دب اکبر به رنگ سبز و صورتی درخشان است، که زردی نسبتاً کم آن د ر تقابل با رنگ طلایی تند چراغ گاز است. پیکر کوچک دو عاشق هیجان زده در پیش صحن وجود دارد.
در واقع طرح های توصیف شده در نامه در این زمان احتمالاً براساس نقاشی اصلی است.
wiki: شب پرستاره برفراز رن