شاکلی ویلیام

دانشنامه آزاد فارسی

شاکْلی، ویلیام (۱۹۱۰ ـ ۱۹۸۹)(Shockley, William)
شاکْلی، ویلیام
شاکْلی، ویلیام
شاکْلی، ویلیام
فیزیک دان امریکایی و متخصص رایانه. به سبب بررسی نیم رساناها و کشف ترانزیستور به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۶ دست یافت. این جایزه مشترکاً به ا و و همکارانش، جان باردین و والتر براتین، اعطا شد. شاکلی از پدر و مادری امریکایی در لندن زاده شد و در ۱۹۱۳، با خانواده اش به ایالات متحده امریکا بازگشت. در مؤسسۀ فناوری کالیفرنیا و موسسۀ فناوری ماساچوست درس خواند و به تحقیق پرداخت. در ۱۹۳۶، به آزمایشگاه های تلفن بل پیوست و در آن جا به گروهی از فیزیک دانان امریکایی پیوست که کلینتون دیویسون، آنان را رهبری می کرد. تا ۱۹۵۵ در همان جا ماند و سپس، مدیر آزمایشگاه نیم رسانای شاکلی در شرکت سنجش افزار بِکمن، واقع در کالیفرنیا، شد تا به توسعۀ تحقیقات و تولید ترانزیستورهای جدید و دیگر وسایل نیم رسانا بپردازد. در ۱۹۶۳، در مقام اولین استاد علوم مهندسی برای کرسی اَلکساندر پونیاتوف در دانشگاه استنفورد برگزیده شد. در آن جا به تحقیق در زمینۀ مورد علاقه اش، خاستگاه هوش انسان، پرداخت و با طرح پیشنهادهایی مبنی بر سترون سازی اجباری کسانی که بهرۀ هوشی آنان کمتر از ۱۰۰ است، درگیر مناقشات اجتماعی شد. در دهۀ ۱۹۷۰، ادعا کرد سیاه پوستان از نظر ژنتیکی، هوشی پست تر از سفیدپوستان دارند و به همین سبب، انتقادات فراوانی از او شد. شاکلی اسپرم خود را برای انتقال رمز ژنتیکی نوابغ به بانکی اهدا کرد که میلیونر معروف (تولیدکنندۀ) عدسی های پلاستیکی، رابرت گراهام در کالیفرنیای جنوبی تأسیس کرده بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس