شاهانی خسرو

دانشنامه آزاد فارسی

شاهانی، خسرو (نیشابور ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۸۱ش)
روزنامه نگار، طنزپرداز ایرانی. در تربت حیدریه و کاشمر و سبزوار تحصیل کرد. از ۱۳۲۶ تا ۱۳۲۹ش، در زاهدان اقامت داشت و فعالیت مطبوعاتی را در همان زمان با نشریه های ندای زاهدان و پیام سیروس آغاز کرد. سپس به مشهد بازگشت و از ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۶، در مشهد اقامت داشت و، ضمن ادامۀ خدمت در ادارۀ دارایی، حدود سه سال در روزنامۀ خراسان مطالبی به چاپ می رساند و با نشریه های هیرمند و آفتاب شرق هم همکاری داشت. در زمستان ۱۳۳۶، راهی تهران شد و در روزنامه های کیهان و جهان مشغول به کار شد و بعدها در پست تهران، سپید و سیاه، روشنفکر، توفیق، خواندنیها، ترقی، نور و ظلمت، امید ایران، آسیای جوان، تهران مصور مطالب او به چاپ رسید. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵، برنامۀ سیر و سفر رادیو را می نوشت. در ۱۳۵۸، خود را از روزنامۀ کیهان بازخرید کرد و تا اواخر عمر، با نشریه های جدول، کتیبه و آتیه همکاری می کرد. شاهانی از پایه گذاران سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بود و در ۱۳۴۳، داستان طنز او برندۀ جایزه پر زرین سندیکا شد. نام های مستعار متعددی داشت و حدود ۲۵ جلد کتاب از وی به چاپ رسید. شماری از آثار او به زبان روسی در مسکو ترجمه شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس