[ویکی فقه] شاه عباس مجموعه اسناد و مکاتبات تاریخی (کتاب). شاه عباس، مجموعه اسناد و مکاتبات تاریخی همراه با یادداشت های تفصیلی اثر عبدالحسین نوایی است که کتاب مشتمل است، بر آخرین اسناد و مدارک سیاسی و دیپلماتیک که در فاصله چهل و دو سال سلطنت پر حادثه شاه عباس کبیر با ممالک بزرگ آسیا و اروپا مبادله شده است.
کتاب شامل یک پیش گفتار و غلطنامه است و سپس در سه بخش تقسیم یافته است. مکاتبات شاه عباس با سلاطین عثمانی، مکاتبات شاه عباس و اروپائیان و مکاتبات شاه عباس با سلاطین هند.
گزارش محتوا
مولف درباره محتوای نامه های ذکر شده در کتاب می نویسد: «بحث درباره محتوای نامه های وی زمانی درازتر و وقتی بیشتر می خواهد. چه در این کتاب نظر من بر آن بود که این اسناد مبادله شده را یک جا جمع آورم و علت این مکاتبات را بیان کنم، نه آن که به محتوای این نامه ها بپردازم. با این همه از ذکر این نکته ناگزیرم که با اندک دقتی می توان دریافت که نیاکان ارجمند ما تا چه اندازه با دقت و ظرافت این نامه های سیاسی را تهیه کرده و چگونه در زیر پوشش تعارفات دیپلوماتیک، همه منظورات خویش را برای حفظ این آب و خاک و منافع مردم آن بیان داشته اند...» می دانیم که در نوشته های سیاسی انتخاب کلمات و طرز جمله بندی و نحوه ادای مقصود بسیار مهم است و به همین جهت است که قائم مقام ثانی میرزا ابوالقاسم فراهانی در نامه خود به میرزا محمدعلی آشتیانی بدو توصیه می کند که از «زور میرزائی» در تنظیم قرارداد با دولت عثمانی استفاده کند. بدین گونه بود که کشور ایران در آن روزگار به قدرت و ثروت در سراسر جهان شناخته گردید و شاه عباس کبیر، به جای کشوری شکست خورده که از دست پدر خویش تحویل گرفته بود، کشوری نیرومند و توانگر بر جای گذاشت، گسترده از قندهار تا بغداد و از گرجستان تا بحرین و هرمز در خلیج فارس . به این معنا که شاه عباس نه تنها سرزمین هائی را که دشمنان ایران در زمان پدرش گرفته بودند، از دست آنان بیرون کشید، بلکه بر سرزمین هایی هم که در زمان سلطنت اجدادش شاه اسماعیل و شاه طهماسب از ایران جدا شده بود، (مثل بغداد و هرمز) چنگ انداخت و سرانجام قندهار را نیز از دست گورکانیان هند به درآورد.
← ششمین دفتر
فهرست های پایانی کتاب شامل جای، نام های کسان و کتاب می باشد.
کتاب شامل یک پیش گفتار و غلطنامه است و سپس در سه بخش تقسیم یافته است. مکاتبات شاه عباس با سلاطین عثمانی، مکاتبات شاه عباس و اروپائیان و مکاتبات شاه عباس با سلاطین هند.
گزارش محتوا
مولف درباره محتوای نامه های ذکر شده در کتاب می نویسد: «بحث درباره محتوای نامه های وی زمانی درازتر و وقتی بیشتر می خواهد. چه در این کتاب نظر من بر آن بود که این اسناد مبادله شده را یک جا جمع آورم و علت این مکاتبات را بیان کنم، نه آن که به محتوای این نامه ها بپردازم. با این همه از ذکر این نکته ناگزیرم که با اندک دقتی می توان دریافت که نیاکان ارجمند ما تا چه اندازه با دقت و ظرافت این نامه های سیاسی را تهیه کرده و چگونه در زیر پوشش تعارفات دیپلوماتیک، همه منظورات خویش را برای حفظ این آب و خاک و منافع مردم آن بیان داشته اند...» می دانیم که در نوشته های سیاسی انتخاب کلمات و طرز جمله بندی و نحوه ادای مقصود بسیار مهم است و به همین جهت است که قائم مقام ثانی میرزا ابوالقاسم فراهانی در نامه خود به میرزا محمدعلی آشتیانی بدو توصیه می کند که از «زور میرزائی» در تنظیم قرارداد با دولت عثمانی استفاده کند. بدین گونه بود که کشور ایران در آن روزگار به قدرت و ثروت در سراسر جهان شناخته گردید و شاه عباس کبیر، به جای کشوری شکست خورده که از دست پدر خویش تحویل گرفته بود، کشوری نیرومند و توانگر بر جای گذاشت، گسترده از قندهار تا بغداد و از گرجستان تا بحرین و هرمز در خلیج فارس . به این معنا که شاه عباس نه تنها سرزمین هائی را که دشمنان ایران در زمان پدرش گرفته بودند، از دست آنان بیرون کشید، بلکه بر سرزمین هایی هم که در زمان سلطنت اجدادش شاه اسماعیل و شاه طهماسب از ایران جدا شده بود، (مثل بغداد و هرمز) چنگ انداخت و سرانجام قندهار را نیز از دست گورکانیان هند به درآورد.
← ششمین دفتر
فهرست های پایانی کتاب شامل جای، نام های کسان و کتاب می باشد.