شاه تهماسب اول

[ویکی شیعه] شاه تهماسب اول صفوی (۹۱۹-۹۸۱ ه‍.ق) فرزند شاه اسماعیل اول (مؤسس صفویه) که با ۵۴ سال سلطنت، طولانی ترین مدت حکومت را در بین شاهان صفوی داشت. مذهب شیعه در زمان شاه اسماعیل مذهب رسمی ایران شد ولی استقرار و گسترش آن در دوران شاه تهماسب اتفاق افتاد. تشکیل نهاد روحانیت شیعی از دوره تهماسب آغاز می گردد، خصوصا پس از ورود محقق ثانی به ایران دودمان های روحانی از علمای مهاجر و فرزندانشان در ایران تشکیل شد.
صلح آماسیه میان شاه تهماسب و سلطان سلیمان باعث شد که برای مدت ۲۰ سال میان ایران و عثمانی صلح برقرار باشد.
در زمان او پایتخت ایران از تبریز به قزوین منتقل شد.