شاملو سعید

دانشنامه آزاد فارسی

شاملو، سعید (ملایر ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۸۳ش)
شاملو، سعید
روان شناس ایرانی و بنیانگذار روان شناسی بالینی در ایران. پس از گذراندن دوره های دبستان و دبیرستان برای ادامۀ تحصیل به امریکا رفت و در دانشگاه جورج واشینگتن، دانشگاه ایالتی واشینگتن و دانشگاه ایلینوی موفق به دریافت مدارک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در روان شناسی بالینی و فوق دکتری در روان درمانی شد. دو سال با سمت استادیاری دانشگاه در امریکا تدریس کرد و نیز در بخش روان پزشکی بیمارستان ایلینوی به عنوان روان شناس بالینی فعالیت داشت. پس از بازگشت به ایران از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ ش در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و از ۱۳۴۲ تا ۱۳۷۳ در دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه علوم پزشکی تهران به تدریس، تحقیق و ارائۀ خدمات بالینی پرداخت. در ۱۳۷۳ گروه روان شناسی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی را تأسیس کرد و استادی و مدیریت همان گروه را عهده دار شد. وی بانی تجدید حیات انجمن روان شناسی ایران بود و در دوره های اول، دوم و پنجم ریاست هیئت مدیرۀ انجمن را برعهده داشت. شاملو که از پیش گامان طراحی سازمان نظام روان شناسی به شمار می رود، از سوی مرکز بین المللی شرح حال نویسی (IBS) در کیمبریج انگلستان به عنوان نامزد مرد سال ۲۰۰۴ انتخاب شد. برگزاری دومین کنگرۀ بین المللی روان درمانی در شرق و گفت وگوی بین تمدن ها، برجسته ترین فعالیت علمی پروفسور شاملو در آخرین سال زندگیش بود؛ وی ریاست و سِمت دبیر کمیتۀ علمی این کنگره را برعهده داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس