شام آخر. شام آخر ( انگلیسی: Last Supper ) منشأ آیین عشای ربانی ( شام خداوندی ) در میان مسیحیان است و به طور ویژه به وعده شامی در باغ جتسیمانی گفته می شود که عیسی مسیح در شبی که یهودا او را تسلیم کرد به عنوان آخرین «غذای زمینی» خورد.
چنان که بر اساس انجیل عیسی مسیح به رسولان ( حواریان ) گفت: «دیگر از این محصول من نخواهم نوشید تا روزی که آن را با شما در پادشاهی پدر خود تازه بنوشم. »
اهمیت این اتفاق در مسیحیت به خاطر تعالیم خاصی است که مسیح در آن به شاگردان داد. از آن جمله است:
• یادآوری بسیاری از تعالیمی که پیشتر به شاگردان داده بود.
• تأکید بر محبت بی قید و شرط.
• خبر دادن از قیام او از مردگان در روز سوم پس از مرگش.
• مژده آمدن و نزول روح القدس بر رسولان.
• عده ای معتقدند داوینچی در این نقاشی از رموز پنهانی که تنها با تأمل فراوان می توان آنها را کشف کرد استفاده کرده است.
نقاشی دیواری شام آخر لئوناردو داوینچی، در سالن ناهارخوری کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه در میلان، ایتالیا واقع شده است.
لازم است ذکر شود که در این نقاشی برخلاف بسیاری از روایات، هیچ جامی دیده نمی شود و تنها این برداشت را می توان کرد که جام مقدس، همان رحم مریم مجدلیه بوده است.
چنان که بر اساس انجیل عیسی مسیح به رسولان ( حواریان ) گفت: «دیگر از این محصول من نخواهم نوشید تا روزی که آن را با شما در پادشاهی پدر خود تازه بنوشم. »
اهمیت این اتفاق در مسیحیت به خاطر تعالیم خاصی است که مسیح در آن به شاگردان داد. از آن جمله است:
• یادآوری بسیاری از تعالیمی که پیشتر به شاگردان داده بود.
• تأکید بر محبت بی قید و شرط.
• خبر دادن از قیام او از مردگان در روز سوم پس از مرگش.
• مژده آمدن و نزول روح القدس بر رسولان.
• عده ای معتقدند داوینچی در این نقاشی از رموز پنهانی که تنها با تأمل فراوان می توان آنها را کشف کرد استفاده کرده است.
نقاشی دیواری شام آخر لئوناردو داوینچی، در سالن ناهارخوری کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه در میلان، ایتالیا واقع شده است.
لازم است ذکر شود که در این نقاشی برخلاف بسیاری از روایات، هیچ جامی دیده نمی شود و تنها این برداشت را می توان کرد که جام مقدس، همان رحم مریم مجدلیه بوده است.
wiki: شام آخر
شام آخر (تینتورتو). شام آخر ( انگلیسی: Last Supper ) اثر هنرمند ایتالیایی دوران منریسم، یاکوپو تینتورتو است. این نقاشی با تکنیک رنگ روغن روی بوم بین سال های ۱۵۹۲ تا ۱۵۹۴ کشیده شده و در کلیسای سان جورجو ماجوره ونیز نگهداری می شود.
تینتورتو در این نقاشی از شیوه تکلف گرایی از جمله ترکیب بندی به شدت نامتقارن و پیچیده بهره گرفته است. تحرک و تأکید نقاشی بر چیزهای پیش پاافتاده و روزمره ( با توجه به این که مکان نقاشی شبیه مسافرخانه های ونیزی است ) ، آن را به سبک باروک نزدیک کرده است. «توانایی این لحظه دراماتیک در ارتباط با بیننده با ایدئال های اصلاح کاتولیک و عقیده کلیسا در مورد طبیعت و سرشت تعلیمی هنر مذهبی، هم خوانی دارد. »[ ۱]
تینتورتو در این نقاشی از شیوه تکلف گرایی از جمله ترکیب بندی به شدت نامتقارن و پیچیده بهره گرفته است. تحرک و تأکید نقاشی بر چیزهای پیش پاافتاده و روزمره ( با توجه به این که مکان نقاشی شبیه مسافرخانه های ونیزی است ) ، آن را به سبک باروک نزدیک کرده است. «توانایی این لحظه دراماتیک در ارتباط با بیننده با ایدئال های اصلاح کاتولیک و عقیده کلیسا در مورد طبیعت و سرشت تعلیمی هنر مذهبی، هم خوانی دارد. »[ ۱]
wiki: شام آخر (تینتورتو)
شام آخر (فیلم ۱۹۷۶). شام آخر ( اسپانیایی: La última cena ) یک فیلم به کارگردانی توماس گوتییرز آلئا است که در سال ۱۹۷۶ منتشر شد.
wiki: شام آخر (فیلم ۱۹۷۶)
شام آخر (فیلم ۲۰۰۳). «شام آخر» ( انگلیسی: The Last Supper ( 2003 film ) ) یک فیلم است که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد.
wiki: شام آخر (فیلم ۲۰۰۳)
شام آخر (فیلم ۲۰۰۶). «شام آخر» ( انگلیسی: The Last Supper ( 2006 film ) ) یک فیلم است که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به الیزا دوشکوه اشاره کرد.
wiki: شام آخر (فیلم ۲۰۰۶)
شام آخر (فیلم ۲۰۱۲). شام آخر ( انگلیسی: The Last Supper ) فیلمی است که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به دانیل وو اشاره کرد.
wiki: شام آخر (فیلم ۲۰۱۲)
شام آخر (لئوناردو). شامِ آخر ( به ایتالیایی: Il Cenacolo or L'Ultima Cena ) یکی از دیوارنگاره های لئوناردو داوینچی ایتالیایی است که به دلیل زیبایی، هر ساله گردشگران زیادی را به سمت خود می کشد.
این اثر هنری نشانگر صحنه هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده است. این نقاشی بر پایهٔ کتاب یوحنا، باب ۱۳ آیهٔ ۲۱ است آنجا که مسیح می گوید که یکی از ۱۲ حواری اش به وی خیانت خواهد کرد. این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش ترین نقاشی های جهان است، که برخلاف بسیاری از نقاشی هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست چرا که به آسانی نمی توان آن را جابجا کرد. شام آخر داوینچی به دلیل تکنیک اشتباه چسب رنگ و گسو به همراه نفوذ رطوبت از همان زمان کشیده شدن در سال ۱۴۹۸ میلادی تاکنون در حال از بین رفتن است. [ ۱] [ ۲] این نقاشی سراسر یک دیوار تالار مستطیل شکلی را می پوشاند که سالن غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه در شهر میلان بوده است. [ ۳]
داوینچی این نگاره را برای فرمانروای حامی خود یعنی دوک لودوویچو اسفورتزا کشید. این نقاشی حدود سه سال طول کشید. [ ۴] این نقاشی در جریان بمباران اوت ۱۹۴۳ آمریکایی ها در آستانه تخریب کامل بود که این اتفاق آخرین فصل از کتاب بدشانسی های شام آخر است. رمان نویس معروف، آلدوس هاکسلی این اثر را «غمگین ترین» اثر هنری دنیا نامید. بعد از صرف هزینه و وقت بسیار و تلاش متخصصین، بعد از مدت ها بالاخره شاهکار لئوناردو داوینچی بدون داربست و عاری از هرگونه گرد و غبار و آلودگی قابل رویت بود. حتی با وجود دقت فوق العاده داوینچی در ترسیم و نامگذاری حواریون در طرح اولیه این اثر، در نقاشی نهایی چند چهره وجود دارد که در مورد هویت آن ها تردید وجود دارد اما بی شک چهره کوچک و تیره ای که دست به سمت نان دراز کرده است یهوداست. [ ۵] لئوناردو داوینچی، از فن ژرفا نمایی ( پرسپکتیو ) به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.
شخصیت های این اثر از چپ به راست: بارتولومئو، یعقوب پسر حلفا، اندریاس، یهودا اسخریوطی، پطرس، یوحنا یا مریم مجدلیه، عیسی، توما، یعقوب پسر زبدی، فیلیپ، متی، تادئوس و شمعون قانوی هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اثر هنری نشانگر صحنه هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده است. این نقاشی بر پایهٔ کتاب یوحنا، باب ۱۳ آیهٔ ۲۱ است آنجا که مسیح می گوید که یکی از ۱۲ حواری اش به وی خیانت خواهد کرد. این نقاشی یکی از مشهورترین و باارزش ترین نقاشی های جهان است، که برخلاف بسیاری از نقاشی هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست چرا که به آسانی نمی توان آن را جابجا کرد. شام آخر داوینچی به دلیل تکنیک اشتباه چسب رنگ و گسو به همراه نفوذ رطوبت از همان زمان کشیده شدن در سال ۱۴۹۸ میلادی تاکنون در حال از بین رفتن است. [ ۱] [ ۲] این نقاشی سراسر یک دیوار تالار مستطیل شکلی را می پوشاند که سالن غذاخوری صومعه سانتا ماریا دله گرتزیه در شهر میلان بوده است. [ ۳]
داوینچی این نگاره را برای فرمانروای حامی خود یعنی دوک لودوویچو اسفورتزا کشید. این نقاشی حدود سه سال طول کشید. [ ۴] این نقاشی در جریان بمباران اوت ۱۹۴۳ آمریکایی ها در آستانه تخریب کامل بود که این اتفاق آخرین فصل از کتاب بدشانسی های شام آخر است. رمان نویس معروف، آلدوس هاکسلی این اثر را «غمگین ترین» اثر هنری دنیا نامید. بعد از صرف هزینه و وقت بسیار و تلاش متخصصین، بعد از مدت ها بالاخره شاهکار لئوناردو داوینچی بدون داربست و عاری از هرگونه گرد و غبار و آلودگی قابل رویت بود. حتی با وجود دقت فوق العاده داوینچی در ترسیم و نامگذاری حواریون در طرح اولیه این اثر، در نقاشی نهایی چند چهره وجود دارد که در مورد هویت آن ها تردید وجود دارد اما بی شک چهره کوچک و تیره ای که دست به سمت نان دراز کرده است یهوداست. [ ۵] لئوناردو داوینچی، از فن ژرفا نمایی ( پرسپکتیو ) به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.
شخصیت های این اثر از چپ به راست: بارتولومئو، یعقوب پسر حلفا، اندریاس، یهودا اسخریوطی، پطرس، یوحنا یا مریم مجدلیه، عیسی، توما، یعقوب پسر زبدی، فیلیپ، متی، تادئوس و شمعون قانوی هستند.
wiki: شام آخر (لئوناردو)
