شاعران مهجر

دانشنامه آزاد فارسی

شاعران مَهْجَر (Mahjar poets)
مکتبی مربوط به نویسندگان عربی سوریه و لبنان. این نویسندگان در آغاز قرن ۲۰ در شمال و جنوب امریکا اقامت کردند. مهم ترین گروه این شاعران در نیویورک فعالیت داشتند (۱۹۱۲ ـ ۱۹۳۰) و رهبران آن ها خلیل جبران و میخائیل نعیمه ( ۱۸۸۹ ـ ۱۹۸۸)، مؤلفان لبنانی، بودند. گروه شاعران مهجر، بین جنگ های جهانی اول و دوم، نفوذ زیادی در جهان عرب داشتند. این گروه بر تنهایی و از خودبیگانگی نویسندگان مهاجر تأکید داشتند و طیف های تازه ای از زبان و تخیل شاعرانه را به زبان عربی مدرن معرفی کردند. ایلیا ابوماضی ( ۱۸۹۰ ـ ۱۹۵۷) و نسیب عریضه (۱۸۸۷ ـ ۱۹۴۶) دو شاعر مهم مکتب مهجر بودند.

پیشنهاد کاربران

بپرس