شارلوت سالومون

شارلوت سالومون ( به انگلیسی: Charlotte Salomon ) ( ۱۶ آوریل ۱۹۱۷–۱۰ اکتبر ۱۹۴۳ ) یک هنرمند آلمانی - یهودی متولد برلین بود. او در درجه اول به عنوان خالق یک سِری زندگی نامهای از نقاشیهای Leben؟ oder Theater?: Ein Singspiel ( زندگی؟ یا تئاتر؟: نمایشنامه آهنگ ) متشکل از ۷۶۹ اثر فردی بود که بین سالهای ۱۹۴۱ و ۱۹۴۳ در جنوب فرانسه نقاشی شده است. در حالی که سالومون از نازی ها پنهان شده بود، در اکتبر ۱۹۴۳ او دستگیر و به آشویتس تبعید شد، جایی که او و فرزند متولد نشده اش بلافاصله پس از ورودش توسط نازی ها به قتل رسیدند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] در سال ۲۰۱۵، اعتراف ۳۵ صفحه ای سالومون به مسمومیت مرگبار پدربزرگش که برای دهه ها مخفی بود، توسط یک ناشر پاریسی منتشر شد. [ ۵]
شارلوت سالومون از یک خانواده مرفه برلینی بود. پدرش، آلبرت سالومون، جراح بود؛ مادرش، فرانزیسکا ( گرونوالد ) ، حساس و پریشان، هنگامی که شارلوت هشت یا نه ساله بود، خودکشی کرد، اگرچه او به این باور رسید که مادرش بر اثر آنفولانزا مرده است. شارلوت شانزده ساله بود که نازی ها در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسیدند. او به سادگی از رفتن به مدرسه امتناع کرد و در خانه ماند. در زمانی که دانشگاه های آلمان سهمیه دانشجویان یهودی خود را به ۱٫۵ درصد از دانشجویان محدود می کردند ( به شرط اینکه پدران شان در خط مقدم جنگ جهانی اول خدمت کرده باشند ) ، سالومون موفق شد در مدارس هنرهای زیبا و کاربردی ایالات متحده ( مدارس دولتی ایالات متحده برای هنرهای ناب و کاربردی ) در سال ۱۹۳۶ پذیرش بگیرد. او به مدت دو سال در آنجا نقاشی خواند، اما تا تابستان ۱۹۳۸ سیاست یهودستیزی رایش سوم هیتلر به این معنی بود که ادامه تحصیل در کالج برای او بسیار خطرناک بود و او دیگر برنگشت. با وجود این که او برنده جایزه شد. [ ۷]
پدر سالومون در نوامبر ۱۹۳۸ پس از کریستالناخت برای مدت کوتاهی در اردوگاه کار اجباری زاخسنهاوزن بازداشت شد و خانواده سالومون تصمیم گرفتند آلمان را ترک کنند. شارلوت به جنوب فرانسه فرستاده شد تا با پدربزرگ و مادربزرگش که قبلاً در ویلفرانش - سور - مر در نزدیکی نیس ساکن بودند زندگی کند. آن ها در کلبه ای در محوطه یک ویلای مجلل L'Ermitage ( اکنون ویران شده ) که متعلق به یک آمریکایی ثروتمند به نام اوتیلی مور بود، زندگی می کردند که به تعدادی از کودکان یهودی پناه داد. سالومون L'Ermitage را با پدربزرگ و مادربزرگش ترک کرد تا در آپارتمانی در نیس زندگی کند، جایی که مادربزرگش سعی کرد خود را در حمام حلق آویز کند. سپس پدربزرگش حقیقت خودکشی مادرش و همچنین خودکشی عمه شارلوت، مادربزرگش، عموی بزرگش و برادرزاده مادربزرگش را برای شارلوت فاش کرد. اندکی پس از شروع جنگ در سپتامبر ۱۹۳۹، مادربزرگ شارلوت موفق شد جان خود را بگیرد. مادربزرگش ورونال و مورفین را برای زمان ورود ارتش آلمان انباشته کرده بود، اما وقتی از دسترسی به داروهایش محروم شد، در عوض سعی کرد خود را حلق آویز کند و در نهایت با پرتاب خود از پنجره موفق شد.