شاخه مجانبی غول ستاره ( انگلیسی: Asymptotic giant branch ) یا ( AGB ) نام ناحیهٔ پر جمعیتی در نمودار هرتسپرونگ - راسل است. این ناحیه با حضور ستارگان به تکامل رسیدهٔ درخشان بسیار نورانی شده است. این مرحلهٔ پایانی از چرخهٔ تکامل ستاره ای است که در اواخر زندگی همه ستاره های با جرم کم تا متوسط؛ ( از ۰٫۶ تا ۱۰ جرم خورشیدی ) ، هنگامی که ستاره همهٔ هیدروژن موجود در هستهٔ خود را مصرف کرد، رخ می دهد.
در مشاهده، یک غول ستارهٔ شاخهٔ مجانبی به صورت یک غول سرخ روشن با درخشندگی تا هزاران برابر بیشتر از خورشید ظاهر می شود. ساختار داخلی چنین ستاره ای با داشتن هستهٔ مرکزی عمدتاً خنثای کربن و اکسیژن، به ویژه در بخش درونی هسته، مشخص می شود؛ پوسته ای که در آن هلیوم تحت فرایند همجوشی قرار می گیرد و کربن ایجاد می کند ( که به سوزاندن هلیم معروف است ) ، پوستهٔ دیگری که در آن هیدروژن تحت فرایند همجوشی هلیوم تشکیل می شود ( معروف به سوختن هیدروژن است ) ، و نیز یک پاکت بسیار بزرگ از مواد ترکیبی، همان گونه که در ستاره های رشته اصلی ( به استثنای مورد ستاره های کربنی ) وجود دارد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مشاهده، یک غول ستارهٔ شاخهٔ مجانبی به صورت یک غول سرخ روشن با درخشندگی تا هزاران برابر بیشتر از خورشید ظاهر می شود. ساختار داخلی چنین ستاره ای با داشتن هستهٔ مرکزی عمدتاً خنثای کربن و اکسیژن، به ویژه در بخش درونی هسته، مشخص می شود؛ پوسته ای که در آن هلیوم تحت فرایند همجوشی قرار می گیرد و کربن ایجاد می کند ( که به سوزاندن هلیم معروف است ) ، پوستهٔ دیگری که در آن هیدروژن تحت فرایند همجوشی هلیوم تشکیل می شود ( معروف به سوختن هیدروژن است ) ، و نیز یک پاکت بسیار بزرگ از مواد ترکیبی، همان گونه که در ستاره های رشته اصلی ( به استثنای مورد ستاره های کربنی ) وجود دارد. [ ۱]
wiki: شاخه مجانبی غول ستاره