شاخص استقلال اسیب نخاعی

شاخص استقلال آسیب نخاعی. شاخص های سنجش پیامد در طب بازتوانی، ابزارهایی برای سنجش میزان معلولیت هستند [ ۱] . آن ها می توانند برای پزشکان در زمینه قضاوت در مورد سیر بهبود بیمار، برای محققان در مقایسه روش های مختلف اداره بیمار، و برای سیاست گذاران در زمینه بررسی هزینه اثربخشی تصمیمات خود مفید باشند.
شاخص استقلال آسیب نخاعی ( Spinal Cord Independence Measure ) ، به عنوان یک شاخص سنجش پیامد که مخصوص وضعیت آسیب طناب نخاعی طراحی شده، وسیله ای است برای سنجش این موضوع که تا چه میزان بیمار، فعالیت های روزانه زندگی را سریع، ایمن و مستقل انجام می دهد[ ۲] [ ۳] .
این شاخص شامل 19 آیتم است که در سه زیرگروه مراقبت از خود، تنفس و کنترل اسفنکتر، و تحرک قرار دارند.
آخرین ویرایش این شاخص، شاخص استقلال آسیب نخاعیIII ، در مطالعات چندمرکزه متعددی اعتبارسنجی شده [ ۴] [ ۵] [ ۶] و به زبان های ایتالیایی[ ۷] ، اسپانیایی[ ۸] ، یونانی[ ۹] ، پرتغالی[ ۱۰] ، تایلندی[ ۱۱] ، ترکی[ ۱۲] و فارسی[ ۱۳] ترجمه شده است. شاخص استقلال آسیب نخاعیIII ، نتیجه گیری شده که مناسب ترین ویژگی های روان سنجی را در سنجش میزان عملکرد افراد آسیب نخاعی داراست[ ۱۴] [ ۱۵] .