سیکلیدهای کوتوله آمریکای جنوبی. سیکلیدهای کوتوله آمریکای جنوبی با نام علمی آپیستوگرام ( Apistogramma ) ، یک سرده بزرگ از ماهیان آب شیرین از خانواده سیکلید است که در آمریکای جنوبی یافت می شود، اما معمولاً در آکواریوم ها نیز نگهداری می شود. آنها سیکلیدهای کوتوله ای هستند که بیشتر از جانداران کوچک تغذیه می کنند و رفتارهای پرورشی دارند که بسته به گونه دقیق آنها متفاوت است. [ ۱]
آپیستوگرام منحصراً در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکای جنوبی در مناطق پست شرق رشته کوه آند یافت می شوند. بیشترین غنا در غرب حوضه رود آمازون و حوزه اورینوکو است، اما گونه هایی در سپر گویان، حوضه آمازون شرقی، رودخانه هایی که در شمال برزیل به اقیانوس اطلس می ریزند مانند توکانتین و آراگوآیا تا رود پارنایبا و حوضه ریو د لا پلاتا نیز وجود دارد. [ ۲] [ ۳] اگرچه تعداد کمی از گونه ها گسترده هستند، اکثر اعضای این جنس دارای دامنه های کوچکی هستند. [ ۳] [ ۴] تعداد کمی از اعضای این جنس توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) ارزیابی شده اند، که عمدتاً یا به عنوان کمترین نگرانی ( تهدید نشده ) یا کمبود داده رتبه بندی شده اند ( اطلاعات محدود موجود مانع از ارزیابی می شوند ) ، اما برخی از گونه های آپیستوگرام ها در موضعی بالاتر و احتمالاً در معرض تهدید هستند. [ ۴] [ ۵] [ ۶] اصلی ترین تهدیدهای اولیه برای بقای آنها در درجه اول جنگل زدایی است که باعث تغییر در زیستگاه کوچک آن ها می شود و تهدید مهم دوم آلودگی آب است که بعنوان مثال حفاری های نفت یا معدن باعث آلودگی زیستگاه آنها است. [ ۵] [ ۶]
آپیستوگرام ها عموماً در نهرها یا لبه رودخانه ها یا دریاچه ها زندگی می کند. اکثر آنها زیستگاه های سرپناه با بستر برگ در کف در آب را با حرکت کم و عمق کم، تا حدود ۴۰ سانتیمتر ( ۱٫۳ فوت ) ترجیح می دهند. اگرچه تعداد کمی از گونه ها در عمق تر، در آب های سریع، در زیستگاه های بازتر یا در سطح در میان گیاهان شناور دیده می شوند. [ ۲] [ ۷]
آپیستوگرام ها سیکلیدهای کوتوله ای هستند که بالغین آنها بسته به گونه دقیق دارای اندازه ای بین ۲ و ۸ سانتیمتر ( ۰٫۸–۳٫۱ اینچ ) هستند. بیشتر گونه ها از ظاهری دارای دودیسی جنسی ( به شدت دوشکل ) هستند، نرها عموماً بزرگ تر از ماده ها و دارای الگوهای رنگی متفاوتی نسبت به ماده ها ( که حداقل در هنگام تولید مثل اغلب زرد با نشانه های سیاه است ) هستند. در تعداد کمی از گونه ها این الگو معکوس بوده یا در تعداد اندکی جنسیت ها تقریباً مشابه است. [ ۱] [ ۸] [ ۹] علاوه بر این، آنها اغلب بسته به نوع رفتار به عنوان مثال هنگام جستجوی غذا، پرورش یا در هنگام برخوردهای تهاجمی، تغییر رنگ می دهند. [ ۱۰] گونه های کمی از جمله سیکلید کوتوله آقاسیز، سیکلید کوتوله کاکاتو، سیکلید کوتوله خط قرمز و سیکلید کوتوله مک مستر، به طور انتخابی توسط آکواریوم ها برای دستیابی به رنگ های روشن تر از فرم های طبیعی و وحشی پرورش داده شده اند. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآپیستوگرام منحصراً در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکای جنوبی در مناطق پست شرق رشته کوه آند یافت می شوند. بیشترین غنا در غرب حوضه رود آمازون و حوزه اورینوکو است، اما گونه هایی در سپر گویان، حوضه آمازون شرقی، رودخانه هایی که در شمال برزیل به اقیانوس اطلس می ریزند مانند توکانتین و آراگوآیا تا رود پارنایبا و حوضه ریو د لا پلاتا نیز وجود دارد. [ ۲] [ ۳] اگرچه تعداد کمی از گونه ها گسترده هستند، اکثر اعضای این جنس دارای دامنه های کوچکی هستند. [ ۳] [ ۴] تعداد کمی از اعضای این جنس توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) ارزیابی شده اند، که عمدتاً یا به عنوان کمترین نگرانی ( تهدید نشده ) یا کمبود داده رتبه بندی شده اند ( اطلاعات محدود موجود مانع از ارزیابی می شوند ) ، اما برخی از گونه های آپیستوگرام ها در موضعی بالاتر و احتمالاً در معرض تهدید هستند. [ ۴] [ ۵] [ ۶] اصلی ترین تهدیدهای اولیه برای بقای آنها در درجه اول جنگل زدایی است که باعث تغییر در زیستگاه کوچک آن ها می شود و تهدید مهم دوم آلودگی آب است که بعنوان مثال حفاری های نفت یا معدن باعث آلودگی زیستگاه آنها است. [ ۵] [ ۶]
آپیستوگرام ها عموماً در نهرها یا لبه رودخانه ها یا دریاچه ها زندگی می کند. اکثر آنها زیستگاه های سرپناه با بستر برگ در کف در آب را با حرکت کم و عمق کم، تا حدود ۴۰ سانتیمتر ( ۱٫۳ فوت ) ترجیح می دهند. اگرچه تعداد کمی از گونه ها در عمق تر، در آب های سریع، در زیستگاه های بازتر یا در سطح در میان گیاهان شناور دیده می شوند. [ ۲] [ ۷]
آپیستوگرام ها سیکلیدهای کوتوله ای هستند که بالغین آنها بسته به گونه دقیق دارای اندازه ای بین ۲ و ۸ سانتیمتر ( ۰٫۸–۳٫۱ اینچ ) هستند. بیشتر گونه ها از ظاهری دارای دودیسی جنسی ( به شدت دوشکل ) هستند، نرها عموماً بزرگ تر از ماده ها و دارای الگوهای رنگی متفاوتی نسبت به ماده ها ( که حداقل در هنگام تولید مثل اغلب زرد با نشانه های سیاه است ) هستند. در تعداد کمی از گونه ها این الگو معکوس بوده یا در تعداد اندکی جنسیت ها تقریباً مشابه است. [ ۱] [ ۸] [ ۹] علاوه بر این، آنها اغلب بسته به نوع رفتار به عنوان مثال هنگام جستجوی غذا، پرورش یا در هنگام برخوردهای تهاجمی، تغییر رنگ می دهند. [ ۱۰] گونه های کمی از جمله سیکلید کوتوله آقاسیز، سیکلید کوتوله کاکاتو، سیکلید کوتوله خط قرمز و سیکلید کوتوله مک مستر، به طور انتخابی توسط آکواریوم ها برای دستیابی به رنگ های روشن تر از فرم های طبیعی و وحشی پرورش داده شده اند. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
