سینمای صربستان به صنعت سینما، بدنه سینمایی و تولید فیلم های مشترک و مستقل در این سرزمین اشاره دارد. بررسی سینمای صربستان بدون در نظر گرفتن سینمای جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی امکان پذیر نیست. بسیاری از سینماگران یوگسلاوی اکنون جز بدنه سینمای اسلوونی، سینمای کرواسی، سینمای جمهوری مقدونیه شمالی، سینمای بوسنی و هرزگوین و سینمای کوزوو شناخته می شوند. [ ۱]
اولین نمایش فیلم های متحرک در بالکان و اروپای مرکزی در ۶ ژوئن ۱۸۹۶ توسط آندره کار، نماینده برادران لومیر در بلگراد برگزار شد. در ۱۸۹۷ او صحنه هایی از شهر بلگراد گرفت که فقط تعداد بسیار محدودی از آن باقی مانده است. در ۱۹۰۰ استوجان نانیچ از ناحیه زایچار اولین سالن سینما را در بلگراد تأسیس کرد. او در شهرهای دیگر نیز به نمایش فیلم پرداخت. در دهه اول سده ۲۰ سینما با استقبال مردم بالکان روبرو شد. از نظر مورخان سینما، در منطقه بالکان سینماگران اهل یوگسلاوی پیشگام بودند. [ ۲] [ ۳]
اولین فیلم بلند صامت در صربستان، زندگی و مرگ رهبر جاودانه کاراجورجه ( ۱۹۱۱ ) ساخته ایلیا استانوژویچ نام دارد. این اثر یک فیلم تاریخی دربارهٔ اولین قیام صربستان علیه امپراتوری عثمانی بود. [ ۴] [ ۵]
پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی و پس از استقرار یوسیپ بروز تیتو و مهم تر پس از جدایی تیتو از استالین تمام آنچه به عنوان سینمای دولتی باقی مانده بود در بلگراد مورد استفاده قرار گرفت. دوربین های سینمایی، ابزار فنی و مهم تر از همه، بدنه سینمایی آموزش دیده در این دوران به اعتلای سینمای یوگسلاوی کمک کردند. [ ۶] [ ۷]
تا سال ۱۹۵۱ استودیوهای فیلم در جمهوری های یوگسلاوی ۵۰۰ اثر شامل فیلم بلند، مستند و خبری و آموزشی تولید کردند که عمدتاً مصایب جنگ جهانی دوم و جنگ آزادی بخش ملی و کوشش های اولیهٔ یک نظام سوسیالیستی برای بازسازی کشور را نمایش می دادند. در این دوران ساخت مستقل و تولید مشترک فیلم پارتیزانی بسیار اهمیت داشت و هم در منطقه بالکان و هم در سینمای اروپا و آمریکا دارای مخاطب فراوان بود. در این هنگام تعداد سالن های سینما در بلگراد ۱۹۵ سالن و در کل یوگسلاوی حدود ۱۰۰۰ عدد بود. [ ۸] [ ۹]
در اواخر دهه ۷۰ از شور و شوق سینمای پارتیزانی کم شد و سینمای هنری مورد توجه قرار گرفت. دره صلح ( ۱۹۵۶ ) ، سه ( ۱۹۶۵ ) ، رؤیا ( ۱۹۶۶ ) ، جنگ نرتوا ( ۱۹۶۹ ) ، نبرد سوتیسکا ( ۱۹۷۳ ) و طبل حلبی ( ۱۹۷۹ ) از مهم ترین فیلم های مربوط به این دوره محسوب می شوند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین نمایش فیلم های متحرک در بالکان و اروپای مرکزی در ۶ ژوئن ۱۸۹۶ توسط آندره کار، نماینده برادران لومیر در بلگراد برگزار شد. در ۱۸۹۷ او صحنه هایی از شهر بلگراد گرفت که فقط تعداد بسیار محدودی از آن باقی مانده است. در ۱۹۰۰ استوجان نانیچ از ناحیه زایچار اولین سالن سینما را در بلگراد تأسیس کرد. او در شهرهای دیگر نیز به نمایش فیلم پرداخت. در دهه اول سده ۲۰ سینما با استقبال مردم بالکان روبرو شد. از نظر مورخان سینما، در منطقه بالکان سینماگران اهل یوگسلاوی پیشگام بودند. [ ۲] [ ۳]
اولین فیلم بلند صامت در صربستان، زندگی و مرگ رهبر جاودانه کاراجورجه ( ۱۹۱۱ ) ساخته ایلیا استانوژویچ نام دارد. این اثر یک فیلم تاریخی دربارهٔ اولین قیام صربستان علیه امپراتوری عثمانی بود. [ ۴] [ ۵]
پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی و پس از استقرار یوسیپ بروز تیتو و مهم تر پس از جدایی تیتو از استالین تمام آنچه به عنوان سینمای دولتی باقی مانده بود در بلگراد مورد استفاده قرار گرفت. دوربین های سینمایی، ابزار فنی و مهم تر از همه، بدنه سینمایی آموزش دیده در این دوران به اعتلای سینمای یوگسلاوی کمک کردند. [ ۶] [ ۷]
تا سال ۱۹۵۱ استودیوهای فیلم در جمهوری های یوگسلاوی ۵۰۰ اثر شامل فیلم بلند، مستند و خبری و آموزشی تولید کردند که عمدتاً مصایب جنگ جهانی دوم و جنگ آزادی بخش ملی و کوشش های اولیهٔ یک نظام سوسیالیستی برای بازسازی کشور را نمایش می دادند. در این دوران ساخت مستقل و تولید مشترک فیلم پارتیزانی بسیار اهمیت داشت و هم در منطقه بالکان و هم در سینمای اروپا و آمریکا دارای مخاطب فراوان بود. در این هنگام تعداد سالن های سینما در بلگراد ۱۹۵ سالن و در کل یوگسلاوی حدود ۱۰۰۰ عدد بود. [ ۸] [ ۹]
در اواخر دهه ۷۰ از شور و شوق سینمای پارتیزانی کم شد و سینمای هنری مورد توجه قرار گرفت. دره صلح ( ۱۹۵۶ ) ، سه ( ۱۹۶۵ ) ، رؤیا ( ۱۹۶۶ ) ، جنگ نرتوا ( ۱۹۶۹ ) ، نبرد سوتیسکا ( ۱۹۷۳ ) و طبل حلبی ( ۱۹۷۹ ) از مهم ترین فیلم های مربوط به این دوره محسوب می شوند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳]
wiki: سینمای صربستان