سینمای جمهوری چک

سینمای جمهوری چک ( انگلیسی: Cinema of the Czech Republic ) ( هم به عنوان کشوری مستقل و هم به عنوان بخشی از چکسلواکی سابق ) بستری برای بسیاری از کارگردانان تحسین شده سینماست. اولین کارگردان و فیلم بردار جمهوری چک یان کرژیژنتسکی است. کسی که از بخش دوم دهه ۱۸۹۰ فیلم های کوتاه مستندی به نام «فیلم خبری روز» را می ساخت. اولین خانه دائمی سینما در ۱۹۰۷ و توسط ویکتور پونرپو در پراگ ساخته شد. صدا برای اولین بار در سال ۱۹۳۰ به سینمای چکسلواکی راه یافت. پس از آن بود که صنعت فیلم چک، دوره طلایی اش را تا زمان جنگ جهانی دوم تجربه کرد. استودیوهای باراندوف در ۱۹۳۳ فعال شدند که بزرگ ترین استودیوهای کشور و یکی از بزرگ ترین ها در اروپا به حساب می آمد. در حال حاضر، این استودیوها، «هالیوود اروپا» و به خاطر علاقه روزافزودن به محصولات غربی، «هالیوود شرق ( اروپا ) » خوانده می شوند.
سه فیلم سینمای چک/چکسلواکی برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شده اند. این فیلم ها و کارگردانان شان عبارتند از: فروشگاه در خیابان اصلی ( ۱۹۶۵ ) اثر یان کادار و المار کلوس، از روی قطارها چشم برندار ( ۱۹۶۷ ) اثر ییرژی منتسل و کلیا ( ۱۹۹۶ ) اثر یان اسویراک.
از دیگر کارگردانان مطرح چک می توان به میلوش فورمن اشاره کرد. دو فیلم مطرح او پرواز بر فراز آشیانه فاخته ( ۱۹۷۵ ) ، برنده ۵ اسکار و فیلم آمادئوس او ( ۱۹۸۴ ) ، برنده ۸ جایزه اسکار شده است.
جشنواره ای است که هرساله در ماه ژوئیه در شهر کارلووی واری در شمال غربی جمهوری چک برگزار می شود. جشنواره کارلووی واری که از سال ۱۹۴۶ آغاز به کار کرده است، مهم ترین جشنواره اروپای مرکزی و شرقی به شمار می رود. این جشنواره دارای دو بخش رقابتی و غیررقابتی است و جایزه اصلی آن گوی بلورین نام دارد.
یک جشنواره فیلم برای مخاطبان کودک و نوجوان و یکی از قدیمی ترین جشنواره ها از این نوع در جهان است. این جشنواره هرساله در شهر زلین در جنوب شرقی جمهوری چک برگزار می شود.