سین شار ایشکون

سین - شار - ایشکون یا سین - شریشکون ( Sin - šar - iškun, Sinšariškun ) از واپسین پادشاهان آشور است. وی پسر آشوربانی پال آخرین امپراتور قدرتمند آشوری بوده است. گویا وی همان «ساراکس»[ ۱] یا «ساراکوس»[ ۲] نوشته های بروس[ ۳] است. اگر او را پسر آشوربانی پال بدانیم، این حق را داریم که وی را برادر آشور - اوبالیت دوم هم بنامیم.
مانند آشور - اتیل - ایلنی و سین - شومو - لیشیر، اطلاعات دربارهٔ وی نیز اندک است. به نظر می رسد که وی در چیزی حدود سال ۶۲۷ پ. م به حکومت آشور رسیده باشد. رسیدن او به پادشاهی با آشوب های شدید و بلواهای بسیار خشونت آمیز و جنگ داخلی فلج کننده در سرزمین مادری آشور همراه بوده است. در کنار همه اینها، اقوام و ملل تابع آشور هم از این هرج و مرج و ضعف حکومت مرکزی استفاده کرده و علم طغیان و شورش برافراشتند.
او در ابتدا مجبور بود که سین - شومو - لیشیر غاصب و برادر بزرگتر خود، آشور - اتیل - ایلنی را از قدرت ساقط کند. وی پس از این که رقیبان و حریفان خود را به طور موقتی شکست داد، با یک تهدید بسیار بزرگتر مواجه شد: بابل که در طی سیصد سال گذشته دست نشانده آشور بود، از اوضاع استفاده کرد و تحت رهبری نبوپلسر، رهبر و پادشاه کلدانی ها ( که قبلاً معروفیتی نداشت و شناخته شده نبود ) ، در سال ۶۲۶ پ. م. شورید. در نتیجه این اقدام، جنگ بزرگی درگرفت. نیوپلسر سعی کرد که نیپور، مرکز قدرت اصلی آشوری ها در بابل را تصرف کند، اما از نیروهای امدادی که آشوری ها فرستادند، شکست خورد. با این حال، وی موفق شد که خود شهر بابل را به کمک شهروندان و ساکنان آن شهر تصرف کند. وی در حدود سال ۶۲۵ پ. م به عنوان پادشاه بابل در آن شهر تاجگذاری کرد. سین - شر - ایشکون، اوروک را در منتهی الیه جنوبی میانرودان در سال ۶۲۴ پ. م تصرف کرد، اما اندکی بعد آن را از دست داد. در سال ۶۲۳ پ. م، سین - شر - ایشکون لشکر بزرگی را برای تصرف قلمروی حکومتی نبوپلسر و در هم کوبیدن شورشیان بابلی و کلدانی به سمت جنوب هدایت کرد. با این حال، یک شورش عمده دیگر در سرزمین اصلی آشور به وقوع پیوست. سین - شر - ایشکون قشونی امدادی به شمال فرستاد، اما این قشون به سرعت به شورشیان پیوست و به این ترتیب شورش کننده توانست بدون اینکه مقاومتی در برابر خود ببیند، به نینوا پایتخت آشور برسد و ادعای تاج و تخت نماید. به دلیل اشتغال آشوریان به شورش و جنگ، سالنامه های مربوط به این سال ها اندک است، اما در هر صورت پادشاه آشور سرانجام توانست که آخرین شورش پایتخت را سرکوب نماید، ولی در عوض فرصت طلایی برای سرکوب بابلیان و حل شورش بابل را از دست داد. در ۶۲۰ یا ۶۱۹ پ. م نبوپلسر، نیپور را با موفقیت تسخیر کرد و به این ترتیب پادشاه مسلم سرزمین بابل گردید. با این وجود در چهار سال آینده، وی مجبور بود که با نیروهای سین - شر - ایشکون که تلاش می کردند وی را از تخت به زیر کشند، مبارزه کند. در سال ۶۱۶ پ. م نبوپلسر با هووخشتره پادشاه مادی ها متحد شد و نیروهای متحد در سال های آینده به آشور، کالح[ ۴] و نینوا[ ۵] حمله کردند و آن شهرها را محاصره، تصرف و ویران نمودند. عاقبت کار سین - شر - ایشکون معلوم نیست، چرا که آن قسمت از وقایع نامه ( سالنامه ) بابلی که به روایت سرانجام وی می پردازد ( یعنی واقعه محاصره نینوا ) ، آسیب دیده است. به نظر می رسد که وی در جریان نبرد نینوا در سال ۶۱۲ پ. م به هنگام دفاع از شهر به قتل رسیده باشد.