سین

سین (آلمان). سین ( به آلمانی: Sien ) یک شهر در آلمان است که در بیرکنفلد واقع شده است. [ ۱] سین ۵۸۱ نفر جمعیت دارد.

سین (برخوار). سین ( برخوار ) شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان برخوار در استان اصفهان می باشد.
سین یا سئنه واژه ای پهلوی و به معنای مبارک و فرخنده می باشد مانند سیمرغ که در اصل سین مرغ ( به معنای پرنده مبارک ) بوده که به مرور زمان به سیمرغ تبدیل شده است ، بنابراین سین به معنای مکانی مبارک می باشد . البته در افواه مردم سین رایج است که چون شاهزاده خانمی به نام سیمین مناره سین را ساخته ، کم کم سیمین به سین تبدیل شده است و یا اینکه سین به معنای آهوی کوچک می باشد که شاید اشاره به این داسته باشد که زمانی دراین مکان آهوان زندگی می کرده اند که به مرور زمان از بین رفته اند. در این شهر مسجدی با مناری مرتفع ( حدود ۲۲ متر ) وجود دارد که این منار از میانه کج شده و در قدیم الایام همانند مناره های محله جویباره اصفهان افزون بر اذان گویی، بر فراز آن آتش برمی افروختند تا کاروانیان گمگشته در بیابان بتوانند راه خویش را به سوی آبادی و شهر اصفهان باز جویند. در پایین این منار کج، کتیبه ای منقوش به تاریخ ۵۲۶ هجری قمری ( عصر سلجوقی ) قرار دارد که از منظر تاریخی این کتیبه را قدیمی تر از کتیبه موجود در مسجد جامع اصفهان می نمایاند. این درحالی است که به گفته مورخین تا پیش از این کتیبه موجود در مسجد جامع اصفهان قدیمی ترین کتیبه تاریخ دار ایران دانسته می شده است. همچنین در منابع تاریخی آمده که یکی از جنگهای سلطان جلال الدین خوارزمشاه با سپاهیان مغول در پای همین منار تاریخی سین صورت گرفته است.
روستای سین که چند سالی است به شهر تبدیل شده تا پیش از ساخت جاده اصفهان - گز - مورچه خورت در زمان شاه عباس صفوی، اولین منزل ( بارانداز ) در جاده قدیم اصفهان - ری بود که در فاصله ۳ فرسنگی شمال شهر اصفهان قدیم قرار داشت. به بیان دیگر برای بازرگانان و مسافرینی که از ری عازم اصفهان بودند روستای سین آخرین منزلگاه پیش از ورود به شهر اصفهان بود. پس از انتخاب شهر اصفهان به عنوان پایتخت ایران، شاه عباس بزرگ تصمیم به گسترش شهر برای اسکان امرا، دیوان سالاران و دیگر مردم مهاجر به پایتخت جدید گرفت که این گسترش، بیشتر به سمت غرب شهر اصفهان قدیم و اراضی بالادست رودخانه زاینده رود بود، به گونه ایی که حدود غربی شهر اصفهان قدیم با افزوده شدن میدان نقش جهان، کاخ چهلستون، خیابان چهارباغ و محله عباس آباد ( که برای اسکان جمعی از اهالی تبریز ساخته شد ) و اتصال آن به محله تاریخی لنبان، گسترش زیادی به سمت بالا دست رودخانه پیدا کرد. این گسترش کالبد شهر به سمت غرب باعث شد تا شاه عباس دستور عمران جاده ایی جدید برای تسهیل رفت و آمد کاروانیان و اهالی پایتخت جدید با شمال کشور را صادر نماید که نتیجه این تصمیم ساخت جاده ایی ( به همراه کاروان سراهایی ) بود که از غرب اصفهان آن زمان شروع می شد و پس از گذر از شهر گز فعلی به مورچه خورت می رسید. هم اینک آزاد راه معلم و در ادامه آن اتوبان اصفهان - تهران تا مورچه خورت در راستای همین جاده عباسی قرار دارد. با ساخت این جاده در غرب شهر تاریخی گز، مسیر باستانی اصفهان - سین - مورچه خورت اهمیت خود را رفته رفته از دست داد و منزلگاهی برخوردار از مسجدی کتیبه دار با مناری آتشگاه که محل وقوع یکی از بزرگترین و سرنوشت سازترین جنگهای تاریخ ایران بود در گذر ایام به فراموشی سپرده شد. کاروانسرایی قدیمی هم در این شهر وجود داشت که هم اکنون با بی اهمیتی مسئولان خراب شده در جایش مدرسه ساخته شده است.

سین (خدای ماه). سین ( /ˈsiːn/ ) یا سوئن ( اکدی: 𒀭𒂗𒍪، dEN. ZU[ ۱] ) که به نانا ( سومری: 𒀭𒋀𒆠 DŠEŠ. KI, DNANNA[ ۲] ) نیز مشهور است، خدای بین النهرینی و نماد ماه بود. این دو نام از دو زبان متفاوت ریشه گرفتند ( به ترتیب اکدی و سومری ) ؛ با این وجود، از دوره دودمان نخستین بین النهرین[ و ۱] به جای یکدیگر برای اشاره به یک خدا استفاده می شدند. گاهی اوقات به صورت اسم دوگانهٔ نانا - سوئن ترکیب می شدند. سومین نام رایج که گواهی شده دیلیمبابار ( 𒀭𒀸𒁽𒌓 ) است.
توافق بر این است که دو نام اصلی خدای ماه از دو زبان متفاوت ریشه گرفته اند ( به ترتیب سومری و اکدی ) . با این وجود، نمی توان بین آنها به عنوان نام های خدایان جداگانه تمایز قائل شد ( از زمانی بسیار اولیه با هم ادغام شده بودند ) . [ ۳]
ریشه شناسی دقیق نام نانا ناشناخته است؛[ ۳] با این حال، توافق بر این است که ساختار آن اضافی نیست. [ ۴]
در زبان اکدی، خدای ماه سین ( Sîn ) یا سوئن ( Su’en ) نامیده می شد. [ ۱]
در کنار سین و نانا، بهترین نام گواهی شده برای خدای ماه، dAŠ - im4 - babbar ( 𒀭𒀸𒁽𒌓 ) است. [ ۵]
سین را هم خدایی انسان انگار که نماد ماه است و نیز به عنوان خود جسم سماوی در نظر می گرفتند. [ ۶]
↑ Early Dynastic Period ( Mesopotamia )

سین (سری ون گوگ). سیِن ( هلندی: Sien؛ ۱۸۵۰–۱۹۰۴ ) نام یکی از معشوقه های ون گوگ بود که ون گوگ چندین نقاشی از وی کشید که معروفترین آن غم است. سین اکثر عمر خود را در لاهه گذراند و زمانی که با ون گوگ آشنا شد، فاحشه ای باردار بود. ون گوگ از وی به عنوان مدل استفاده کرد و بعدتر سین و فرزندش را به خانه خود آورد و نقاشی های دیگری از سین و فرزندش کشید که بیانگر سختی های زندگی فقیرانه هستند. این رابطه با مخالفت خانواده و آشنایان ون گوگ روبه رو شد اگرچه برادرش تئودوروس ون گوگ حمایتش را از ون گوگ دریغ نکرد. اما این موضوع بدون شک به جدایی از آنتون ماوه کمک فراوانی کرد. ماوه کسی بود که ون گوگ را به نقاشی آشنا کرد و وی را کمک مالی می نمود. بعدتر برادرش ون گوگ را متقاعد کرد که سین را ترک کند و وی در سال ۱۸۸۳ به درنته رفت تا نقاشی را آنجا ادامه دهد.

سین (شخصیت کمیک). سین ( Sin مخفف Sinthea Schmidt ) یک شخصیت تخیلی و ابرتبهکار در کتاب های کامیک منتشر شده از مارول کامیکس می باشد. او توسط جی. ام. دی ماتیس و پائول نری برای اولین بار در کاپیتان آمریکا شماره ۲۹۰ام ( فوریه ۱۹۸۴ ) خلق شد. او دختر جمجمه قرمز است.
نقش این کاراکتر را بازیگری به نام فرانچسکا نری در فیلم کاپیتان آمریکا ( ۱۹۹۰ ) ایفا کرد.

سین (مجارستان). سین ( به مجاری: Szin ) یک شهرداری در مجارستان است که در ناحیه ادلنی واقع شده است. [ ۱] سین ۱۸٫۰۹ کیلومتر مربع مساحت و ۸۰۶ نفر جمعیت دارد.

سین (Sin)
(یا: سوئن؛ در سومری نانا) در اساطیر بابِل، خدای ماه، پسر انلیل و پدر شَمَش، خدای آفتاب، و ایشتر. تقویم بابلی یا سومری طبق حرکت ماه تنظیم می شد و سین ارباب تقویم بود. احتمالاً قدیمی ترین پرستشگاه سین در اور و دیگری در حران بود. در پانتئون (معبد خدایان) آشوری، جایگاهی پایین تر از آشور داشت.