سیمونوف

اس کااس یا سیمونوو ( به روسی: Самозарядный карабин Симонова ) تفنگ نیمه اتوماتیکی است که سرگئی سیمونوف آن را در اوج جنگ جهانی دوم در شوروی طراحی کرد. این تفنگ در دهه ۱۹۵۰ در نیروهای خط مقدم ارتش شوروی به طور کامل با تفنگ کلاشنیکف که از فشنگ مشابه ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می کرد، جایگزین شد. اما تا دهه ها بعد از آن به عنوان تفنگ نیروهای ذخیره همچنان از آن استفاده می شد. این تفنگ همچنین به کشورهای متعددی از جمله تقریباً تمامی کشورهای بلوک شرق نیز صادر شد و در کشورهایی چون چین، یوگسلاوی، کره شمالی، آلبانی و آلمان شرقی تولید شد و در بسیاری از جنگ ها به کار گرفته شد.
نام کامل و رسمی این سلاح ( به روسی: Самозарядный карабин системы Симонова, 1945 ) به معنی «سیستم کاربین نیمه اتوماتیک سیمونوف، ۱۹۴۵» است که اغلب از مخفف آن اس کااس ( SKS ) استفاده می شود. در فارسی نام این سلاح بیشتر به صورت سیمینُف تلفظ می شود. ضمن اینکه بسیاری این نام را به اشتباه برای تفنگ تک تیرانداز روسی دراگانف استفاده می کنند. سیمینوف با توجه به اینکه دقت بیشتری نسبت به کلاشنیکف داشت تا پیش از ساخت دراگانف در اوایل دهه ۱۹۶۰ در نقش تفنگ تک تیرانداز هم استفاده می شد.
طراحی سیمونوف در پی مشخص شدن نیاز به یک سلاح سبک و کوچک با لگد کم در دوران جنگ جهانی دوم صورت گرفت. برای این منظور چندین سلاح با فشنگ متوسط ۳۹×۷٫۶۲ میلی متری طراحی شدند که سیمینوف نخستین آن ها بود. اولین نمونه این سلاح در سال ۱۹۴۵ ساخته و در خطوط مقدم جبهه علیه آلمانها آزمایش شد. این سلاح از سیستم گلنگدن مسلح شونده با گاز باروت استفاده می کند. پیستون گاز آن از نوع کورس کوتاه می باشد. تغذیه این سلاح به وسیلهٔ شانه فشنگهای ۱۰ تیری صورت می گیرد. قنداق این سلاح از جنس چوب است. قابلیت نصب سرنیزه و دوربین تلسکوپی را هم دارد. سیمونوف نسبت به کلاشنیکف از دقت و برد مفید بهتری برخوردار است اما ظرفیت کم فشنگ و نداشتن قابلیت شلیک رگبار از نقاط ضعف آن است. البته از نظر کاربرد غیرنظامی این سلاح همچنان انتخاب ایده آلی است به ویژه با درنظرگرفتن قیمت ارزان آن. وزن خالی این سلاح ۳٫۸۶ کیلوگرم، طول آن ۱۰۲ سانتی متر و طول لوله ۵۲ سانتی متر است. [ ۱]
SKS ابتدا در اتحاد جماهیر شوروی تولید شد اما بعداً به طور گسترده توسط کشورهای مختلف صادر و تولید شد. از ویژگی های متمایز آن می توان به یک سرنیزه تاشو دائمی و یک مجله ثابت و لولایی اشاره کرد. از آنجایی که SKS فاقد قابلیت شلیک انتخابی بود و مجله آن به ده گلوله محدود بود، با معرفی AK - 47 در دهه 1950 در نیروهای مسلح شوروی منسوخ شد. با این وجود، کارابین های SKS برای چندین دهه به خدمت با نیروهای مرزی شوروی، نیروهای داخلی و واحدهای ارتش خط دوم و ذخیره ادامه دادند.